بیت کوین (bitcoin) میتواند نوعی پول باشد که با آن خرید کرده یا سفارش آنلاین انجام میدهید، بهعنوان یک نوع سرمایهگذاری مطرح شود که ارزش اندوختههای شما را در بلندمدت حفظ میکند یا بستری برای برنامههای غیرمتمرکز در آینده باشد که در جنبههای غیرمالی از زندگی شما وارد میشود.
بیت کوین بر خلاف پولهای امروزی که عرضه و توزیع آنها در اختیار دولتهاست، در کنترل هیچ فرد، گروه و یا سازمان خاصی نیست. افرادی که وارد شبکه این ارز دیجیتال میشوند، باید قوانین مربوط به شبکه را بپذیرند. این قوانین به صورت کدهای برنامهنویسی است که در اینترنت توسط همه قابل مشاهده است.
گروههای مختلفی در شبکه بیت کوین حضور دارند که از جمله مهمترین آنها میتوان به استخراجکنندگان (همان افرادی که احتمالا عکس آنها را با بیل و کلنگ دیده باشید که در اصل هیچ شباهتی هم به این عکسها ندارند!)، توسعهدهندگان (برنامهنویسانی که مسئولیت بهبود نرمافزار بیت کوین را به صورت داوطلبانه بر عهده گرفتهاند) و نودهای شبکه (دستگاههایی که به شبکه متصل شدهاند) اشاره کرد.
⭐️تحلیل قیمت بیت کوین در سال 2023
هر یک از این گروهها وظیفه خاصی در شبکه بر عهده دارد؛ برای مثال استخراجکنندگان یا ماینرها کار تایید انتقال بیت کوینها که به آن تراکنش هم گفته میشود، را در شبکه انجام میدهند. یا توسعهدهندگان به صورت داوطلبانه مسئول ارتقای نرم افزار بیت کوین و قابلیتهای آن هستند. نودها هم تاریخچه تراکنشهایی که در شبکه انجام میشوند را در هاردهای خود ذخیره و نگهداری میکنند.
بیت کوین در واقع تحت کنترل هیچ یک از این گروهها، دولتها یا افراد خاص دیگر نیست و همکاری گروههای مختلف حاضر در شبکه بیت کوین، موجب تداوم حیات و رشد آن میشوند.
به طور خلاصه هدف پیدایش بیت کوین انتقال و یا ذخیره امن پول است. از همین جهت آن را میتوان یک سیستم پرداخت و بانکداری دیجیتال امن دانست. بیت کوین در واقع کنترل واقعی پول را به دست خود افراد برگردانده و با کلمه عبور ویژهای که کلید خصوصی نام دارد، تنها مالکین این کلیدها قادر به خرج کردن و انتقال بیت کوینها خواهند بود.
از سوی دیگر پولهای دیجیتال همواره با یک مشکل بزرگ روبرو بودهاند که «دوبار خرج کردن» نام دارد. این مشکل در اسکناسهای کاغذی و پولهای فیزیکی وجود نداشت، برای مثال شما نمیتوانستید پولی را که در قبال خرید یک تلویزیون خرج کردهاید، دوباره برای خرید یک کالای دیگر استفاده کنید. اما در دنیای دیجیتال که همه چیز را به سادگی یک کلیک کردن میتوانید کپی کنید، جلوگیری از دوبار خرج کردن اهمیت دارد. اگر پول دیجیتال مانند یک فایل باشد، شما میتوانید آن را همزمان در دو محل جداگانه خرج کنید و تا فروشندگان از این موضوع اطلاع حاصل کنند، شما خریدهایتان را انجام دادهاید. به خاطر همین هم تا قبل از حضور ارزهای دیجیتال همیشه یک سازمان مرکزی برای بررسی موجودیهای اشخاص وجود داشت تا جلوی این اتفاق را بگیرد. اما با پیدایش این ارز دیجیتال وجود یک سازمان مرکزی از میان برداشته شد و بررسی تراکنشها توسط تمام اعضای شبکه انجام میشود. پس دیگر هدف مهم بیت کوین، حل مشکل دوبار خرج کردن بدون اعتماد به فردی دیگر است.
بیت کوین غیرقابل جعل است. همانطور که اشاره شد تعداد کل واحدها محدود به ۲۱ میلیون واحد است و از طرفی هم کسی نمیتواند تراکنش ساختگی در شبکه ایجاد کند و بیت کوینی خارج از قوانین موجود وارد شبکه کند و یا بیت کوینهای افراد دیگر را با این کار بدزدد.
اساس غیرقابل جعل بودن بیت کوین به خاطر تکنیکهای رمزنگاری است که در آن استفاده شده است. در صورتی که بیت کوین فایل دیجیتالی بود که تنها با کپی کردن آن میتوانستید هر تعدادی که میخواهید واحد جدید بسازید، این سیستم قابل جعل بود؛ اما استفاده از ترفند هایی مانند کلید خصوصی و کلید عمومی، باعث شده تا چیزی به نام بیت کوین تقلبی وجود نداشته باشد.
پاسخ ها