وی درباره شباهت‌های موجود در این متن به نمایشنامه‌های خودش اظهار کرد: جالب است که خیلی از کسانی که با متن‌های من آشنا بودند، پس از اجرا تصور می‌کردند متن این کار نوشته من است، دنیای من و خانم میرحسینی شباهت‌های زیادی دارد.
رهنما درباره به روز بودن نمایشنامه بیان کرد: در جهان معاصر با نگاه فراجنسیتی می‌توان آدم‌هایی را دید که عمیقا دچار مفهوم گم‌گشتگی هستند. جهان مدرن خیلی آدم‌ها را سردرگم کرده است، چون زودتر از موعد بسیاری از چیز‌ها را به ما داده و شاید ما با این سرعت نتوانستیم با این داشته‌ها ارتباط درستی برقرار کنیم. در این نمایش نیز لایه‌های پنهان شخصیت‌ها و مخصوصا کاراکتر مهسا به درستی مطرح می‌شود که از جمله دغدغه‌های مورد علاقه من است.
این بازیگر ارتباط مخاطبان با نمایش «راه‌پله» را با وجود آلودگی هوای شهر در مقطعی که نمایش به صحنه می‌رفت مناسب ارزیابی کرد و درباره همکاری‌اش با کاوه آفاق توضیح داد: کاوه آفاق بسیار آدم باهوشی است و آتیه خوبی را در بازیگری برایش می‌بینم، چون بازیگری را جدا از اینکه خواننده است دوست دارد و این نکته مهمی محسوب می‌شود. اما طبیعتاً اگر تمرین بیشتری داشتیم اتفاق بهتری برای نقش کاوه آفاق می‌افتاد، زیرا وی خیلی دیر به گروه ما پیوست و فرصت تمرین کمی داشت، اما در کلیت تربیت صحنه‌ای دارد و به لحاظ همدلی و کار گروهی حرفه‌ای عمل کرد و امیدوارم در سال‌های آتی در بازیگری به موفقیت برسد.
خط کشی بین هنرمندان سینما و تئاتر را قبول ندارم
بازیگر نمایش «شاه لیر» درباره گزیده‌کاری‌اش در عرصه سینما در چند سال اخیر بیان کرد: در سینما تمرکزم را روی بازی در کار کودک و فیلم‌هایی که باعث خوشحالی مردم می‌شوند، گذاشته‌ام، چون معتقدم سینمای کودک نداریم و دیگر اینکه فکر می‌کنم یکی از رسالت‌های هر کمدینی در جهان این است که مردم کشورش را خوشحال کند.
وی ادامه داد: معمولاً در تئاتر در نقش‌های درام بازی دارم و به همین دلیل در سینما ترجیح می‌دهم در فضای کمدی که در این سال‌ها تجربه‌اش را به دست آورده ام، کار کنم. البته فعالیت در زمینه ادبیات و شرکت تبلیغاتی که دارم باعث شده تا گزیده‌کار شوم، اما همچنان تئاتر برایم جای اصلی است.
رهنما خط‌کشی بین هنرمندان سینما و تئاتر را رد کرد و افزود: هرگز این موضوع را قبول ندارم شاید، چون خودم این شانس را داشته‌ام که در ۱۰ سال اولی که کارم را در سینما شروع کردم، بازیگری در تئاتر را نیز به شکل موازی شروع کرده و ادامه دهم. من این شانس را داشتم که همیشه از طرف جامعه تئاتر به عنوان آدم تئاتری شناخته شوم و حتی در سینما بیشتر من را یک آدم تئاتری می‌دانند تا یک سینمایی.
این بازیگر یادآور شد: خط‌کشی بین هنرمندان را قبول ندارم، چون به نظرم هرکسی می‌تواند توانایی‌هایش را اثبات کند به همین دلیل از حضور فردی مثل سپیده میرحسینی در تئاتر که تجربه چندین کارگردانی در حوزه تصویر را دارد، استقبال می‌کنم. معتقدم در هر عرصه‌ای ماندگاری مهم است و آدمی که باید برود می‌رود. آدم‌های در سینما داشتیم که در یک سال در ۴ فیلم بازی کردند، اما الان اصلا وجود ندارند. در این کار ماندگاری شرط است و نه صرف ورود به آن.
رهنما در ارتباط با کارگردانی سریال «دورهمی دختران صفویه» به نویسندگی اصغر عبدالهی که قرار بود برای شبکه نمایشی خانگی در سال جاری بسازد، بیان کرد: اسپانسر کار امسال از لحاظ مالی نتوانست همراه ما باشد و من ترجیح می‌دهم برای اولین کار تصویری ام اسپانسر مستقل داشته باشم تا با فراغ بال کارگردانی کنم. نمایشنامه جدیدم به اسم «پای به جاده زدن» را نیز قصد دارم با عنوان جدید «شهرزادها» روی صحنه ببرم. البته اولویتم برای کارگردانی هر ۲ این کار‌ها بستگی به سرمایه‌گذار دارد. البته نمایش «شهرزادها» در ورژن اولیه ویژه بانوان اجرا می‌شود و باید با سالن خاصی که این ویژگی را داشته باشد، قرارداد ببندم.
این بازیگر که با کارگردانی مستند «صدام کن مامان» در این دوره از برگزاری جشنواره «سینماحقیقت» شرکت داشت از تقاضای حضور این مستند در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر در سال ۹۹ و پس آن اکران عمومی این فیلم خبر داد.
نباید با دانش سیاسی کم دست به قضاوت بزنیم
رهنما همچنین درباره واکنش نشان دادن به شهادت سردار سپهبد قاسم سلیمانی و ابراز تاسف از این ترور ناجوانمردانه در فضای مجازی توضیح داد: من حاج قاسم سلیمانی را به عنوان یک استراتژیست که با آگاهی نظامی باعث شد سال‌ها از مرز‌های کشور محافظت شود، دوست دارم. من بچه دهه ۵۰ هستم و به خوبی معنای تجاوز و فجایعی را که جنگ در جامعه رقم می‌زند، می‌دانم. من حتی بیشتر از هم نسلان خودم آبادان و خرمشهر را به یاد دارم و تهدید داعش را بیشتر از آن‌ها حس می‌کردم، چون اتفاقاتی را که در خرمشهر و نقاط مرزی افتاد و باعث از هم پاشیدن خانواده‌های بسیاری شد از نزدیک دیدم و از حاج قاسم سلیمانی به عنوان قهرمانی که سال‌ها زندگی‌اش را در جنگ گذاشت و پس از آن نیز با استراتژی از مرز‌های کشورش دفاع کرد حمایت کردم و این حمایت عقیده شخصی‌ام بود.
وی در پایان صحبت هایش تاکید کرد: من همیشه با قلبم جلو رفته‌ام و اعتقاد به رشادت‌های سردار سلیمانی اعتقاد شخصی‌ام است. برای آدم‌های دیگری که اعتقاد دیگری دارند نیز ارزش قائل هستم، ولی به نظرم ما کمی فراموش‌کار و بی‌انصاف شده‌ایم و نمی‌دانیم خطر داعش تازه از بیخ گوشمان گذشته و نمی‌دانیم استراتژی رفع خطر داعش از ایران از مغز این انسان بود. ممکن است مردم از شرایط داخلی ناراضی باشند و من هم در بسیاری موارد با آن‌ها هم عقیده ام، اما به نظرم نباید با دانش سیاسی اندک خودمان دست به قضاوت بزنیم.
منبع: مهر
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها