به گزارش گروه وبگردی اخبار ، یکی از ویژگیهایی که از صدر اسلام در جامعه اسلامی به چشم میخورد روحیه برابری و کمک به همدیگر بود که پیامبر اسلام (ص) از همان روزهای نخست بعثت خود جامعه بدوی اعراب را با فضایلی همچون برابری، برادری، عدالت و کمک به همدیگر آشنا کرد و این خصلت مسلمانان چنان به دل سایرین نشست که خیلیها شیفته همین خصوصیت شدند.
امیرالمؤمنین (ع) همان مرد تنهای شبی بود که کیسه نان و خرما به دوش میکشید و کوچه به کوچه و خانه به خانه به محرومین سر میزد و برایشان غذا میبرد بدون آنکه شناخته شود و حتی بسیاری از یتیمان کوفه پس از شهادت ایشان و وقتی که دلتنگیهایشان نمود پیدا کرد از شهادت امیرمؤمنان باخبر شدند.
پس از گذشت یک هزاره از آن دوران مردمانی در فلات ایران نمایشی فراگیر از اوج همدلی و سرکشی به مظلومان را بارها در مقاطع مختلف به تصویر کشیدند.
در دهه شصت اوج همدلی و همیاری را شاهد بودیم روزهایی که ترس و دلهره جنگ تحمیلی نتوانسته بود دل مردم را بلرزاند؛ همان روزهایی که یادآور یکدستی و یکپارچگی مردم در زمینه همدلی و کمکرسانی به هم است.
پس از گذشت سه دهه برخی بر این باور بودند که مدرنیته فواصل را زیاد کرده و هرکه را مشغول خود ساخته تا اینکه اواخر سال ۱۳۹۸ ویروسی منحوس جهان را فرا گرفت؛ ویروسی که هرروز عدهای را به کام مرگ میکشاند.
سال نوی امسال به همین دیلیل رنگوبوی همیشگی را نداشت و مردم لاجرم در خانههای خود ماندند و کاسبان بسیاری با مشکل مواجه شدند.
شهرستان ماسال یک شهر کوهپایهای در غرب استان گیلان است شهری که مردمانش بافرهنگ سنتی قوم تالش زندگی میکنند و شغل سنتی آنان دامداری است و عدهای هم به کشاورزی مشغولاند.
ماسال چند سالی است با استقبال شگفتآور مسافرین مواجه شده و شیوع کرونا مانند همه جای دنیا روی زندگی مردم این شهر نیز تأثیر گذاشت و بسیاری خانواده حتی در زمینه تأمین مخارج اولیه زندگی با مشکل مواجه کرد.
کرونا، تهدید یا فرصت؟
از روزهای آغازین و به رسم مسلک ایرانیان، گروههای جهادی بسیاری شروع به کارکردند که گروه جهادی شهید عظیم علی پور بهعنوان یکی از این گروههای جهادی فعال در ماسال با حضور جوانان برومندی تواستند فعل خواستن را صرف کنند.
اعضای گروه جهادی شهید عظیم علی پور علیرغم سن کمشان و تعداد محدودشان دلی دارند به وسعت گیتی و همتی به استواری البرز. اراده آنان در تنور ولایت گداخته شده و به تأسی از شهید محلهشان کارهای بزرگی کردهاند که در تاریخ باید به یادگار بماند.
همه افراد شهرستان عضو گروه جهادی ما هستند
سید علی علیزاده مسؤول گروه جهادی شهید عظیم علی پور میگفت که از مرزبندیها متنفر است و هرکسی که دلش همراه ما باشد عضو گروه جهادی ماست هیچ فرقی نمیکند تا چه حد میتواند کمک کند گاهی همینکه ما را تبلیغ میکند بزرگترین کمک است.
علیزاده از آغاز همدلیها برای یاری رساندن به محرومان سخن گفت که از همان روزی که دستور مواسات از سوی رهبری صادر شد با دوستانم به مشورت نشستم و دیدیم چقدر خوب میشود ما هم در حد توانمان به افراد نیازمند اطرافمان کمک کنیم. شاید روزهای اول آنچنانکه میخواستیم پیش نمیرفت، اما کمکم خدا به دل این جوانان نگاه کرد و با کمک مردم توانستیم کارهای بزرگی انجام دهیم.
بیتفاوتی بزرگترین آفت
مسؤول گروه جهادی شهید عظیم علی پور معتقد از که سیره اهلبیت (ع) بر پایه مشارکت اجتماعی بوده و میگوید که به همین سیره را از شهدایمان آموختهایم همیشه دیگران به ما اولویتدارند. اینکه یک آدمی نسبت به اطرافیان خودش بیتفاوت باشد بزرگترین آفت است چه حالی خوشتر از اینکه دیگران را خوشحال کنیم؟
گروه جهادیشان را که دیدم اکثراً جوانان بیستوچندساله بودند عکسی بالاسرشان بود که حسابی جلبتوجه میکرد و شاید حلقه وصل این جمع همین باشد تصویری از یک شهید محلهشان که تقریباً هم سن و سال خودشان بود «شهید عظیم علی پور».
به گفته سید علی علیزاده ماه مبارک رمضان آغازی شد بر این کار خداپسندانه و تاکنون که چند ماه از شروع این حرکت پسندیده میگذرد بیش از ۵۰۰ میلیون ریال فقط برای تهیه بستههای غذایی جمعآوریشده است.
علیزاده از برنامهریزیهای مختلف برای جمعآوری مبالغ مورد نیاز و تعیین چندین جامعه هدف سخن گفت که و بر این باور بود که قطعاً آن کمکی که خیر بزرگوار میکند شاید یک جوان ۲۰ ساله نتواند انجام دهد و ناامید کردن و کوچک شمردن کمک جوانی که دلش در کمک به نیازمندان است یکی از بزرگترین گناهان است.
سید علی از استقبال مردم هم گفت که روز اولی که شروع به کارکردیم شاید هرگز فکر نمیکردیم که چنین استقبالی از ما صورت بگیرد، مردم امروز گروه جهادی ما را میشناسند و به ما اعتماد میکنند اعتمادی از روی عشق.
به گمانم یکی از دلایلی که مردم را به گروه جهادی شهید عظیم علی پور جذب کرد این حس صمیمیت بود اینجا کسی خود را مالک گروه نمیداند هرکسی در هراندازهای که بتواند کمک میکند یک نفر با کمک نقدی یک نفر با تبلیغ یک نفر با خرید و حمل اجناس و یک نفر هم با توزیع.
بهرهگیری از ظرفیت فضای مجازی
به گفته مسؤول گروه جهادی شهید عظیم علی پور بزرگترین کمک در این امر خیر بهرهگیری از ظرفیت فضای مجازی بود؛ همینکه اعتماد مردم و واریز وجوهات را به همه گزارش میدادیم اینکه مردم میدیدند سرانجام وجوهات واریزیشان چه میشود و چگونه هزینه میشود یکی از ظرفیتهایی بود که توانست به ما در این مدت خیلی کمک کند.
یکی از نکاتی که در شیوه عمل این گروه جهادی جالب بود نحوه شناسایی نیازمندان است علیزاده در این زمینه گفت: «اوایل خودمان به دنبال نیازمندان میگشتیم، اما امروز با اعتمادی که مردم به ما دارند خیلی از نیازمندان توسط مردم به ما معرفی میشوند بارها شده که مردم نیازمندی را به ما معرفی کردهاند و خودشان هم مبلغی را بهعنوان کنم پرداخت کردند.»
علیزاده به ساماندهی کمکها هم اشاره کرد و گفت: همه ما مسلمانیم و قطعاً در گوشه و کنار شهرمان بودهاند افرادی که ناشناس به نیازمندان کمک میکردند ازاینرو گروهی از دوستان را مأمور شناسایی این خیرین کردیم این نوع خیرین شاید میزان کمکشان به آن مقدار کلان نباشد، اما نسبت به اطرافیانشان بیتفاوت نبودهاند و نیستند وقتی آنها را شناسایی کردیم اول مشخصات نیازمندانشان را گرفتیم و سپس با آنها صحبت کردیم تا بهجای اینکه مقدار اندکی ماهیانه به آن نیازمند کمک کنند آن مقدار از کمکشان را به ما بدهند تا با همکاری سایر خیرین بتوانیم کمکهای بزرگتری به آن نیازمندان بکنیم که تا مدتها نیازشان را تأمین کند.
علیزاده عید قربان را نماد همدلی مؤمنانه دانست که در ایام عید قربان با کمک مردم بستههای معیشتی بسیاری را تهیه کرده، اما با این گرانی گوشت خرید آن برایشان مشکل شده بود که با پیشنهاد یکی از اهالی محله تصمیم گرفتند به سراغ عزیزانی بروند که در روز عید قربانی میکنند و با همکاری آنان توانستند در روز عید به حدود ۵۰ خانواده بسته غذایی کامل بدهند.
به گفته سید علی علیزاده فعالیت این گروه فقط در تهیه بستههای معیشتی خلاصه نمیشود شاید آن روزهای اول تمام فکرشان و تصورشان به تهیه بستههای معیشتی بود، اما وقتی عنایت خدا را دیدند باور کارهای بزرگتر را پیدا کردند و امروز به کمک مردم و لطف خدا و سایه پر لطف شهید عظیم علی پور نهتنها بستههای معیشتی توزیع میکنند بلکه حتی بیمارانی که برای دارو و درمان و یا تهیه هزینه عمل با مشکل مواجهاند را پوشش میدهند.
علیزاده از برخی خاطراتش اینگونه روایت کرد «خانوادهای را تحت پوششداریم که هم با بیکاری و هم با بیماری مواجه هستند یا مثلاً خانوادهای به ما رجوع کرد که مادر خانواده همراه با دختر و دامادش زندگی میکند دختر دیگر این خانواده با مادربزرگش زندگی میکند و دو فرزند دیگر این خانواده در بهزیستی هستند این در حالی است که آن داماد خودش دارای بیماری خاص است و همسرش نیز از دیابت رنج میبرد.»
مدتی است با لطف خدا و اعتماد مردم توانسته این جهیزیه نوعروسی را تهیه کنیم
علیزاده روایت دیگر از کمکها را اینگونه تعریف کرد «خانوادهای را تحت پوششداریم که دختر جوانش ماه گذشته ازدواجکرده، پدرش معتاد و ازنظر مالی نیازمند محسوب میشوند وصیتنامه شهدا را که میخواندیم سراسر غرور و غیرت و عزت بود ازاینرو تصمیم گرفتیم باهمت دوستان و کمک مردم برای این خواهرمان جهیزیه تهیه کنیم که الحمدالله همین امروز تحویل ایشان دادیم.»
خوشحالی مردم بهترین مزد برای ماست/انرژی مثبتی که از مردم میگیریم با هیچچیز عوض نمیکنیم
مسؤول گروه جهادی شهید عظیم علی پور از مدیریت شهید علیزاده در کارهای این گروه جهادی سخن گفت و و اینگونه ادامه داد که باید در بطن کار باشید تا بدانید چه میگویم وقتی کمکی را به نیازمند میرسانیم و گره از کارشان باز میکنیم این برق خوشحالی که در چشمانشان میدرخشد تمام خستگی را از تنمان بیرون میکند و وقتی گزارش کارهای انجامشده را به مردم میدهیم و مردم متوجه میشوند با هزینه آنان چهکارهایی انجامگرفته و چه گرههایی از زندگی سایرین بازشده این خوشحالی و لبخند رضایت برای هر دودنیایمان کافی است.
علیزاده او از بهترین خاطره خود نیز یاد کرد که مربوط به خانوادهای بود که وقتی دختر خردسالشان آن حجم از پلاستیکهای حاوی مواد غذایی را دید گفت: آخ جون اینهمه غذا. کل گروه ما اعتقاد دارد همان لبخند رضایت آن دخترک میتواند همه ما را عاقبتبهخیر کند.
به جمع صمیمی آنان که نگاه کنی جز خنده و شوخی نمیبینی جوانانی از جنس مهربانی که امروز نهتنها محله خودشان را تحت پوششدارند بلکه به نیازمندان محلات دیگر هم کمک میکنند
علیزاده که خود فرمانده پایگاه بسیج این محل هم بود گفت: «کمکم حوزه فعالیتمان را بزرگتر کردیم و امروز علاوه بر محله خودمان تقریباً کل محلات همجوار را تحت پوششداریم. از روز اول دو هدف را برای خودمان تعیین کردیم. اول اینکه کمکهایمان محدود نباشد و ادامه داشته باشد دوم اینکه این کمکهای ما خدایناکرده موجب سرافکندگی آن نیازمند نشود. به همین خاطر تمام مراحل توزیع کمکها را شبانه انجام میدهیم.»
سید علی از کمک به سایر گروههای جهادی سخن گفته و وجود منیت را یکی از آفتهای کار خیرخواهانه عنوان کرد و معتقد است همینکه کسی خلوص نیت نداشته باشد و کار را برای رضای خدا انجام ندهد و دنبال بزرگ کردن اسم خودش باشد مطمئن باشد که با سر به زمین خواهد خورد ما اینجا واسطهایم، وسیلهایم از سوی خدا و به نیابت از شهید عظیم علی پور با پول مردم با کمک مردم باهمت و عشق و علاقه مردم برای نیازمندان مایحتاج اولیه زندگی را فراهم میکنیم.
او متواضعانه معتقد است کاری نمیکند که بخواهیم در پس آن به دنبال بزرگ کردن اسم خودشان باشد و گفت که در این مدت بارها شده از گروههای جهادی دیگر یا از خیریهها تماس گرفتند نیازمند میخواستند، معرفی کردیم یا مشاوره میخواستند در توان و آگاهیمان کمک کردیم مهمترین موضوع اصل کمک به هم نوعانمان است و به هر روشی هم که باشد قابلتقدیر است.
حال و هوای حاکم بر گروه جهادی شهید عظیم علی پور یادآور آن خلوص و پاکی و همدلی مردم در روزهای اولیه انقلاب است آن روزهایی که هرکس در حد توانش میخواست به جبههها کمک کند امروز هم یکی برای کمک به جبهه مبارزه با کرونا و کادر درمان در منزلش ماسک میدوزد یکی شبها معابر را ضدعفونی میکند یکی غذای گرم پخت میکند یکی مواد غذایی تهیه میکند یکی هم پول درمان نیازمندان را تهیه میکند.
اینجا مردمانی هستند که اغلب شبانه با تأسی از امیر یتیمان از خوشی خود میگذرند تا همسایهها و محرومان خوشحال شوند و قطعاً شراکت این حس خوب احساسی را در قلوب منتشر میکند که با هیچچیزی قابل قیاس نیست.
منبع: فارس
پاسخ ها