وقتی پدر و مادرها دعوا میکنن، شاید فکر کنن که بچهها چیزی نمیفهمن یا سریع فراموش میکنن، ولی حقیقت اینه که بچهها، حتی اگه مستقیم در جریان دعوا نباشن، تأثیرش رو میگیرن. دعوای والدین یکی از بزرگترین عوامل استرس برای بچههاست و میتونه هم روی رشد جسمی و هم روانیشون اثرات منفی عمیقی بذاره. در ادامه، با تأثیرات مختلف این موضوع و راهکارهایی برای کاهش این اثرات آشنا میشیم.
الف) استرس مزمن و مشکلات سلامتی
وقتی بچهها مدام استرس رو تجربه کنن، بدنشون هورمونهایی مثل کورتیزول ترشح میکنه. این هورمونها در کوتاهمدت میتونن کمککننده باشن، ولی اگه طولانیمدت بالا بمونن، باعث مشکلاتی مثل ضعف سیستم ایمنی، اختلال در رشد و حتی بیماریهای قلبی در آینده میشن.
ب) خواب نامنظم
بچههایی که در محیطهای پرتنش زندگی میکنن، معمولاً خواب خوبی ندارن. اونها ممکنه کابوس ببینن یا اصلاً نتونن بهراحتی بخوابن. این کمبود خواب میتونه روی رشد جسمیشون تأثیر منفی بذاره، چون بخش زیادی از رشد بدن بچهها موقع خواب اتفاق میافته.
ج) مشکلات گوارشی و اشتها
استرس ناشی از دعوا ممکنه باعث بشه که بعضی از بچهها اشتهاشون رو از دست بدن یا برعکس، به پرخوری روی بیارن. هر دوی این حالتها میتونن به مشکلات وزنی و حتی سوءتغذیه منجر بشن.
الف) کاهش اعتمادبهنفس
بچههایی که توی محیطهای پرتنش بزرگ میشن، ممکنه خودشون رو مقصر دعواها بدونن. این احساس گناه میتونه به مرور زمان باعث بشه اعتمادبهنفسشون افت کنه و حس کنن که دوستداشتنی نیستن.
ب) اضطراب و افسردگی
بچههایی که مدام شاهد دعواهای والدین هستن، اغلب احساس ناامنی میکنن. این ناامنی میتونه به اضطراب و حتی افسردگی منجر بشه. اونها ممکنه همیشه نگران باشن که والدینشون از هم جدا بشن یا خونه رو ترک کنن.
ج) رفتارهای پرخاشگرانه یا انزوا
بعضی از بچهها این تنشها رو توی رفتارهاشون نشون میدن. ممکنه توی مدرسه پرخاشگر بشن یا نتونن با دوستانشون کنار بیان. بعضی دیگه ممکنه برعکس، توی خودشون فرو برن و از جمع دوری کنن.
د) اثرات بلندمدت روی روابط آینده
بچههایی که توی محیطهای پر از دعوا بزرگ میشن، ممکنه الگوهای اشتباهی از روابط رو یاد بگیرن. این موضوع میتونه توی روابط عاطفی آیندهشون تأثیر بذاره و باعث بشه اونها هم دچار مشکلات مشابه بشن.
اگه والدین بتونن اختلافاتشون رو بهصورت سالم حل کنن، بچهها هم یاد میگیرن که چطور مشکلاتشون رو مدیریت کنن. دعوا کردن همیشه هم بد نیست؛ مهم اینه که بچهها ببینن والدینشون چطور بعد از اختلاف، با هم آشتی میکنن و مشکل رو حل میکنن. این رفتار میتونه به بچهها یاد بده که زندگی همیشه پر از چالشهای کوچیک و بزرگه، ولی با گفتوگو و همکاری میشه از پسشون بر اومد.
الف) دور کردن بچهها از صحنه دعوا
بهترین کار اینه که موقع دعوا از بچهها فاصله بگیرین. اختلافات رو توی محیطی خصوصی حل کنین که بچهها نشنون و نبینن.
ب) صحبت کردن با بچهها بعد از دعوا
اگه بچهها دعوا رو دیدن، حتماً باهاشون صحبت کنین. بهشون توضیح بدین که این اختلاف به اونا مربوط نیست و خیلی زود حل میشه. این کار میتونه حس امنیت رو توی دلشون زنده کنه.
ج) کمک گرفتن از مشاور خانواده
اگه حس میکنین اختلافات شما زیاد شده یا داره روی بچهها اثر بدی میذاره، حتماً با یه مشاور صحبت کنین. مشاورها میتونن به شما راهکارهایی برای مدیریت تنشها یاد بدن.
وقتی بچهها توی محیطهای پرتنش بزرگ میشن، ممکنه شخصیتشون به سمت دو حالت پیش بره:
دعوای والدین تأثیرات عمیقی روی بچهها داره، ولی میشه با مدیریت درست این تأثیرات رو به حداقل رسوند. بچهها نیاز دارن که توی محیطی امن و پر از محبت زندگی کنن. یادتون باشه که رفتارهای شما، پایههای آینده بچههاتون رو میسازه. پس بهتره اختلافات رو با آرامش حل کنین و به بچههاتون نشون بدین که حتی توی سختیها هم میشه با عشق و احترام زندگی کرد.
پاسخ ها