مکانیسم ماشه (به انگلیسی: Snapback Mechanism) ابزاری حقوقی ـ سیاسی است در چارچوب توافق هسته‌ای برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت که به کشورهای عضو اجازه می‌دهد اگر ایران به تعهداتش پایبند نباشد، تحریم‌های لغوشده را دوباره بدون نیاز به رأی‌گیری جدید بازگردانند.
در عمل، اگر یکی از کشورهای طرف برجام (مثلاً فرانسه، انگلیس، آلمان) ادعا کند که ایران “نقض اساسی” کرده است، یک دوره زمانی (معمولاً حدود ۳۰ روز) برای بررسی وجود دارد؛ اگر مشکل حل نشود، تحریم‌های سازمان ملل به وضعیت پیش از رفع شدن بازمی‌گردند، حتی اگر برخی کشورها بخواهند از وتو استفاده کنند.
بنابراین فعال شدن مکانیسم ماشه می‌تواند به معنای بازگشت یکباره و سریع بسیاری از تحریم‌های بین‌المللی باشد که در دوران برجام لغو شده یا تعلیق شده بودند.
اگر مکانیسم ماشه فعال شود، این تأثیرها به سرعت دامنه‌ی کاربران ایرانی ارز دیجیتال را درمی‌نوردد. در ادامه مهم‌ترین موارد را بررسی می‌کنم:
یکی از خطرات اصلی برای کاربران ایرانی این است که صرافی‌های بین‌المللی (متمرکز) که تابع قوانین تحریمی هستند، ممکن است به‌خاطر فشارهای بین‌المللی یا دستورالعمل‌های جدید مجبور شوند حساب‌هایی که از ایران فعالیت می‌کنند را ببندند یا دارایی‌ها را فریز کنند.
حتی اگر فعلاً کاربر با هویت خارجی یا از طریق VPN فعالیت کند، باز هم احتمال دارد که در برخوردهای بعدی صرافی‌ها یا شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات زیرساختی شناسایی شوند و محدودیت‌ها اعمال گردد.
اگر تحریم‌های بین‌المللی بانکی و مالی بازگردند، نقل و انتقال پول بین بانک‌ها و موسسات مالی سخت‌تر می‌شود. به این ترتیب صرافی‌ها نمی‌توانند به راحتی وجه کاربران را واریز یا برداشت کنند یا آن را تبدیل به پول فیات نمایند. این یعنی کاربران ممکن است گرفتار «توکن در صرافی» شوند بدون امکان تسویه.
در نتیجه نقدشوندگی دارایی‌های دیجیتال کاهش پیدا می‌کند و روند ورود و خروج سرمایه مختل می‌شود.
به دلیل موانع بیشتر در زنجیره مالی بین‌المللی، هزینه‌ها (مثلاً کارمزد تبدیل، هزینه واسطه‌ها، هزینه تغییر مسیرها) افزایش خواهد یافت. این هزینه‌های بیشتر بر دوش کاربران خواهد رفت.
همچنین کاربران ممکن است مجبور شوند از مسیرهای غیرمطمئن یا واسطه‌ها استفاده کنند که ریسک بالاتری در کلاهبرداری یا مسدود شدن دارند.
حتی پیش از آنکه تحریم‌ها رسماً اجرا شوند، ترس و انتظارات منفی درباره بازگشت تحریم‌ها می‌تواند باعث هجوم به بازار ارز دیجیتال شود. کاربران برای حفظ ارزش دارایی‌شان به سمت رمزارزها می‌روند، حجم معاملات افزایش می‌یابد و نوسان شدید رخ می‌دهد.
این وضعیت باعث می‌شود ریسک سرمایه‌گذاری نیز بالا رود و کسانی که دیرتر وارد شده‌اند، ممکن است زیان بیشتری ببینند.
اگر تحریم‌ها به حوزه فناوری و خدمات اینترنتی و زیرساخت نیز برسند، ممکن است شرکت‌هایی که خدمات میانجی اینترنت، شبکه، ارائه دهنده سرور و VPN را عرضه می‌کنند با مشکلات قانونی روبه‌رو شوند. در چنین شرایطی دسترسی کاربران ایرانی به سرویس‌های حساس مانند خرید آی پی ثابت استفاده شود.
وقتی با شرایط پیچیده‌ای مواجه‌ایم، مهم است که راهکارهای عملی و امن پیش رو داشته باشیم. در ادامه پیشنهادهایی برای کاربران ایرانی صرافی دیجیتال در مواجهه با فعال شدن مکانیسم ماشه ارائه می‌دهم:
یکی از گام‌های ضروری، خرید آی پی ثابت از سرویس معتبر است تا کاربر بتواند با ثبات از یک موقعیت جغرافیایی ثابت وارد صرافی‌ها شود. اگر IP مدام تغییر کند، ممکن است صرافی‌ها آن را به عنوان “رفتار مشکوک” تلقی کنند و حساب را مسدود نمایند.
سایت های سرور می‌تواند یکی از گزینه‌های مورد اعتماد برای خرید آی پی ثابت باشد، به شرط آنکه امنیت، میزان خروجی و پشتیبانی خوبی ارائه دهد. در انتخاب سرویس آی پی ثابت باید به نکات زیر دقت کرد:
اگر شما قبلاً از های سرور استفاده کرده‌ای، خوب است با پشتیبانی آن‌ها گفتگو کنی تا راهنمایی و پلن مناسب وضعیت تحریم‌ها برایتان بدهند.
نباید کل دارایی دیجیتال را به یک صرافی بسپاری. بهتر است دارایی‌ها را بین چند صرافی داخلی معتبر، کیف پول شخصی و صرافی‌های خارجی تقسیم کنی تا اگر یکی از مسیرها مختل شد، همه سرمایه در خطر نباشد.
همچنین ممکن است برخی صرافی‌های کوچک‌تر یا مبتنی بر نوآوری‌های غیرمتمرکز (DEX) دسترسی بهتری فراهم کنند که کمتر تحت تأثیر تحریم‌ها باشند.
به جای اینکه همه دارایی‌ها همیشه داخل صرافی باشند، بخش قابل‌توجهی را به کیف پول شخصی (کیف پول سخت‌افزاری یا ولت غیرکاستدی) منتقل کن. در شرایط بحران، دارایی‌هایی که تحت کنترل خودت هستند، آسیب‌پذیری کمتری دارند.
باید دائم اخبار بین‌المللی، سیاست‌های بانک‌ها، قطعنامه‌ها و تصمیمات جدید را پیگیری کنی. اگر نشانه‌هایی از شدت گرفتن تحریم‌ها یا فشارها دیده شود، پیش از موعد واکنش نشان دهی (مثلاً خروج بخشی از دارایی‌ها یا پیش‌برد مبادلات حیاتی).
در شرایطی که صرافی‌های معتبر خارجی بخواهند از پذیرش کاربران ایرانی پرهیز کنند، ممکن است واسطه‌هایی تأسیس شوند که دارایی شما را مدیریت کرده و مبادله را از طریق کانال مخفی‌تر انجام دهند. اما این روش ریسک بالاتر دارد—باید فقط با واسطه‌ای که اعتبار دارد کار کنی.
فعال کردن احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA)، استفاده از پسوردهای قوی و تقسیم سرمایه بین حساب‌های مختلف بخشی از مدیریت ریسک است. اگر یک حساب مسدود شود، بقیه آسیب کمتری می‌بینند.
فعال شدن مکانیسم ماشه نه فقط یک تهدید سیاسی یا بین‌المللی است بلکه می‌تواند به سرعت وارد زندگی دیجیتال کاربران ایرانی شود، مخصوصاً کاربران بازار ارز دیجیتال. حساب فریز شده در صرافی خارجی، عدم امکان واریز و برداشت، افزایش هزینه‌ها، نوسان شدید بازار و خطر از دست دادن دارایی‌ها — این‌ها همه سناریوهایی هستند که باید جدی گرفت.
در کنار این تهدیدات، ابزارهایی مانند خرید آی پی ثابت از طریق سایت‌های معتبر (مانند های سرور) می‌توانند به کاربر کمک کنند ریسک را کمتر کنند، اگر با احتیاط و دانش عمل شود. این فقط بخش کوچکی از زره‌ای است که باید در مواجهه با فشارها بر بازار رمز ارزها ساخت.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها