هر ساله حدود ۸۰۰۰۰۰ نفر دچار سكته مغزی می شوند – كه معادل یك سكته مغزی در هر ۴۰ ثانیه است. این پنجمین علت مرگ و میر و علت اصلی ناتوانی در بزرگسالان ایالات متحده است. با وجود این آمارهای ناگوار ، سکته مغزی قابل پیشگیری و قابل درمان است. برای کسانی که احساس می کنند ممکن است در معرض سکته مغزی باشند مهم است که هرچه بیشتر در مورد آن اطلاعات کسب کنند.
سكته مغزی هنگامی اتفاق می افتد كه به دلیل لخته شدن خون یا پارگی رگ خونی، جریان خون به ناحیه ای از مغز قطع شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، سلول های مغز شروع به مردن می کنند زیرا اکسیژن یا مواد مغذی کافی دریافت نمی کنند. حافظه و عملکرد عضلات توسط قسمتهای مختلف مغز کنترل می شود و این توانایی ها پس از مرگ سلولی، آسیب دیده یا از بین می روند.
به ازای هر دقیقه سکته مغزی درمان نشده، مغز فرد حدود ۱٫۹ میلیون سلول عصبی را از دست می دهد. بنابراین ، هرچه سکته مغزی درمان نشود، خطر عوارض جانبی جدی، از جمله مشکلات گفتاری و از دست دادن حافظه بیشتر می شود.
اثرات سکته ی مغزی بستگی به این دارد که سکته در کجای مغز اتفاق افتاده ، چه مقدار از مغز آسیب دیده است و نوع سكته مغزی چیست. سه نوع سکته مغزی وجود دارد:
فردی که دچار سکته مغزی خفیف شده است ، فقط می تواند ضعف موقت در بازو یا پا را تجربه کند ، در حالی که در موارد شدید میتوانند به طور دائم در یک طرف بدن فلج شوند. بیش از ۶۶٪ بازماندگان سكته مغزی به نوعی ناتوانی مبتلا میشوند ، اگرچه برخی از افراد می توانند به طور كامل بهبود یابند.
قبل از ورود به علائم کمتر شناخته شده سکته مغزی ، مهم است که F.A.S.T. را یاد بگیرید و به خاطر بسپارید ، چون این مهمترین علائم سکته مغزی را مشخص می کند.
بی حسی ، ضعف یا فلج ناگهانی صورت ، بازو یا پا معمولاً فقط در یک طرف بدن در هنگام سکته مغزی اتفاق می افتد. علائم دیگر شامل موارد زیر است:
هنگام درمان سكته مغزي ، زمان عامل بسیار حیاتی است. بنابراین با دیدن علایم سریعا به اورژانس بروید.
براساس اعلام انجمن ملی سکته مغزی ، حدود ۸۰٪ از موارد سکته ی مغزی قابل پیشگیری هستند. راهکار اصلی پیشگیری برای محافظت در برابر سکته مغزی ، مدیریت عوامل خطر اصلی ، به ویژه فشار خون بالا است. فشار خون کنترل نشده ، علت نیمی از سکته های مغزی است.
سبک زندگی که می توانند در فشار خون بالا نقش داشته باشند عبارتند از:
علاوه بر فشار خون بالا ، دیگر عوامل خطر سکته مغزی عبارتنداز:
سایر عوامل خطر مرتبط با سکته مغزی عبارتند از:
مراحل اولیه تشخیص سكته مغزی شامل تعیین نوع سكته مغزی و محل درگیر شدن مغز است. پزشکان همچنین باید علل احتمالی سایر علائم مانند تومور مغزی را رد کنند.
پزشکان ممکن است یکی از آزمایش های زیر را برای تعیین خطر ابتلا به سکته مغزی استفاده کنند:
درمان سکته مغزی بسیار به زمان حساس است و نوع درمان به شدت سکته مغزی بستگی دارد. در اسرع وقت به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید تا به تشخیص زودهنگام و انتخاب موثرترین روش درمان کمک کند.
درمان سکته مغزی ایسکمیک ، بر بازگرداندن سریع جریان خون به مغز متمرکز است. داروهای از بین برنده ی لخته اغلب بصورت تزریقی تجویز میشوند، اما این دارو تنها در صورتی موثر هستند که تا ۴٫۵ ساعت پس از شروع علائم سکته ، استفاده شوند. داروی از بین برنده ی لخته تزریق داخل وریدی فعال کننده بافتی پلاسمینوژن (TPA) ، معالجه استاندارد برای سکته مغزی محسوب می شود. پزشکان همچنین می توانند TPA را با قرار دادن کاتتر در شریان کشاله ران تزریق کنند. هرچه زودتر درمان با TPA انجام شود ، احتمال زنده ماندن از سکته مغزی و عوارض آن کمتر خواهد بود.
برای جلوگیری از سكته مغزی ایسكمیك در آینده ، پزشكان توصیه می كنند كه از استنت استفاده شود تا به باز شدن شريان مسدود شده کمک کند و احتمال انسداد در آینده کاهش یابد.
درمان سکته مغزی هموراژیک بر کنترل خونریزی و کاهش فشار بر مغز تمرکز دارد. جهت خنثی کردن تأثیرات رقیق کننده خون در افرادیکه برای جلوگیری از لخته شدن خون دارو مصرف می کنند ، روشهای درمانی استفاده میشود. همچنین ممکن است از داروهای کاهش فشار خون ، جلوگیری از وازواسپاسم یا جلوگیری از بروز تشنج استفاده شود.
اگر مقدار خون زیاد باشد ، پزشک ممکن است عمل جراحی را برای از بین بردن آن انجام دهد. ترمیم عروق خونی یا در بعضی موارد برداشتن آنها ممکن است برای جلوگیری از سکته مغزی هموراژیک در آینده انجام شود.
پس از سکته ی خفیف از داروهایی استفاده میشود تا احتمال ابتلا به سکته کامل در آینده کاهش یابد. درمان هایی که پزشک ممکن است تجویز کند شامل داروهای ضد پلاکتی مانند آسپیرین یاکلوپیدوگرل (Plavix) است تا احتمال چسبیده شدن و لخته شدن سلولهای خونی کاهش یابد.
در مورد انواع سكته مغزی ، توانبخشی پس از آن می تواند در غلبه یا مدیریت معلولیت ناشی از آسیب سكته كمك كننده باشد.
اگرچه داروها و روشها عوامل اساسی در درمان سكته مغزی هستند ، اما بهترین درمان در واقع پیشگیری است. رژیم و ورزش بهترین راهکارها برای پیشگیری از سکته هستند.
برای سلامت کلی قلب و عروق ، انجمن قلب آمریکا (AHA) حداقل ۳۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط حداقل ۵ بار در هفته و یا ۲۵ دقیقه فعالیت هوازی شدید حداقل سه بار در هفته را توصیه می کند. AHA همچنین فعالیت های تقویت کننده عضله با شدت متوسط را حداقل دو روز در هفته برای مزایای سلامتی اضافی توصیه می کند. برای کاهش فشار خون و کلسترول ، متخصصان به طور متوسط ۴۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط تا شدید سه یا چهار بار در هفته توصیه می کنند.
رعایت رژیم غذایی سالم و متعادل ، برای جلوگیری از سکته مغزی یا مدیریت سلامتی بعد از سکته مهم است. داشتن رژیم غذایی طبیعی و غیر فرآوری شده توصیه میشود. کاهش مصرف سدیم موثرترین راه برای کاهش فشار خون است و اطمینان از دریافت مقادیر کافی از غذاهای زیر ضروری است:
چند نوع مختلف از پزشکان می توانند در پیشگیری یا درمان سکته مغزی نقش داشته باشند. این پزشکان می توانند شامل موارد زیر باشند:
بسته به نوع سكته مغزی ، ممكن است برای انجام آزمایشات تشخیصی به پزشكان خاص نیاز داشته باشید. برای جلوگیری از سكته های بعدی داروهایی تجویز میشود. تغییر سبک زندگی برای کاهش خطر سکته از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
آیدا دلبند
یک روز پیش
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها