قرارداد نظارت، توافقی بین کارفرما و مهندس ناظر است که در آن مهندس ناظر متعهد به نظارت بر اجرای صحیح پروژه می‌شود. این نظارت شامل بررسی طرح‌ها، مشخصات فنی، کیفیت مصالح و اجرا و تطابق با قوانین ساختمانی است. سه نوع قرارداد نظارت وجود دارد:
انواع قرارداد نظارت
قرارداد نظارت عالیه: این قرارداد بین کارفرما و یک مهندس ناظر (غیر از ناظر نظام مهندسی) برای پایش نقشه‌ها، کنترل کیفیت و راهنمایی در اجرا منعقد می‌شود و اختیاری است. مالکین به ویژه در قراردادهای مشارکت در ساخت، از این نوع قرارداد برای اطمینان از کیفیت ساخت استفاده می‌کنند.
قرارداد نظارت ساختمانی: این قرارداد بین کارفرما و ناظر تعیین شده توسط نظام مهندسی ساختمان منعقد می‌شود و الزامی است.
قرارداد نظارت کارگاهی/فنی و نظارت عالی: این قراردادها بین مهندسین ناظر و شرکت‌های مهندسی مشاور (به عنوان دستگاه نظارت) در پروژه‌های تحت پوشش نظام فنی و اجرایی کشور بسته می‌شوند. ناظر کارگاهی/فنی در محل پروژه حضور دارد، در حالی که ناظر عالی وظایفی مانند رسیدگی به لایحه تاخیرات را بر عهده دارد.
مراحل عقد قرارداد نظارت شامل انتخاب مهندس ناظر (که در قراردادهای ساختمانی بر عهده نظام مهندسی و در سایر موارد بر عهده کارفرماست)، تهیه پیش‌نویس قرارداد، توافق بر سر مفاد آن، و امضای نهایی قرارداد است.
مفاد قرارداد نظارت شامل تعریف پروژه، تعهدات مهندس ناظر و کارفرما، مدت زمان قرارداد، حق‌الزحمه، مسئولیت‌ها و روش حل اختلافات احتمالی است. جزئیات این مفاد با توجه به نوع پروژه و قرارداد متفاوت است. قبل از امضا، بررسی دقیق و مذاکره بر سر تمام جزئیات قرارداد بسیار مهم است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها