مهدی افشار، مترجم در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی اخبار ، درباره ترجمه های مجددی که کپی کاری های ترجمه های قبلی هستند، گفت:جای تاسف دارد ترجمه هایی منتشر می شوند که کپی کاری های ترجمه های قبلی هستند. اصولا واژه ای به نام سرقت ادبی داریم که در عربی به آن انتحال می گویند؛ این دزدی ادبی همه جای دنیا وجود دارد و مرسوم است.افرادی که در بیان مفاهیم و در ترجمه خوب ناتوان هستند و اندیشه در کارشان وجود ندارد قابلیت های دیگران را به خود منسوب می کنند.
او افزود: ناشران ترجمه های خوب را پیدا می کنند وکتاب را دست یک فرد ناتوان می دهند که ذوق ادبی هم ندارد.چهار کلمه این ترجمه ها را تغییر می دهند. ناشر هم کتاب را به نام آن خانم یا آقا منتشر می کند.کاش نهادی وجود داشت که این ترجمه ها را کنترل می کرد.اگر انجمنی داشتیم آموزش می داد اگر کسی نمی توانست ترجمه کند آموزش می دید و ترجیح می داد پس از آموزش دیدن ترجمه کند.
این مترجم با اشاره به ضعف مدیریتی که در فرهنگ وجود دارد، اظهار داشت: این ضعف مدیریت که در تمام عرصه های کشور وجود دارد در قلمرو فرهنگ هم به شدت به چشم می خورد.عده زیادی فارسی نویسی می کنند و چهار کلمه ترجمه ای را تغییر می دهند.آنقدر معادل های نامتجانس و بی ربطی را با موضوع می گذارند؛ فقط برای اینکه معادلی گذاشته باشند بیچاره خواننده های ما که با این جرم های بزرگ روبه رو می شوند از این طرف نثرهای ترجمه نثر خوبی نیست و کسی نیست که این کتاب ها را نقد کند و نشریه ای ادبی برای نقد آثار ترجمه هم وجود ندارد.
افشار ادامه داد: مردم هم باید چگونگی تشخیص ترجمه خوب را یاد بگیرند چندی پیش کتابی را با عنوان « رختخوابت را مرتب کن » ترجمه و منتشر کرده بودم.این کتاب دو بار در سال 98 تجدید چاپ شد مردم ما الان قدرت تشخیص پیدا کرده اند و شیوه نگاه متفاوت مترجم را به اثر می بینند از این رو به دنبال خرید آن ترجمه می روند و درمی یابند کدام مترجم به کتاب و پدید آورنده اش متعهد است کتاب خوب را از کتاب بد تشخیص بدهند و به ناشر اعتراض کنند و بگویند چرا فلان کتابی را که خوب نبوده منتشر کرده است اینقدر به ناشر اعتراض کنند که دیگر کتاب بد منتشر نکند.همانگونه که وقتی روغن نامرغوب می خریم به تولید کننده آن اعتراض می کنیم برای انتشار کتاب بد هم به ناشر اعتراض کنیم این وظیفه خواننده است که آگاهتر شود.
پاسخ ها