هواساز ها بر اساس ویژگی های زیر دسته بندی می شوند:
جنس بدنه اصلی، نوع فن، عملکرد، روش اتمیزه کردن، کنترل رطوبت، نوع کویل، کاربرد، روش مونتاژ، نوع فیلتر، شکل هندسی و غیره، عناصری برای تقسیم بندی هواساز هستند.
هواساز ها به طور کلی به سه دسته هواساز هایژنیک، هواساز معمولی و هواساز هیت ریکاوری تقسیم می شوند.
هواساز های هایژنیک از نظر سیستم، نوع فیلتر و کاربرد با هواساز های معمولی متفاوت هستند.
هواساز هایژنیک در محیط هایی که آلوده هستند یا نیاز به فیلتر هوا دارند استفاده می شود.
پیشرفته تر از هواساز های معمولی هستند، این هواساز ها برای جلوگیری از ورود یا انتقال آلودگی به محیط طراحی شده اند.
امکان فیلتر کردن 99.9 درصد از هوای اطراف خود را دارند.
دستگاه های هایژنیک در ساختارهای عمودی، افقی و L شکل با ظرفیت های 1500 تا 65000 فوت مکعب در دقیقه تولید می شوند.
این هواساز در کارخانه های داروسازی، تاسیسات نظامی، آزمایشگاه های پزشکی و دامپزشکی، اتاق های عمل، هتل ها و بیمارستان ها کاربرد دارد.
هواساز های هایژنیک نسبت به هواساز های معمولی و سایر هواساز ها تجهیزات کنترلی پیشرفته تری به دلیل وجود تجهیزات پیشرفته تر دارند، در صورت از کار افتادن این تجهیزات، مشکلات بزرگی در عملکرد هواساز ایجاد می شود.
طراحی هواساز هایژنیک با توجه به کاربرد آنها نسبت به سایر هواساز ها متفاوت است
پاسخ ها