بازار فارکس یا FX بازاری جهانی برای تبادل ارزهای خارجی است. فارکس بزرگترین بازار موجود در جهان است و معاملاتی که در آن صورت میگیرد روی همه چیز از قیمت پوشاک وارداتی از چین گرفته تا مبلغ پرداختی بابت یک نوشیدنی هنگام سفر به مکزیک تأثیر میگذارد.
در سادهترین معنا، معاملات فارکس شبیه تبدیل ارز هنگام سفر به خارج است: معاملهگر یک ارز را میخرد و دیگری را میفروشد و نرخ ارز همواره بر مبنای عرضه و تقاضا تغییر میکند.
در بازار فارکس، بازار بینالمللی 24 ساعته، ارز های مختلفی معامله می شوند. تمام معاملات فارکس به صورت فرابورس (OTC) انجام میشود. یعنی (بر خلاف معاملات سهام در بازار بورس) هیچ دادوستد فیزیکی رخ نمیدهد و شبکۀ بینالمللی بانکها و سایر مؤسسات مالی بر بازار نظارت میکنند.
اکثر معاملاتی که در بازار فارکس انجام میشوند بین معاملهگران سازمانی مانند افرادی که برای بانکها کار میکنند، مدیران صندوقها و شرکتهای چندملیتی صورت میگیرد. این معاملهگران لزوماً قصد ندارد که مالکیت فیزیکی خود ارزها را به دست بیاورند. آنها ممکن است روی نوسانات نرخ ارز در آینده معامله و یا هج کنند.
مثلاً اگر معاملهگر فارکس اعتقاد دارد که ارزش دلار (در مقابل یورو) تقویت خواهد شد و بنابراین در آینده میتواند یوروی بیشتری خریداری کند، میتواند دلار آمریکا بخرد (و یورو بفروشد). در عین حال، شرکت آمریکایی که در اروپا فعالیت میکند میتواند طی کاهش ارزش یورو، از بازار فارکس به عنوان پوشش ریسک (یعنی کاهش ارزش درآمدش) استفاده کند.
تمام ارزها کد سهرقمی شبیه نمادهای سهام دارند. درحالیکه بیش از 170 ارز در جهان وجود دارد، دلار آمریکا در اکثر معاملات دخیل است، بنابراین بد نیست که کد آن را بدانیم: USD. یورو دومین ارز محبوب در بازار فارکس است. این ارز در 19 کشور اتحادیۀ اروپا پذیرفته شده است (کد: EUR).
سایر ارزهای مهم به ترتیب محبوبیت عبارتند از: ین ژاپن (JPY)، پوند بریتانیا (GBP)، دلار استرالیا (AUD)، دلار کانادا (CAD)، فرانک سوئیس (CHF) و دلار نیوزیلند (NZD).
تمام معاملات فارکس به صورت ترکیبی از دو ارز مبادلهشده بیان میشوند. هفت جفت ارز زیر (که جفت ارزهای اصلی خوانده میشوند) حدود 75 درصد معاملات بازار فارکس را تشکیل میدهند:
هر جفت ارز در واقع نرخ تبادل فعلی را برای دو ارز نشان میدهد. برای مثال به نحوۀ تفسیر این اطلاعات با استفاده از جفت ارز EUR/USD یا نرخ تبادل یورو به دلار توجه کنید:
ارز سمت چپ (یورو) ارز پایه است.
نکتۀ کوتاه: در جفت ارزها، معمولاً ارز پایه در ابتدا و ارز فرعی دوم نوشته میشوند. گرچه قرارداد تاریخی برای نحوۀ بیان جفت ارزها وجود دارد. مثلاً، تبدیل USD به EUR به شکل EUR/USD نوشته میشود، نه USD/EUR.
اغلب معاملات فارکس با هدف تبدیل ارز انجام نمیشوند (بیشباهت به تبدیل ارز هنگام سفر)، بلکه با هدف معامله روی حرکات آتی قیمت انجام میشوند (شبیه معاملات سهام). همانند معاملهگران سهام، معاملهگران فارکس تلاش میکنند که ارزهایی را که نسبت به سایر ارزها تقویت میشوند بخرند یا از شر ارزهایی خلاص شوند که پیشبینی میشود قدرت خریدشان کاهش خواهد یافت.
سه روش مختلف برای معاملۀ فارکس وجود دارد که معاملهگران با اهداف گوناگون از آن بهره میبرند:
این بازار در واقع بازار اولیۀ فارکس است که در آن جفت ارزها معاوضه میشوند و نرخ تبادل به صورت لحظه ای بر مبنای عرضه و تقاضا تعیین میشود.
به جای اینکه معامله را همین حالا انجام دهند، معاملهگران فارکس میتوانند قرارداد لازم الاجرا (خصوصی) را با معاملهگری دیگر انجام دهند و نرخ تبدیل را همین حالا برای میزان ارز توافقشده در تاریخ آتی مشخص کنند.
به همین ترتیب، معاملهگران میتوانند برای خرید یا فروش میزان از پیش تعیینشدهای ارز با نرخ تبادل معین و در تاریخی مشخص در آینده به سراغ قراردادهای استاندارد بروند. به جای اینکه این کار همانند بازار سلف به صورت خصوصی انجام شود، در بورس انجام میشود.
بازارهای سلف و آتی در وهلۀ نخست توسط آن دسته از معاملهگران فارکس استفاده میشوند که میخواهند روی تغییرات قیمت ارز معامله و یا هج کنند.
هر بازاری زبان خاص خودش را دارد. لازم است که پیش از شروع معاملات فارکس با کلمات زیر آشنا شوید:
تمام معاملات فارکس در قالب جفت ارز انجام میشود. علاوه بر جفت ارزهای اصلی، معاملات غیرمتداولتری (مانند جفت ارزهای اگزوتیک) وجود دارد (که مربوط به ارز کشورهای در حال توسعه است).
پیپ به معنای کوچکترین تغییر ممکن در قیمت جفت ارز است. چون قیمتهای فارکس حداقل تا چهار رقم اعشار بیان میشوند، پیپ برابر با 0.0001 است.
همانند سایر داراییها (مانند سهام)، نرخهای تبادل بر اساس حداکثر مبلغی که خریداران حاضرند بابت ارز مدنظر پرداخت کنند (قیمت پیشنهادی خرید) و حداقل مبلغی که فروشندگان حاضرند ارز مدنظرشان را بفروشند (قیمت پیشنهادی فروش) تعیین میشود. مابهالتفاوت بین این دو مقدار و عدد معاملۀ نهایی معاملات در واقع اسپرد پیشنهادی قیمت خرید-فروش است.
فارکس بر حسب لات محاسبه میشود. لات واحد استاندارد ارز است. اندازۀ معمول لات 100000 واحد ارز است، گرچه لاتهای میکرو (1000) و مینی (10000) نیز برای معامله موجود است.
به علت اندازۀ بزرگ لاتها، برخی معاملهگران شاید نخواهند این پول گزاف را برای انجام معامله پرداخت کنند. اهرم معاملاتی، اصطلاح دیگری برای استقراض پول، به معاملهگران اجازه میدهد که بدون اینکه پول لازم را داشته باشد در فارکس معامله کنند.
مارجین: با این حال، معاملات اهرمی رایگان نیست. معاملهگران باید مقداری پول را پیشاپیش به عنوان سپرده یا همان مارجین پرداخت کنند.
همانند هر بازار دیگری، قیمتهای ارز بر اساس عرضه و تقاضای خریداران و فروشندگان تعیین میشود. با این حال، عوامل کلان دیگری نیز در این بازار نقش دارند. تقاضا برای ارزهای خاص ممکن است تحت تأثیر نرخهای بهره، خطمشی بانک مرکزی، سرعت رشد اقتصادی و محیط سیاسی کشور مدنظر قرار گیرد.
بازار فارکس 24 ساعته در پنج روز هفته باز است که این فرصت را در اختیار معاملهگران این بازار قرار میدهد تا به اخباری واکنش نشان دهند که ممکن است تا مدتها بعد روی بازار سهام تأثیر نگذارند. چون بخش زیادی از معاملات ارز بر انجام معاملات یا هج کردن
متمرکز است، مهم است که معاملهگران بتوانند سریع به اتفاقاتی واکنش نشان دهند که ممکن است موجب حرکت شدید قیمت ارزها شوند.
چون معاملات فارکس نیازمند اهرم است و معاملهگران از مارجین استفاده میکنند، معاملات فارکس ریسکهای بیشتر از سایر انواع داراییها دارند. قیمتهای ارز همواره در حال نوسان است، ولی این نوسانها بسیار کوچک است. یعنی، لازم است که معاملهگران معاملات بزرگی را برای کسب سود (با استفاده از اهرم) انجام دهند.
اگر معاملهگر روی گزینۀ برنده شرط ببندد، این اهرم عالی است، چون میتواند سودها را چند برابر کند. با این حال، اهرم میتواند زیانها را نیز چند برابر کند و حتی از مقدار اولیۀ استقراضشده فراتر رود. علاوه بر این، در صورت سقوط ارز، اهرمی که کاربران استفاده میکنند منجر به مارجین کال میشود که به این معناست که کاربران مجبورند اوراق بهاداری که با وجوه استقراضشده خریدهاند با زیان بفروشند. صرفنظر از زیانهای احتمالی، هزینههای معاملات نیز ممکن است اضافه شود و سود حاصل از معامله را ببلعد.
مهمتر از همه، باید به خاطر داشته باشید که معاملهگران فارکس ماهیهای کوچکی هستند که در حوض معاملهگران ماهر و حرفهای شنا میکنند و کمیسیون بورس و اوراق بهادار دربارۀ کلاهبرداریهای احتمالی و اطلاعاتی که ممکن است معاملهگران جدید را گیج کند هشدار میدهد.
بنابراین، شاید بد نیست که معاملات فارکس خیلی میان سرمایهگذاران منفرد پرطرفدار نیستند. در واقع، آمار و ارقام دیلیفارکس نشان میدهد که معاملات خرده فروشی (یعنی معاملاتی که افراد غیرحرفهای انجام میدهند) تقریباً فقط 5.5 درصد از کل معاملات این بازار بینالمللی را تشکیل میدهد و برخی از بروکرهای مهم آنلاین حتی امکان معاملات فارکس را ارائه نمیکنند.
علاوه بر این، از میان معاملهگران خردهپای اندکی که در فارکس معامله میکنند، اغلبشان در زمینۀ سودآوری در فارکس مشکل دارند. بر اساس یافتههای CompareForexBrokers، به صورت میانگین 71 درصد از معاملهگران خردهپا زیان میکنند. این موضوع باعث میشود که معاملات فارکس تبدیل به استراتژی شود که غالباً به کار حرفهایها میآید.
درحالیکه سرمایهگذاران معمولی احتمالاً وارد بازار فارکس نمیشوند، رویدادهای این بازار روی همۀ ما تأثیر میگذارد. فعالیت لحظه ای در بازار نقدی روی مبلغی که بابت کالاهای صادراتی میپردازیم و هزینههای مسافرت به خارج از کشور تأثیر میگذارد.
مثلاً، اگر ارزش دلار آمریکا نسبت به یورو تقویت شود، سفر به اروپا برای ساکنین آمریکا ارزانتر میشود (چون با دلار میتوانند یوروی بیشتری بخرید) و میتوانند کالاهای وارداتی (از خودرو گرفته تا پوشاک) بیشتری بخرند. در مقابل، با تضعیف دلار، سفر به اروپا و کالاهای وارداتی اروپایی برای آمریکایی ها پرهزینهتر میشود (ولی شرکتهای صادرکننده آمریکایی در این شرایط سود خواهند کرد).
نظر شما درباره کپی تریدینگ چیست؟ اگر هنوز تجربه کار با پلتفرمهای کپی تریدینگ را ندارید حتما به وبسایت ما، کپیتو اینوست، سر بزنید تا بتوانید از سود های تریدر های حرفه ای بهره مند شوید.
پاسخ ها