فریمورک پیاچپی پلتفرمی برای ایجاد راحتتر و سریعتر وب اپلیکیشنها به کمک این زبان برنامهنویسی است. این فریمورکها در واقع کتابخانهی بزرگی از کد هستند که زمان کدنویسی را کوتاهتر میکنند. به کمک فریمورکها دیگر لازم نیست برای اجرای کارهای معمولی چون اعتبار سنجی، پاکسازی داده و عملیات CRUD (افزودن، دریافت، بهروزرسانی و حذف داده از دیتابیس) زمانی را برای کدنویسی هدر داد.
در ضمن، استفاده از فریمورک در پروژههای گروهی به کار نظم بیشتری میبخشد، توسعهدهنده را مجبور به سازماندهی بهتر کدها میکند (از این رو تمرینی برای کدنویسی بهتر است) و مهمتر از همه اینکه کدهای فریمورک از کدهایی که خودتان مینویسید، از امنیت بیشتری برخوردار هستند. فریمورکهای خوب دارای سیستم پاکسازی و تدافعی در برابر تهدیدات امنیتی هستند و خطر نفوذ هکرها را کاهش میدهند.
اما شرط استفاده از فریمورک در وهلهی اول آشنایی با زبان پیاچپی است. اگر تسلط کافی به این زبان نداشته باشید، در استفاده از فریمورک دچار مشکل خواهید شد. اکثر فریمورکها از ورژن ۷.۲ و بالاتر استفاده میکنند. در ضمن خوب است از قبل اپلیکیشنی به زبان پیاچپی طراحی کرده باشید تا بدانید برای فرانتاند و بکاند دقیقا به چه مواردی احتیاج خواهید داشت.
از آنجایی که وب اپلیکیشنهای بسیاری به دیتابیس متصل هستند، خوب است دربارهی دیتابیس و SQL هم بدانید. هر فریمورک پیاچپی از دیتابیسهای خاصی پشتیبانی میکند. آشنایی با رابطه نقشهبرداری به شیء (ORM) هم مفید است. ORM، روشی برای دسترسی به دادهی دیتابیس به کمک مفاهیم شیءگرا بهجای استفاده از SQL است. بسیاری از فریمورکهای پیاچپی، ORM مخصوص خود را دارند.
هنگام برنامهنویسی با پیاچپی احتمالا بیشتر توسعه را بهطور محلی انجام خواهید داد، در نتیجه لازم است دربارهی میزبان محلی (localhost) نیز اطلاعاتی داشته باشید.
اینجا ۱۰ مورد از محبوبترین فریمورکهای پیاچپی را معرفی میکنیم و به توضیح برخی از آنها میپردازیم:
همچنین دنبال کنید: فیلم آموزش برنامه نویسی اندروید
پاسخ ها