یه سال 365 روزه که شاید زیاد به نظر برسه اما واسه مستاجرانی که به سختی از پس ودیعه و اجاره مسکن بر میان خیلی زود میگذره و به قول معروف تا چشم به هم میزنی مدت زمان اجاره تموم شده و دلهره و استرس میاد سراغ مستاجر بیچاره و باید اسباب کشی کنه .
خب چه باید کرد ؟ راهکار چیه؟ و آیا راهی وجود داره که اندکی از این استرس و نگرانی مستاجران کم کنه؟
به ویژه در سالهای اخیر فشاراقتصادی باعث تضعیف مالی مستاجران شده ، با پولی که تا 4 یا 5 سال پیش میشد یه واحد آپارتمانی رو خرید الان باید سه برار اون پول رو واسه رهن همون واحد کنار بزاری . اما آیا پیشرفت مالی اون مستاجر هم سه برابر شده ؟!!!
مسلماً دولت می تونه با اتخاذ تصمیماتی تا حدودی فشار رو از دوش مستاجران کم کنه . یکی از طرح هایی که اخیراً اون رو دنبال می کنه تصمیم بر افزایش اجاره مسکن به میزان 25 درصد در تهران و 20 درصد در شهرستانهاست ولی خب این تصمیم دولت اندکی جای بحث داره که آیا این تصمیم ضمانت اجرایی داره ؟ آیا میشه صاحب خونه رو مجبور به دریافت 20 تا 25 درصد افزایش اجاره بها کرد ؟
به نظر راهکار اساسی تر و اصلی تر برای دولت کنترل تورم می تونه باشه . وقتی تورم همه جانبه کنترل بشه به نظر بهتر میشه اجاره بها رو کنترل کرد.
یه راهکار دیگه که دولت چند سالیه داره اونو برای کمک به مستاجر انجام میده ، وام ودیعه مسکنه که خب این مسئله هم جای اندکی بحث داره اول اینکه برخی بانک ها در پرداخت اون کوتاهی می کنن و دوم اینکه خیلی از مستاجران ضامن کارمند برای دریافت این وام رو ندارن .
خب به نظر می رسه باز هم دولت باید تصمیمات جدی تر و جدیدتری رو برای بهبود وضعیت مستاجران اتخاذ کنه .
ساخت مسکن توسط دولت هم شاید تا حدودی بتونه راهگشای این مسئله باشه و در کاهش قیمت اجاره بها موثر واقع بشه .
مشاوران املاک و یا سایت هایی که در اونها آگهی های مسکن ثبت می شه می توانن تا حدودی در مبلغ ها موثر باشند . مقایسه املاک مختلف و چشم و هم چشمی ها یکی از عوامل افزایش اجاره هاست .
صابخونه و به طور جمع و کلی صاحبان املاک هم نقش اصلی رو در مبلغ اجاره مسکن ایفا می کنن . که البته تحت تاثیر عواملی و از جمله مهمترین اونها تورمه .
اگر صابخونه ای تا سال گذشته هزینه مایحتاج خودشو رو از طریق دریافت اجاره کسب می کرد ، قطعاً امسال به دلیل تورم و افزایش قیمت ها مجبوره مبلغ اجاره رو افزایش بده تا بتونه باز مایحتاج ماهانه اش رو از طریق دریافت اجاره بدست بیاره .
تصور اینکه مساجر مجبوره هر ساله کلیه اسباب و لوازم رو بار کنه و به قول معروف خانه کشی کنه و کلی هزینه های جانبی دیگه رو باید متحمل بشه شاید خیلی دردناک باشه . هزینه هایی مثل نظافت منزل ، هزینه بارگیری و حمل اسباب و وسایل منزل ، هزینه هایی که گاهی در اثر جابجایی به وجود میاد مثل خرید پرده ، یا هزینه هایی که در اثر شکستن وسایل مختلف در هنگام بارگیری و اسباب کشی تحمیل میشه .
ما در این مقاله هدفمون اینه که اندکی دردها مستاجران رو بازگو کنیم و شاید از این طریق بتونیم مشکلات مستاجران رو بازگو کنیم تا شاید دولت و صابخونه ها اندکی با مستاجر مهربانتر باشن .
در این شرایط سخت اقتصادی به نظر می رسه برای شادی کلی جامعه بهتر اینه که هم دولت تمام تلاششو برای مستاجران انجام بده و هم صابخونه در مبلغ ودیعه و اجاره ماهانه هوای مستاجرشو داشته باشه .
نکته اینکه مستاجران نباید ناامید بشن و ضمن تلاش و پشتکار بیشتر ، به خدا توکل کنن تا از پس مشکلات و به خصوص اجاره مسکن بر بیان.
البته همیشه انسانهای شریف و بزرگواری هستند که هوای مستاجر رو داشته و ازافزایش سالانه اجاره خونه خودداری می کنن و یا مبلغ کمتری رو برای افزاش اجاره بها در نظر می گیرن .
و چه بسا کسانی که به طرق مختلف دست مستاجر خود را گرفته و یار و غمخوارش میشن . نمونه عملی این موارد رو به ویژه در دوران کرونا دیدیم . چه صابخونه هایی که از مبلغ اجاره یک یا چند ماهشون گذشتن به خاطر اینکه مستاجرشون در شرایط کرونا بیکار شده و یا کسب و کارش بی رونق شده بود .
کاش با هم مهربانتر باشیم ، کاش بیشتر هوای هموطنمون رو داشته باشیم . و در پایان دعا کنیم که همه مستاجران بتونن به راحتی از پس اجاره مسکن بر بیان و همه افراد جامعه احساس شادی و نشاط داشته باشن .
پاسخ ها