مصرف غذاهای ناسالم در نوجوانی میتواند بر عملکرد حافظه در بزرگسالی اثر داشته باشد.
مطالعهای جدید دریافته است که مصرف غذاهای ناسالم پرچرب و پرشکر میتواند به بروز مشکلات پایدار حافظه در موشهایی که از جوانی چنین رژیم غذایی داشتهاند، منجر شود. این اتفاق ظاهراً تحت تأثیر اثر چربیهای اشباع و شکرهای ساده بر یک انتقالدهنده عصبی در مغز است که در کنترل حافظه نقش دارد.
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC) در یک مطالعه، گروهی از موشها را در بازه سنی 26 تا 56 روز تحت یک رژیم غذایی پرچربی و پرشکر قرار دادند. این بازه زمانی معادل بازه سنی نوجوانی در انسانهاست. گروه دیگری از موشها غذاهای سالم دریافت میکردند.
در ادامه در آزمایش حافظه، موشهایی که غذاهای ناسالم دریافت کرده بودند، نمیتوانستند اشیای جدید موجود در صحنهای را که چند روز قبل با آن مواجه شده بودند، تشخیص دهند. همچنین اگر موقعیت یک شیء اندکی تغییر میکرد، نمیتوانستند این تغییر را متوجه شوند؛ درحالیکه گروه دوم یا کنترل قادر به انجام این کارها بودند.
محققان میگویند این مشکلات حافظه حتی پس از آنکه موشهای گروه اول به مدت 30 روز غذای سالم دریافت کردند، ادامه داشت. این دوره در انسانها میتواند مترادف بزرگسالی درنظر گرفته شود. بهعلاوه، دانشمندان دریافتند که گروه اول دارای سطح کمتری از یک پروتئین بود که انتقالدهنده عصبی استیلکولین را در هیپوکامپ جابهجا میکند. (هیپوکامپ ناحیهای در مغز است که به ثبت خاطرات و اطلاعات کمک میکند.)
تصویربرداریهای مغزی به پژوهشگران نشان داد که این کاهش موجب اختلال در ارسال سیگنال استیلکولین در موشهایی شده است که در آزمایش حافظه عملکرد ضعیفی داشتند. درعینحال، استفاده از داروهایی که سلولها را وادار به رهاسازی استیلکولین در هیپوکامپ میکند، قابلیتهای حافظه را به موشها برگرداند.
«آنا هیز»، محقق تغذیه USC و محقق ارشد این پژوهش میگوید: «سیگنال استیلکولین مکانیزمی برای کمک به ثبت و یادآوری وقایع است، مشابه «حافظه رویدادی» در انسانها که به ما اجازه میدهد رویدادهای گذشته را به خاطر بیاوریم. این سیگنال ظاهراً در حیواناتی که در هنگام رشد غذاهای چرب و پرشکر خوردهاند، رخ نمیدهد.»
نتایج پژوهش حاضر در مجله Brain, Behavior, and Immunity منتشر شده است.
پاسخ ها