به گزارش گروه وبگردی اخبار ، می‌توانست بی‌تفاوت باشد، بانوی کُردی که کمتر از یک سال بود همراه خانواده به خوزستان نقل مکان کرده‌اند، اما بعد از فرمان کمک مومنانه رهبری دست و پایش را گم کرد، به قول خودش با خودم گفتم عجب، فکر ما کجا بود و رفت که از درد عزیزانمان غافل شد.
شاید هم راحت‌تر بود بگوید من یک زنم، کاری از دستم برنمی‌آید یا حتی سرش را در لاک بی‌تفاوتی فرو می‌بُرد که باد کلاهش را نبرد، اما با شجاعت در برابر تندر طوفان کرونا ایستاد و با هر دستش، ده‌ها دختر و بانوی خوزستانی را با خود همراه کرد تا در معرکه‌ی کرونا، تصویری به یادماندنی از خود بر تارک تاریخ این دیار به یادگار بگذارند.
در این گفت‌وگوی دوستانه و صمیمی، پای صحبت بانو مرادی، یکی از بانوان بسیجی اهواز نشستیم که بی هیچ واهمه‌ای حتی قبل‌تر از جلو فرستادن خواهران پایگاه‌های بسیج خود دل به میدان خطر زد و با ساماندهی تولید بیش از ۴۰ هزار ماسک، باری از دوش کادر درمان استان برداشت.
سلام، انگیزه شما برای آغاز فعالیت‌های جهادی آن هم در این سطح گسترده چه بود؟
مرادی: از جمله انتظارات موکد رهبر معظم انقلاب اسلامی از نهاد مردمی بسیج، توجه به مسئله خدمت‌رسانی و محرومیت‌زدایی است و با این نگاه در سال‌های اخیر مسئله تشکیل گروه‌های جهادی اولویت اول بسیج سازندگی قرار گرفت و امروز شاهد سازماندهی جمع کثیری از داوطلبان بسیجی در این گروه‌ها هستیم و قشر خواهران همچون همیشه در این عرصه هم خوب درخشیدند.
خیلی از بزرگواران هستند که شاید فعالیت بیشتری از ما داشته‌اند، اما دیده و شناخته نشده و در عین گمنامی در حال جهاداند؛ من نیز کار متمایزی انجام نداده و هرچه بوده و هست از لطف خدا و اهل‌بیت و همکاری بی‌چشم‌داشت خواهران در پایگاه‌های بسیج مساجد است.
آیا شما قرارگاه جهادی بودید و یا اینکه به صورت خودجوش پای کار آمدید؟
مرادی: در پی فرمان رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی نیمه شعبان مبنی بر کمک مومنانه، ساز و کار منسجم، هماهنگ، فراگیر و جهادگونه‌ای شکل گرفت به طوری که پایگاه‌های خواهران مساجد ما نتوانستند نسبت به این مسئله بی‌تفاوت باشند.
به محض شروع کار جهادی هزار فکر و دغدغه به ذهنت هجوم می‌آورد که هزینه‌ها را از کجا تامین کنم؟ آیا از عهده رفت‌وآمد به مناطق محروم و شناسایی خانواده‌های بی‌بضاعت برمی‌آیم؟ ساماندهی گروه‌های جهادی سخت نیست؟ چطور اعتمادسازی کنیم که بانوان هم میتوانند پای کار بیایند؟ و هزاران فکر و سوال دیگر.
اما خواهران در اولین مرحله رزمایش ملی کمک مومنانه با تامین نیروی انسانی و تدارک ۷ گروه جهادی به گونه‌ای درخشیدند که برای ادامه پرقدرت‌تر مسیر امیدوار شدم و ۳۷۰ بسته معیشتی در قدم اول بین نیازمندان توزیع شد.
با توجه به اینکه تمام گروه‌ها و پایگاه‌های تحت نظر شما خواهران هستند اینگونه بود که نخواهید از برادران کمک بگیرید و بگویید که نه، خودمان به تنهایی می‌توانیم کار را پیش ببریم؟
مرادی: منیت همیشه کار را خراب میکند، هیچکدام از خواهر‌ها دنبال این نبوده و نیستند که اسم و رسمی برای خودشان دست و پا کنند و اگر اصرار شما نبود حتی بنده نیز به نیابت از آن جهادگران صحبتی نمیکردم، چون معتقدم کار در راه خدا و برای رضای او بود.
اما در جواب سوال شما باید بگویم که اتفاقا یکی از جلوه‌های ماندگار جهاد کمک مومنانه، حضور جهادگران همراه با اعضاء خانواده بود که انصافا تداعی‌گر جهاد خانواده‌های میهن در دوران دفاع مقدس شد.
برای مثال روز اول خواهر یکی از پایگاه‌های بسیج می‌آمد، اما بعد از آن نه تنها خسته نمیشد بلکه پسر و دختر و همسرش نیز به میدان جنگ کرونا می‌آمدند، خیلی از اوقات بسته‌ها توسط خواهران آماده‌سازی میشد، اما برادران و همسران و پسران نیز به حجم وسیعی در توزیع آن‌ها با ما همکاری میکردند.
وقتی که کار کمی جلوتر رفت و اعتمادسازی ایجاد شد شاهد یکی دیگر از جلوه‌های تحسین برانگیز این رزمایش عظیم شدیم و بعضی ائمه جماعات و هیئت امناء مساجد داوطلبانه در کنار جهادگران بسیجی آمدند که جا دارد از این تلاش خالصانه بزرگواران نهایت تقدیر و تشکر را داشته باشم.
از قصه ماسک‌ها برایمان بگویید، چه شد که از اولین روز‌های شیوع ویروس کرونا تولید ماسک را انتخاب کردید؟
مرادی: از آنجا که شیوع این بیماری کاملا ناگهانی بود طبیعتا دولت نمیتوانست جوابگوی نیاز‌های بهداشتی جامعه باشد، اما ما نیز نمیتوانستیم در حالی که نیروی کارآمد و جهادی خواهران را داریم دست روی دست بگذاریم.
از این رو جهادگران بسیجی ما با همت و تلاش شبانه‌روزی وارد عرصه تولید انبوه ماسک و حتی لباس بیمارستان شدند، اما مشکل جدیدی در مسیر، سد راه ما شد.
بعضی از جهادگران ما به جهت مسافت طولانی که با کارگاه‌ها داشتند از لحاظ رفت‌وآمد در محدودیت بودند، اما این مسئله نیز نتوانست مانع اراده پولادین آن‌ها شود و با آموزش‌هایی که فرا گرفته بودند ضمن رعایت پروتکل‌های بهداشتی، خانه‌هایشان را به پشت خط مقدمی برای تولید ماسک و دستکش تبدیل کردند تا جایی که روزانه یک هزار ماسک تولید و در مناطق محروم و بیمارستان‌ها توزیع میشد.
با این مشکل که بگویند ماسک‌های شما استاندارد نیست و یا پروتکل‌های بهداشتی در حین تولید آن‌ها رعایت نشده مواجه نشدید؟
مرادی: اتفاقا به این مسئله نیز فکر کرده بودیم، با توجه به اینکه خواهران از اولین روز‌های شیوع ویروس ناشناخته کرونا پای کار آمده و در کارگاه‌های خانگی مشغول تولید ماسک بودند این احتمال را مدنظر قرار دادیم که تولیدات خواهران مورد تایید ناظران بهداشت نباشد به همین دلیل از همان ساعات اولیه شروع کار، تولید ماسک‌ها را تحت نظارت و مشاوره خانم دکتر آذر اکبرنژاد که پزشک جهادگر پایگاه هجرت بودند پیش بردیم و الحمدلله عملکرد موفقی داشتیم تا جایی که توانستیم بیش از ۴۰ هزار ماسک را تولید کنیم.
البته تلاش گروه‌های جهادی حوزه شش خواهران ناحیه امام حسین (ع) غرب اهواز صرفا در این کار خلاصه نشد و در لبیک به امر، ولی امر خود در راستای دستگیری از همنوعان نیازمند و آسیب دیده از شرایط کرونایی همتی مثال‌زدنی از خودشان نشان دادند.
همچنین این برنامه خوب و خداپسندانه در طول ماه مبارک رمضان هم اجرا شد و در حال حاضر که در دهه امامت و ولایت قرار داریم مرحله چهارم این رزمایش با شیوه‌ها و اقدامات بسیار زیبا و ماندگار در حال اجرا است تا جایی که با همکاری خیرین شهرستان توانستیم ۶ کارگاه عمومی راه اندازی کنیم که تمام امکانات کارگاه‌ها نیز از طرف خود جهادگران تامین می‌شود.
ضمن اشاره به بخشی از اقدامات خواهران جهادگر پایگاه‌ها، توصیه خود را به خواهرانی که برای کمک مومنانه مردد هستند ارائه بفرمایید.
مرادی: در عید قربان تعداد ۴ راس گوسفند با همت خواهران جهادگر و یاری خیرین ذبح شد و به صورت بسته‌بندی گوشت گرم در مناطق محروم توزیع گردید.
همچنین میتوان از ایجاد ۲۸ کارگاه تولید ماسک عمومی و خانگی، تولید بیش از ۴۰ هزار ماسک، تولید ۵۰۰ دست گان و لباس بیمارستان، تهیه و توزیع ۶۷۰ بسته معیشتی و بهداشتی، پرداخت سه فقره وام قرض الحسنه به بانوان نیازمند هر کدام به مبلغ ۵۰ میلیون ریال و توزیع گوشت گرم در عید قربان بین ۷۲ خانواده به عنوان بخشی از اقدامات جهادی خواهران جهادگر نام برد.
اما در رابطه با قسمت دوم سوالتان اجازه بدهید توصیه نه، اما در بیانی خواهرانه از خواهران و مادران و دختران عزیز سرزمینم ایران بخواهم که تا ریشه‌کنی این ویروس منحوس به قدر وسعشان به میدان بیایند و پشت خط مقدم مقابله با ویروس کرونا را خالی نگذارند، اگر جنگ تحمیلی بعد از هشت سال به پایان رسید و پیروز عزتمند میدان ما بودیم به شرف دفاع سربازان ولایت و پشتیبانی خواهران در پشت خط مقدم بود.
این روز‌ها نیز تلاش و جهاد کادر درمان در مقابله با این ویروس تداعی کننده آن روز‌ها است که قطعا با توکل بر خدا، اتحاد همگانی و کمک‌های مومنانه پیروز نهایی این جنگ خواهیم بود، پس خواهران با اقتدار به میدان جهاد بیایند و بد به دل راه ندهند که خداوند خیر حافظا و ارحم الراحمین است.
منبع: فارس
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها