گچ بری یکی از تکنیک هایی است که در سبک های مختلف بسته به ایده کلی طراحی داخلی استفاده می شود. در این میان گچ بری کلاسیک و گچ بری نئوکلاسیک دو سبک محبوب این هنر طراحی داخلی هستند که تفاوت های عمده ای با هم دارند و گاهاً می توان آن ها را با هم ترکیب و طبق نیاز لایه بندی کرد.
گچ بری کلاسیک نشان دهنده تزئینات سنگین، جزئیات زیاد و ساخت و ساز و تکمیل یا کنده کاری متعدد و دقیق است. حکاکی ها و حکاکی هایی که در آنها تمام جزئیات گل ها و سایر عناصر طرح به وضوح و با جزئیات مشخص شده است، یادآور گچ بری های باستانی یونان و روم است.
در گچ بری کلاسیک کار با الهام از گچبری های فرانسوی و ایتالیایی ادامه می یابد و گاهی این تکنیک ها و هنرها با هم ترکیب می شوند و فضای جدیدی ایجاد می کنند. این نوع گچ بری عمدتاً در سقف ها استفاده می شود و بار سنگین و اشرافی بر فضا حمل می کند و یا بر روی سر ستون های سبک کورنتین با شلوغی زیاد که اغلب با رنگ کاری، ورق طلایی یا پتینه برای افزایش جلوه فضا همراه است. به طور کلی در این سبک اغلب به دنبال فضاهای سنگین و مجلل می باشد.
گچ بری نئوکلاسیک چیست؟
طراحی داخلی فضاها در طول تاریخ دستخوش تغییرات زیادی شده است، سبک نئوکلاسیک نیز از این تغییرات پدید آمده است و می توان آن را پوسته ای مدرن برگرفته از سبک کلاسیک دانست.
گچبری نئوکلاسیک نیز شکل مدرن شده گچ بری کلاسیک است. به گونه ای که طرح ها به سمت انتزاع حرکت کرده اند و شلوغی و پیچیدگی سبک کلاسیک را به دوش نمی کشند. در طول تاریخ طراحی داخلی شاهد سبک هایی از معماری و دکوراسیون داخلی هستیم که به سمت سبک سازی و کاهش بار دکوراسیون پیش رفته اند. مثلاً معماران مدرن اصلاً دکوراسیون و تزیین را قبول ندارند.
برای این منظور، نیاز به ایجاد فضاهایی که گچکاری کلاسیک نیاز فضایی آنها را برآورده نمیکند، طراحان را به ایجاد گچکاری نئوکلاسیک سوق داد. در واقع این دو نوع گچ کاری تفاوت هایی با هم دارند که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.
اولاً در گچبری نئوکلاسیک خبری از قاب های بارگذاری شده از نوع کلاسیک نیست و الگوها به سمت سادگی گرایش دارند. در این نوع از ابزار و قاب های ساده با توجه به تقسیم بندی های انجام شده روی دیوار استفاده می شود، ابزار ساده در سراسر قاب و گلویی استفاده می شود.
کاربرد این دو نوع گچ کاری نیز متفاوت است، نوع کلاسیک آن عمدتاً در فضاهای پذیرایی و قسمت هایی از خانه که طراحی آن به سمت فضاهای اشرافی، لوکس و مجلل مانند پذیرایی می رود، استفاده می شود اما در فضاهایی مانند اتاق خواب، اتاق کودکان و حتی در اتاق نشیمن دلیلی برای استفاده از این همه پیچیدگی و رنگ و لعاب وجود ندارد زیرا هر فضایی روح منحصر به فرد خود را دارد. سادگی بهترین انتخاب با توجه به چنین فضاهایی است که گچ کاری نئوکلاسیک آنها با تعدیل تصویر دکوراتیو کلاسیک و ارائه طرحی متناسب با کاربری به کمک این فضاها می آید. این کار مزایایی هم دارد، مثلاً در دکوراسیون و چیدمان تنوع به همراه خواهد داشت و پوسته ساختمان بدون مبلمان نیز تم غیر یکنواختی به خود می گیرد.
در هر صورت توجه به این نکته ضروری است که ترکیب نامناسب و استفاده نادرست از گچ بری نئوکلاسیک در کنار سبکی دیگر، نه تنها زیبایی آن را از بین می برد، بلکه فضا را از هماهنگی دور می کند. از مسائل زیبایی شناختی در گچبری برای جلوگیری از شکاف های متعدد استفاده شده است و این تنها با کمک مشاوران مجرب امکان پذیر است.
اصولا نئوکلاسیک حد وسط مدرنیته و کلاسیک است و برای ایجاد تفاوت بین گچبری نئوکلاسیک و کلاسیک، در نئوکلاسیک به سمت استفاده از رنگ های تیره و یکدست می رویم و در این نوع گچ از ورق طلا و پتینه استفاده نمی شود.
در واقع ابزارهای گچ بری نئوکلاسیک یا یکدست سفید هستند یا تم رنگی متمایز از دیوار پس زمینه دارند. همچنین سرعت اجرا در سبک نئوکلاسیک به دلیل سادگی اعمال شده بر سازها بیشتر از کلاسیک است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد گچبری نئوکلاسیک به سایت گچبری پرشین مراجعه نمایید.
پاسخ ها