کم خوابی مزمن ما را در معرض خطر ابتلا به بیماریهای جدی مانند چاقی، بیماری قلبی و دیابت قرار میدهد. در طول خواب بدن هورمونهایی ترشح میکند که به کنترل اشتها، متابولیسم و پردازش گلوکز کمک میکند. کم خوابی میتواند منجر به افزایش تولید کورتیزول در بدن شود که به عنوان هورمون استرس نیز شناخته میشود.علاوه بر این به نظر میرسد کم خوابی هورمونهای دیگر را از بین میبرد. انسولین کمتری پس از خوردن غذا ترشح میشود و این به همراه افزایش کورتیزول ممکن است منجر به افزایش بیش از حد گلوکز در جریان خون و در نتیجه افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 شود. خوابیدن یک یا دو ساعت اضافی در آخر هفته نمیتواند کم خوابیای را که ممکن است در طول یک هفته شلوغ تجربه کردهاید جبران کند. همچنین میتواند ساعت درونی بدن شما را از بین ببرد.
پس از 24 ساعت بیخوابی هورمونهای استرس به ویژه کورتیزول و آدرنالین افزایش مییابد تا خستگی ما را جبران کند و به عملکرد خود کمک کند. بسته به کاری که انجام میدهید این سطح از اختلال شناختی میتواند برای بدن شما خطر داشته باشد. شما همچنین از نظر احساسی واکنشپذیرتر هستید و توجه کاهش مییابد، شنوایی مختل میشود و خطر مرگ در اثر تصادف مرگبار افزایش مییابد.
سطوح بالایی از نشانگرهای التهابی در جریان خون هستند که در نهایت میتواند منجر به بیماری قلبی عروقی و فشار خون بالا شود. در طول یک شب خواب سالم فشار خون حدود 10 تا 20 درصد کاهش مییابد اما اگر خواب به طور مزمن قطع میشود یا اصلا اتفاق نمیافتد باقی ماندن در فشار خون بالا ممکن است یک عامل خطر برای فشار خون بالا باشد. از آنجایی که بدن شما به پمپاژ کورتیزول به جریان خون ادامه میدهد ضربان قلب و فشار خون شما را بالا میبرد تا شما را هوشیار نگه دارد.
تحقیقات نشان میدهد که سیستم ایمنی بدن آسیب میبیند. طبق تحقیقات انجام شده سلولهای NK یا سلولهای کشنده طبیعی پس از 48 ساعت بیداری 37 درصد کاهش مییابد. سلولهای NK نقش کلیدی در مبارزه با ویروسها و تشکیل تومور دارند.
پس از ساعتهای طولانی بیخوابی انتظار کمبودهای قابل توجهی در تمرکز، انگیزه، ادراک و سایر فرآیندهای ذهنی بالاتر را داشته باشید.
منبع:
پاسخ ها