یکی از راههایی که می تواند موجب از هم گسیختگی عقد نکاح دائم گردد، طلاق می باشد. این نهاد بسته به اینکه درخواست آن توسط چه کسی صورت گیرد، به انواع مختلف صورت می گیرد. این حق طلاق، که قانونا و شرعا متعلق به زوج است، در بعضی موارد و با حصول شرایطی به زوجه واگذار می گردد. مطابق ماده 1133 قانون مدنی، مرد هر وقت که بخواهد می تواند همسر خود را طلاق دهد. بموجب این ماده زوج، می تواند با مراجعه به دادگاه نسبت به مطلقه نمودن همسر خود ضمن تقدیم دادخواست اقدمات لازم را انجام دهد. لیکن باید حق و حقوق زوجه را، ضمن تعیین آن در رای پرداخت نماید. در این مقاله به تمامی سوالات مطروحه در مورد حق طلاق می پردازیم.
با توضیحاتی که در مقدمه ارائه شد، ماهیت حقوقی طلاق، ایقاعی می باشد که حق زوج است. پس براساس این حق، زوج هر زمان که قصد جدایی داشته باشد، با پرداخت حقوق مالی زن نسبت به طلاق او اقدام نماید. پس زوجه برحسب قانون و شرع اصولا حق طلاق ندارد، جز مواقعی که ضمن عقد، زوج به زوجه وکالت داده باشد و یا به صورت شرط ضمن عقد به زوجه، حق طلاق داده شود. براین اساس در صورتی که زن به واسطه کراهت دادخواست طلاق خلع بدهد نمی توان از حق طلاق صحبت به میان آورد. زمانی که حق طلاق به زوجه داده شود و زوجه برای طلاق اقدام نماید، برای ثبت طلاق، نیازی به حضور زوج نخواهد داشت. البته ممکن است دادن حق طلاق به زن با گذشتن زن از برخی از حقوق مالی اش همراه باشد آنچه اهمیت دارد توافق ضمن وکالت نامه فی مابین طرفین می باشد. چنانچه زوجه حقوق مالی خود راجهت دریافت حق طلاق از زوج، نبخشیده باشد، این امکان را دارد که زوجه همزمان با طلاق تمامی حقوق خود از جمله مهریه و اجرت المثل را مطالبه نماید.
در پاسخ به این سوال باید بگوییم، طبق ماده 1133 قانون مدنی: حق طلاق با مرد می باشد. بر اساس همین ماده از قانون مدنی، مرد می تواند با رعایت شرایط مقرر در این قانون،با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق همسرش را بنماید.
با توجه به توضیحات داده شده مبنی بر حق طلاق، حال این سوال پیش می آید که آیا زوجه به هبچ عنوان نمی تواند تقاضای طلاق نماید؟ در پاسخ به این سوال باید به مواد قانونی 1119،1129 و 1130 استناد کنیم که زوجه بر اساس آن می تواند، از دادگاه تقاضای طلاق نماید.
پاسخ ها