سوئیچ شبکه، وسیله‌ای است که دستگاه‌ها را در یک شبکه محلی (LAN) به هم مرتبط می‌سازد. به این صورت که دیتاهای بسته‌بندی شده را از ورودی دریافت کرده و آنها را به مقصد منتقل میکند. با این اتصال کامپیوترهای موجود در شبکه امکان ارتباط و تبادل دیتا را با یکدیگر خواهند داشت. البته سوییچ‌ها صرفاً کامپیوترها را به یکدیگر متصل نمی‌کنند بلکه تمامی دستگاه‌هایی که از پروتکل‌های شبکه پشتیبانی می‌کنند، می‌توانند برای کاربردهای خاص به سوییچ‌ها متصل شوند. پشتیبانی شبکه از تعداد زیادی از دستگاه‌های متصل به مجموعه، توسط سوئیچ‌ها صورت می‌گیرد. به عنوان مثال می‌توان کامپیوترها، چاپگر ها و یا سرور ها را به سوئیچ شبکه وصل کرده و مسیر انتقال داده را در میان آن ها مشخص کرد.
برتری سوئیچ شبکه، انتقال داده ها به دستگاه های تعیین شده برای دریافت آن ها است. این ویژگی، کارآیی و توان بالقوه شبکه را بهبود می بخشد. در ادامه به برخی از قابلیت های سوئیچ شبکه اشاره شده است.
سوئیچ های شبکه ای معمولی همچون سوئیچ هایی که در روتر کاربران خانگی وجود دارند، بجز اتصال به برق، نیازمند هیچ گونه پیکربندی خاصی نمی باشند؛ حال آنکه سوئیچ های گران قیمت تری که استفادۀ شرکتی دارند و می توانند قابلیت های به مراتب سطح بالاتری ارائه کنند، از قابلیت کنترل و مدیریت شوندگی برخوردارند. از جملهی آنها می توان به SNMP monitoring، link aggregation و QoS اشاره کرد. سوئیچ های مدیریت شوندۀ مرسوم، بر مبنای کنترل پذیری و از طریق واسط های خط فرمانی به سبک یونیکس ساخته می شوند. در هر حال، در خصوص این گونه سوئیچ ها می توان به سوئیچ هایی موسوم به smart switch اشاره کرد که غالباً مورد توجه شرکت های نوظهور و رده میانی می باشند. این سوئیچ ها همچون روترهای خانگی از واسط هایی وب محور پشتیبانی می نمایند.
سوئیچ های غیر مدیریتی از جمله سوئیچ های هستند که نیاز به پیکر بندی ندارند و بعد از وصل و روشن شدن، شروع به فعالیت می کنند. این سوئیچ ها ویژگی پیکر بندی و مدیریت و نظارت از راه دور را ندارند اگر چه خیلی از آنها می توانند به صورت محلی نظارت شوند و از طریق شاخص های LED و سوئیچ های DIP پیکر بندی شوند. سوئیچ های غیر مدیریتی هزینه کمتری دارند و در شبکه های کوچک یا در گروه های کاری موقت که به شبکه های بزرگتر وصل می شوند، بکار می روند. سوئیچ های غیر مدیریتی ابزار هایی هستند که نیاز به پیکر بندی ندارند و هنگامی که به پریز برق وصل کنید فعال می شوند و به تنظیمات پیچیده نیازی ندارند.
این سوئیچ ها به ابزارهای اترنتی اجازه می دهند که با یکدیگر در تعامل باشند (همچون PC یا پرینتر شبکه) و شرایطی فراهم میکند که اتصال به شبکه و رد و بدل کردن اطلاعات به محلی که لازم است، مقدور شود. آنها دارای پیکر بندی ثابت هستند و اجازه ی تغییر به این پیکر بندی را نمی دهند، در نتیجه، هیچ نیازی به اولویت دهی بسته ها (PACKET) نیست. آنها می توانند بر روی دسک تاپ یا در رک جایگذاری شوند و برای اتصال های سوئیچینگ ارزان تر هستند.
یکی از بزرگترین مانع ها در محیط صنعتی این است که آنها (سوئیچ های غیر مدیریتی ) از IGMP پشتیبانی نمی کنند و با ترافیک Multi-cast به همان گونه برخورد می کنند که با ترافیک broadcast برخورد می کنند، که می تواند در شرایطی که شبکه کنترل نمی شود منجر به شکست شود و به طوفان broadcast ختم شود. این ویژگی در سوئیچ های صنعتی حائز اهمیت است، به دلیل اینکه پروتکل اترنت / IP بستگی به ترافیک Multicast دارد.
سوئیچ شبکه به انتقال داده میان دستگاه های موجود در داخل شبکه می پردازد. اطلاعات دریافتی از هر دستگاه با یک شناسه اینترنتی مشخص (IP)، در قالب “بیت ها” فشرده سازی می شود. سپس داده ها با آدرس دقیق منبع و مقصد ارسال در داخل یک شبکه محلی قرار می گیرند و توسط قیمت سوئیچ شبکه خوانده و رمزگشایی می شوند. به کمک نشانی های موجود در داخل دیتا ها، سوئیچ اطلاعات را از طریق پورت ها به مقصد و دستگاه مورد نظر می رساند.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها