ستاره «ایئی ارابهران» ستاره شعلهور و سحابی اطراف آن سحابی ستاره شعلهور (IC 405 یا Caldwell 31) نامیده میشود.
تصویر امروز ناسا این سؤال را برمیانگیزد که آیا سحابی ستاره شعلهور درحال سوختن است؟ پاسخ این سؤال هرچند مبرهن، منفی است.
ستاره «ایئی ارابهران» ستاره شعلهور و سحابی اطراف آن سحابی ستاره شعلهور (IC 405 یا Caldwell 31) نامیده میشود. این سحابی برای برخی مانند یک شعله درحال چرخش به نظر میرسد، اما درواقع آتشی وجود ندارد.
آتش که معمولاً به عنوان جذب سریع مولکولی اکسیژن تعریف میشود، تنها زمانی اتفاق میافتد که اکسیژن کافی در محیط وجود داشته باشد. درنتیجه در محیطهایی مانند سحابیها و ستارگان که دارای انرژی زیاد و اکسیژن کم هستند، آتشسوزی امکانپذیر نیست.
ستاره درخشان ایئی ارابهران در نزدیکی مرکز سحابی ستاره شعلهور قرار دارد و به اندازهای داغ است که به رنگ آبی میدرخشد. این ستاره نور پرانرژی ساطع میکند که الکترونها را از گاز اطراف پراکنده میکند. هنگامی که یک پروتون، یک الکترون را محصور میکند، همانطور که در سحابی گسیلشی دیده میشود، نور ساطع میشود.
سحابی ستاره شعلهور که تصویر آن سه هفته پیش ثبت شده است، در نزدیکی مرکز تصویر بین سحابی قرمزرنگ قورباغه در سمت چپ و دنبالهدار دم آبی ZTF در سمت راست، قابل مشاهده است. سحابی ستاره شعلهور حدود ۱۵۰۰ سال نوری از ما فاصله و حدود ۵ سال نوری وسعت دارد. این سحابی با تلسکوپ کوچک به سمت صورت فلکی ارابهران (Auriga) قابل مشاهده است.
پاسخ ها