تحلیل موزه گوگنهایم نیویورک بصورت کامل و جامع

تحلیل موزه گوگنهایم نیویورک بصورت کامل و جامع موزه در نیویورک یکی از مشهورترین موزه های هنر مدرن غربی در جهان است. روش کار آنها به "مدل گوگنهایم" معروف است. بنیانگذار موزه، Solomon R Guggenheim (Solomon R Guggenheim 1861-1949)، از یک خانواده ثروتمند سوئیسی بود. در سال 1927، سولومون تحت تأثیر نقاش جوان آلمانی، بارونس هیل ریبای، شروع به تبدیل شدن به یک مجموعه دار مهم نقاشی های مدرنیستی، به ویژه انتزاعی کرد. ده سال بعد، سولومون بنیاد هنر را به نام خود، بنیاد Solomon R. Guggenheim، تأسیس کرد که تأثیر زیادی بر هنر مدرن و عملیات موزه داشت.
 
در سال 1943، Solomon R. Guggenheim که به دنبال یک مکان دائمی بود، معمار معروف رایت را مأمور طراحی موزه آینده کرد.پس از بیش از ده سال بررسی و بازنگری، موزه در سال 1956 شروع به کار کرد. ساخت و ساز آغاز شد و در در سال 1959، این ساختمان شگفت انگیز عصری به روی عموم باز شد.تحلیل موزه گوگنهایم نیویورک اعتقاد بر این است که طرح رایت تجسم ایده شیلا ربه برای ساخت یک "معبد معنوی" است. با گذشت زمان، ظرفیت هیجان انگیز و هیجان انگیز خود ساختمان کاهش نیافته است و نحوه ارائه آن دستخوش تغییرات متعددی شده و در نهایت به طرح اولیه بازگشته است و ایده های اولیه رایت را برآورده می کند و ثابت می کند که سلیقه، قضاوت و قضاوت برجسته شیلا ربه لیدی. استعداد به عنوان یک معمار امروزه موزه Solomon R. Guggenheim در نیویورک ارزش هنری مستقل خود را دارد و به عنوان یکی از بزرگترین ساختمان های قرن بیستم شناخته می شود.این موزه به عنوان بنیاد Solomon R. Guggenheim در نیویورک در نظر گرفته می شود. در مجموعه هنری
 
با افزایش تعداد مجموعه ها و گسترش فعالیت ها و مقیاس بنیاد، مشکل کمبود فضای موزه روز به روز جدی تر می شود. در سال 2008، بنیاد Solomon R. Guggenheim تصمیم گرفت تا با گسترش و بازسازی مکان موجود به منظور منطقی تر کردن فضاهای داخلی و تقسیم بندی های عملکردی، به این مشکل رسیدگی کند. توماس کرنس در سال 1988 مدیر جدید موزه گوگنهایم شد. با انباشت غنی از هنر و مدیریت و تفکر بلندمدت در مورد صنعت موزه، او شروع به اصلاح نحوه عملکرد کلی موزه کرد. بنابراین تحت نظارت کرنس، موزه Solomon R. Guggenheim وارد دوره جدیدی از گسترش و توسعه شد. ابتدا، SOHO Guggenheim در برادوی نیویورک در سال 1992 افتتاح شد و بخشی از فضای داخلی یک ساختمان قرن نوزدهمی را اشغال کرد؛ در سال 1996، تمرکز آن به هنر رسانه های جدید معطوف شد، در حالی که مجموعه بنیادهای پس از جنگ جهانی دوم را نیز به نمایش گذاشت.
 
در سال 1991، دولت محلی باسک اسپانیا قصد همکاری را به بنیاد Solomon R. Guggenheim به منظور تحریک نشاط اقتصادی منطقه و بهینه سازی ساختار شهری پیشنهاد کرد که با طرح توسعه بنیاد بسیار سازگار است. پس از رایزنی ها و آماده سازی های طولانی مدت، در نهایت تصمیم به ساخت موزه جدید هنر مدرن در بیلبائو، شهری ساحلی در شمال غربی اسپانیا گرفته شد.بنیاد مو مجموعه ها، برنامه های ارتباطی و استراتژی های مدیریتی را با طراحی معماری فرانک گری ارائه می کند. پس از تکمیل و بازگشایی موزه گوگنهایم برای عموم، از زمان طراحی موزه گوگنهایم در نیویورک توسط رایت در سال 1959، این موزه به یکی دیگر از آثار برجسته در تاریخ معماری تبدیل شد. این ساختمان از مجموعه ای از اشکال نامنظم منحنی و انباشته تشکیل شده است که به شکلی خیره کننده با هم ترکیب شده اند.سطح بیرونی با صفحات فلزی تیتانیومی پیچیده شده است که در زیر نور خورشید می درخشند.این نماینده برجسته در استفاده و اعمال توانایی طراحی فضایی است از کامپیوترها؛ فضای داخلی ساختمان نیز مملو از جلوه های کالبدی است که بنا به نیازهای مختلف، فضای داخلی شامل آتریوم با نورگیر گلی شکل، سکوی مرتفع با سایبان و برج گوشه و نمایشگاه ده فضای منظم است. سالن ها و 9 سالن نمایشگاه فضایی نامنظم و غیره با مساحت کل نمایشگاه 15800 متر مربع که بزرگترین موزه گوگنهایم در بیلبائو در اکتبر 1997 تکمیل و در معرض دید عموم قرار گرفت. یک سالن نمایشگاهی فاقد پشتوانه ستونی است. عرض آن 30 متر و طول آن 130 متر است. تا اکتبر 1998، در مجموع 1.3 میلیون نفر از موزه بازدید کرده اند، در حالی که جمعیت محلی بیلبائو تنها 360000 نفر است. گله بازدیدکنندگان 5000 شغل به این شهر و سود فعالیت های اقتصادی اضافه کرده اند. بالغ بر 600 میلیون ایالات متحده آمریکا دلار، تأسیس موزه گوگنهایم در بیلبائو نه تنها بر فضای فرهنگی و هنری محلی تأثیر می گذارد، بلکه نشاط جدیدی را به توسعه گردشگری شهری و حتی اقتصاد منطقه تزریق می کند. شهری کمتر شناخته شده به طور ناگهانی در کانون توجه قرار گرفته است. از توجه جهان
 
در سال 1997، "Berlin Deutsche Guggenheim" در طبقه همکف ساختمان مرکزی دویچه بانک که در دهه 1920 در نزدیکی دروازه براندنبورگ در مرکز برلین ساخته شده بود، به روی عموم باز شد. این یک اتحاد سازنده و موفق بین بانک و موزه است. این سالن نمایشگاهی 325 متر مربع مساحت دارد و به طور منظم میزبان نمایشگاه های موضوعی است، زیرا قبل از همکاری دو طرف، بانک برلین در حال حاضر حدود 50000 مجموعه هنر مدرن داشت.
 
در اواخر دهه 1990، با شتاب جهانی شدن در جهان، بنیاد Solomon R. Guggenheim مرحله جدیدی از توسعه و گسترش سریع را آغاز کرد. این بنیاد علاوه بر تبادل مداوم پروژه‌ها، نمایشگاه‌های موضوعی، کمک‌های مالی و کمک‌های بلاعوض، عصر جدیدی از همکاری، همکاری و تبادلات همه جانبه را با موزه‌های بزرگ، گروه‌های مالی، سازمان‌های دولتی و سایر سازمان‌ها در سراسر جهان آغاز کرده است. در سال 1998، با حمایت وزارت فرهنگ چین و اداره دولتی میراث فرهنگی، بنیاد Solomon R. Guggenheim با مرکز نمایشگاه بین المللی هنر چین و مرکز تبادل آثار فرهنگی چین در موزه گوگنهایم در نیویورک و بیلبائو همکاری کرد. موزه گوگنهایم "نمایشگاه هنری 5000 سال تمدن چین" را برگزار کرد. در نیویورک در مجموع 450000 تماشاگر این نمایشگاه را تماشا کردند و وسعت و عمق تمدن چین را احساس کردند؛ در بیلبائو تعداد بازدیدکنندگان به 540000 نفر رسید که بیش از 1.5 برابر کل جمعیت شهر بود که در میان آنها از کشورهای اروپایی و اسپانیا تعداد مخاطبان بیش از 300000 نفر است و افرادی که منتظر بازدید هستند حتی در صف‌های طولانی صف می‌کشند که اغلب تنها یک یا دو ساعت قبل از ورود به سالن نمایشگاه هستند. "نمایشگاه 5000 ساله تمدن و هنر چین" در عرض چند ماه نزدیک به 1 میلیون بیننده داشت و معجزه ای را در تاریخ نمایشگاه های جهانی ایجاد کرد و درآمد بلیت آن از مرز 10 میلیون دلار گذشت و فروش محصولات مرتبط با نمایشگاه را افزایش داد. برگزارکننده نمایشگاه Solomon R. · بنیاد گوگنهایم درآمد اقتصادی زیادی دریافت کرده است.
 
کمبود بودجه مشکل رایجی است که صنعت موزه جهان با آن مواجه است و بنیاد گوگنهایم آمریکا نیز در حفظ و گسترش سیستم عظیم نمایشگاهی با همین مشکل مواجه است. تحت نظارت کرنس، موزه گوگنهایم یک حالت عملیاتی ایجاد کرده است که با ویژگی های جهانی سازی سازگار است - "مدل گوگنهایم": اول، استراتژی توسعه خود را از اوج فرهنگ جهانی پیشنهاد می کند و یک برند فرهنگی بین المللی ایجاد می کند. همچنین جایگاه بین المللی خود موزه را ایجاد می کند. دوم اینکه به عنوان یک موزه هنر مدرن غربی، در گذشته تمرکز آن بر هنر مدرن غربی، به ویژه مقوله‌های هنر انتزاعی پست امپرسیونیسم و ​​هنر سوررئال بود؛ در حال حاضر بر هنر همه انسان‌ها تمرکز می‌کند که به شدت هنر را گسترش می‌دهد. چشم انداز، ایجاد یک جهان نمایشگاهی گسترده تر. سوم، بر مقیاس نمایشگاه‌ها تأکید می‌کند، حس کیفیت را ایجاد می‌کند و دائماً پروژه‌های توسعه بین‌المللی را راه‌اندازی می‌کند. گروهی از کارکنان با کیفیت بالا با بسیاری از گالری‌های هنری مشهور بین‌المللی و بنیاد Rohm R. Guggenheim دارد: آنها از روحیه تیمی سخت‌گیرانه حمایت می‌کنند. از آثار هنری قدردانی فوق العاده ای دارند و در مورد چشم اندازهای بازار قضاوتی آینده نگر دارند؛ در عین حال برنامه ریزی های دقیقی را بر اساس نمایش کامل تدوین می کنند و برنامه نمایشگاه را چالش برانگیز، پیشرفته و قابل مانور می کنند. مجموعه ای از سیستم های سختگیرانه برای پذیرایی از نمایشگاه ها، بسته بندی و حمل و نقل، نمایش و نمایش، امنیت و حفاظت و رسیدگی به حوادث و ایجاد یک مکانیسم تضمینی بی خطا. به پاریس، که بخشی از نمایشگاه هنر تمدن 2008 است. پنجم، اهمیت دادن به نقش تبلیغاتی رسانه های خبری، و استفاده از ابزارهای مختلف مانند روزنامه ها، مجلات، تلویزیون، رادیو، انتشارات خبری و تبلیغات برای ایجاد حرکت: هر حرکت بزرگ "گوگنهایم" در سراسر جهان پخش می شود. ششم، به گسترش محصولات مشتق شده نمایشگاه توجه کنید، به طور کامل از ارزش افزوده نمایشگاه استفاده کنید، و فروش داغ محصولات مشتق به نوبه خود نفوذ خود نمایشگاه را گسترش داده و یک مزیت تعاملی درهم تنیده را تشکیل می دهد. هفتم، برند بین المللی، آثار کلاسیک فرهنگی و عملکرد موفقیت آمیز موزه گوگنهایم، علاقه و مشارکت کنسرسیوم های بین المللی و غول های مالی، حمل و نقل و رسانه ای را جلب کرده است و حتی برخی گروه های حامی ثابت را تشکیل داده است که خود را در حمایت مالی حفظ کرده و بهبود می بخشند. محبوبیت
 
شایان ذکر است، در گسترش بنیاد Solomon R. Guggenheim نیز شکست هایی وجود داشته است: در دسامبر 2000، شهردار نیویورک، Gioriani و رئیس بنیاد Solomon R. Guggenheim، Kerrence، یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار کردند تا تعیین دولت Solomon R. بنیاد گوگنهایم بازسازی اسکله های 9، 13 و 14 منهتن را برای ساختن ساختمان اصلی جدید موزه Solomon R. Guggenheim در نیویورک انجام می دهد. که توسط فرانک گری تکمیل شده است، ظاهر شبیه به موزه گوگنهایم در بیلبائو است، اما مقیاس آن بزرگتر است، با مساحت ساخت نزدیک به 54000 متر مربع، و علاوه بر موزه باشکوه و باشکوه، طراحی را نیز در نظر گرفته است. تکامل تاریخی محلی و فرهنگ جامعه: سکوهای اصلی سه اسکله الگوی خود را حفظ کرده اند و به عنوان حمل و نقل آبی به کار خود ادامه می دهند؛ ارتباط بین خیابان های اطراف ساختمان و فضای باز آب نیز حفظ شده است و یک منطقه توریستی عمومی در نظر گرفته شده است. شکی نیست که اگر این طراحی با موفقیت انجام شود، کل منطقه ای که موزه جدید در آن قرار دارد به یک مکان دیدنی جدید در شهر نیویورک تبدیل خواهد شد.این برنامه عظیم 900 میلیون دلاری مجبور به لغو شد. رکود اقتصادی باعث شده است که تعداد بازدیدکنندگان موزه گوگنهایم بیلبائو از زمان افتتاح آن از 1.3 میلیون نفر در سال 1998، 1.07 میلیون در سال 1999 و 970000 نفر در سال 2000 کاهش یابد. مفهوم، نداشتن محتوای نمایشگاهی جذاب، و موزه هنر آوانگارد نمی تواند پاسخگوی نیازهای عموم باشد.موزه ها با چالش های عملیاتی مواجه خواهند شد.
 
یکی از تلاش‌های پیشگام کرنس در فعالیت‌های موزه این بود که گوگنهایم را به عنوان یک برند در نظر گرفت و سپس به دنبال گسترش منطقه‌ای در سراسر جهان بود. این روش مدیریتی مشابه حالت مدیریت فروشگاه های زنجیره ای در مراکز خرید است، بنابراین به عنوان مک دونالد گوگنهایم مورد تمسخر قرار می گیرد. اما شکی نیست که این مدل عملیاتی است که مزایای اقتصادی مشهور جهانی را برای بنیاد Solomon R. Guggenheim ایجاد کرده است.توسعه موزه ها در کشورهای دیگر در شرایط تغییر، تجربیات و امکانات جدیدی را فراهم می کند. اگرچه این مدل دارای ایرادات اجتناب ناپذیری است و روند بهره برداری به طور اجتناب ناپذیری متاثر از عوامل بسیاری از جمله وضعیت سیاسی جهان، وضعیت اقتصادی، سیاست خارجی ملی، روابط و غیره است، اما همچنان بستر مناسبی برای فعالیت موزه های جهان فراهم می کند. به عنوان مرجع، "مدل گوگنهایم" تاثیر قابل توجهی بر مدل توسعه موزه ها داشته یا داشته است.