جنگل بنه معجزه سبز نهبندان

کدخدا زاده رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان نهبندان در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های  اخبار  از بیرجند  ، با بیان اینکه وسعت جنگل بنه‌ی نهبندان حدود ۷ هزار هکتار است گفت: حدود ۲۵۴ هزار و ۹۱۰ هکتار جنگل بنه و بادامشک به صورت پراکنده در شهرستان نهبندان وجود دارد.

او افزود: عمده رویشگاه‌های درختان جنگلی نهبندان در رشته کوه حوری، کوه بهاران، انجیرک، ارتفاعات عربخانه، سمافات، چهار فرسخ، استند و کوه بادامشک قرار دارد.

کدخدا زاده با اشاره به اینکه این جنگل از لحاظ علمی نیز بسیار منحصر به فرد است عنوان کرد: علی رغم ثبت ملی این جنگل به عنوان یک پدیده طبیعی، هنوز برای شناساندن آن اقدام جدی صورت نگرفته است.

رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان نهبندان با بیان اینکه در گذشته از بنه برای تامین سوخت بویژه تهیه زغال استفاده می‌شد و از قطع و تخریب مصون نبوده است تصریح کرد: با اقدامات انجام شده از طرف سازمان ، مراتع و آبخیزداری کشور در حال حاضر این گونه کمتر مورد قطع و تخریب قرار می‌گیرد.

او اظهار کرد: از گونه بنه در شرایط طبیعی، صمغی مشهور به سقز تراوش می‌شود، که در زمینه‌های داروئی از آن استفاده می‌شود.

کدخدا زاده تصریح کرد: این صمغ (سقز) که دارای ارزش تجارتی و صادراتی می‌باشد عمدتاً در مناطق حوزه رویشی زاگرس مورد بهره برداری قرار می‌گیرد به طوریکه از هر اصله درخت ۴۵۰ تا ۷۵۰ گرم سقز استحصال می‌کنند.

رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان نهبندان درباره‌ی جنگل کاری گونه بنه در منطقه توضیح داد: جنگل کاری با گونه بنه هم به صورت نهالکاری و هم به شکل بذرکاری مستقیم می‌تواند انجام شود.

او اظهار کرد: به دلیل سرشت اکولوژیکی خاص این گونه، خشکسالی‌های مکرر و کمبود رطوبت استقرار این گونه با مشکل مواجه بوده و سبز شدن آن به سختی صورت می‌پذیرد.

کدخدا زاده با اشاره به حمله‌ی جانور تشی به برخی از این درختان که در بینشان درختانی با عمر ۴۰۰ سال نیز ثبت شده است گفت: به دلیل برداشت غیر اصولی از برگ و میوه درختان، چرای بی رویه دام و تهیه زغال آسیب جدی به این گونه‌های منحصر به فرد وارد شده است.

رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان نهبندان افزود: تجربیات کسب شده از مناطق الگویی و سرشت اکولوژیکی گونه‌های جنگلی استان نشان می‌دهد که در صورت حفظ و حمایت و جلوگیری از ورود دام با مدیریت صحیح، زادآوری طبیعی (افزایش کمی) و افزایش تاج پوشش (افزایش کیفی) حتی با ادامه خشکسالی‌ها می‌توان تراکم جنگل‌های این مناطق را افزایش داد.