سقط جنین یک تجربه طبیعی است. تخمین زده می شود که از هر ۴ بارداری در سراسر جهان ، یکی از ان ها به سقط جنین ختم می شود. بیشتر سقط ها در ۸ هفته اول بارداری انجام می شوند و تقریبا تمام سقط ها ( ۹ از ۱۰) در سه ما اول بارداری ( ۱۲هفته اول ) اتفاق می افتند. هنگامی که در مورد سقط جست و جو می کنید، ضروری است که یک منبع قابل اعتماد داشته باشید. یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ نشان می دهد که در بین تمامی سایت های سلامت جنسی ، ۳۵% اطلاعات نادرست دارند. بعضی منابع حتی از قصد شما را به غلط راهنمایی می کنند. ممکن است در مورد سقط خود به خودی نیز شنیده باشید.
سقط جنین در ماه اول به چه دلیلی اتفاق می افتند؟
سقط خود به خودی از دست دادن غیرعمدی بارداری قبل از هفته ۲۰م است. حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد بارداری ها به سقط خود به خودی ختم می شوند. اما امار واقعی بیشتر است زیرا بسیاری از سقط ها انقدر زود اتفاق می افتند که فرد نمی داند باردار است. سقط جنین اصطلاحی است که نشان می دهد مشکلی در حاملگی وجود داشته است. این به ندرت درست است. بیشتر سقط ها به این دلیل رخ می دهند که جنین به طور طبیعی رشد نمی کند.سقط جنین یک تجربه رایج است اما این به هیچ عنوان این تجربه را اسان تر نمی کند. با دانستن این که چه چیزی می تواند باعث سقط شود ، چه چیز هایی می توانند خطر ان را افزایش دهند و چه داروهایی ممکن است نیاز داشته باشید ، یک قدم به سمت بهبود عاطفی بردارید.
علائم و نشانه های سقط جنین در ماه اول
علائم سقط می تواند بسته به مرحله حاملگی متفاوت باشد. در بعضی از موارد سقط ان قدر زود اتفاق می افتد که شما حتی نمی دانید باردار هستید.
بعضی از نشانه های سقط جنین خود به خودی شامل موارد زیر است:
اگر در طول بارداری خود با هر کدام از این علائم مواجه شدید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین ممکن است این علائم را بدون وقوع سقط جنین تجربه کنید. اما پزشکتان ازمایش هایی انجام می دهد تا مطمئن شود مشکلی ندارید.
ژن یا کروموزوم های غیر طبیعی
بیشتر سقط ها به این دلیل اتفاق می افتند که جنین به طور طبیعی رشد نمی کند. حدود ۵۰% سقط های خود به خودی با کروموزوم ها مرتبط اند. بیشتر اوقات مشکلات کروموزومی ناشی از خطاهایی است که به طور تصادفی در تقسیم و رشد جنین رخ می دهد، نه مشکلات ارثی از والدین.
مشکلات سلامتی مادر
در برخی موارد، وضعیت سلامت مادر ممکن است منجر به سقط جنین شود. برخی از این موارد عبارت اند از:
فعالیت های روتین که باعث سقط جنین نمی شوند:
چه عواملی خطر سقط جنین را افزایش می دهند؟
● سن : خانم های بالای ۳۵ سال نسبت به بانوان جوانتر بیشتر در معرض سقط جنین قرار دارند. در سن ۳۵ سالگی ۲۰ درصد ریسک سقط جنین دارید. این درصد در ۴۰ سالگی ۴۰% و در ۴۵ سالگی ۸۰% می شود.
● سقط جنین های قبلی: خانم هایی که دو سقط جنین غیرعمدی یا بیشتر داشته اند ، ریسک بیشتری دارند.
بیماری های مزمن: بانوانی که بیماری های مزمنی مانند: دیابت کنترل نشده دارند، ریسک بیشتری در برابر دارند.
● بیماریهای رحم یا دهانه رحم: برخی ناهنجاری های رحمی یا بافت های ضعیف دهانه رحم ممکن است خطر جنین را افزایش دهند.
● مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر: خانم های سیگاری نسبت به بانوانی که سیگار نمی کشند ، خطر ابتلای بیشتری دارند. صرف زیاد الکل و مصرف غیر مجاز مواد مخدر نیز خطر جنین را افزایش می دهد.
وزن: بیش از اندازه لاغر یا چاق بودن ارتباط مستقیمی با افزایش ریسک دارد.
● آزمایشات تهاجمی قبل از زایمان: برخی از آزمایشات ژنتیکی مهاجم پیش از زایمان ، مانند نمونه برداری از پرزهای کوریونی و آمنیوسنتز، کمی خطر جنین را به همراه دارند.
تجربه سقط در هر شخص متفاوت است. سقط ممکن است درد یا گرفتگی داشته باشد، اما بسیاری از بانوان می توانند این ناراحتی ها را مدیریت کنند.
شدت درد و بقیه عوارض جانبی که هر خانم ممکن است تجربه کند، به نوع سقطی که انجام می دهد بستگی دارد. سه نوع رایج عبارتند از:
سقط ناقص بسیار نادر است اما گاهی اوقات در حاملگی ها اتفاق می افتد. اصطلاح سقط ناقص ممکن است گمراه کننده باشد، زیرا به نظر می رسد سقط اتفاق نیوفتاده است. در واقع اتفاق می افتد اما هنوز موادی در رحم باقی مانده اند.
برخی نشانه های سقط ناقص:
بعضی از بانوانی که سقط می کنند، دچارعفونت رحمی می شوند که به ان سپتیک نیز گفته می شود. علائم و نشانه های این عفونت شامل موارد زیر است:
یک عامل خطر ویژگی یا رفتاری است که احتمال ابتلای فرد به یک بیماری را افزایش میدهد یا فرد را مستعد ابتلا به اختلال خاصی میکند. عوامل خطر جنین عبارتند از:
حدود نیمی از تمام سقطهایی که در سه ماهه اول بارداری رخ میدهند به دلیل ناهنجاریهای کروموزومی (ارثی یا خود به خودی) در اسپرم یا تخمک والدین ایجاد میشوند. کروموزومها ساختارهای ریزی در داخل سلولهای بدن هستند که حامل ژنها، واحدهای اساسی وراثت، هستند. ژنها تعیین کننده تمام ویژگیهای فیزیکی فرد مانند جنسیت، رنگ مو و چشم و گروه خونی هستند. اکثر مشکلات کروموزومی به طور تصادفی رخ میدهند و به سلامت والدین مربوط نمیشوند.
نیز در اثر عوامل شناخته شده و ناشناخته مختلفی ایجاد میشود، مانند:
توجه: هیچ مدرکی مبنی بر اینکه استرس یا فعالیت فیزیکی و جنسی باعث میشود، وجود ندارد.
گاهی اوقات، درمان بیماری شما میتواند شانس بارداری موفق را افزایش دهد.
علائم سقط جنین عبارتند از:
اگر علائم بالا را تجربه میکنید، فوراً با مراکز ارائهدهندۀ خدمات درمانی تماس بگیرید. آنها به شما میگویند که به مطب یا اورژانس بروید.
لکه بینی رحمی و ناراحتی خفیف از علائم شایع پس از هستند. اگر خونریزی شدید، تب، لرز یا درد دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید، زیرا اینها ممکن است علائم عفونت باشند.
ارائه دهنده خدمات درمانی شما یک معاینه لگن و یک آزمایش سونوگرافی برای تایید انجام میدهد. اگر کامل و رحم پاک باشد، معمولاً نیازی به درمان دیگری نیست. گاهی اوقات رحم به طور کامل تخلیه نمیشود، بنابراین عمل اتساع و کورتاژ (D&C) یا اتساع و استخراج (D&E) انجام میشود. در طی این روشها، دهانه رحم باز میشود و بافت باقیمانده از جنین یا جفت به آرامی از رحم جدا شده و ساکشن میشود. معمولاً بعد از ۴ تا ۶ هفته دوره قاعدگی خود را از سر میگیرید.
اگر سقط جنین تایید نشد اما علائم را داشتید، اغلب استراحت در بستر به مدت چند روز تجویز میشود و ممکن است یک شب برای مراقبت در بیمارستان بستری شوید. در صورت توقف خونریزی، معمولاً میتوانید به فعالیتهای روزانه خود ادامه دهید. اگر دهانه رحم گشاد شده باشد، ممکن است ناکارآمدی دهانه رحم تشخیص داده شود و عمل بستن دهانه رحم (سرکلاژ) انجام شود.
اگر زنی بیش از دو سقط متوالی داشته باشد (به نام سقط مکرر) ممکن است آزمایش خون، آزمایش ژنتیک یا دارو لازم باشد. برخی از روشهای تشخیصی مورد استفاده برای ارزیابی علت مکرر عبارتند از:
آیا بعد از سقط جنین میتوانم باردار شوم؟
بله. اکثر زنان (۸۷ درصد) پس از سقط جنین، حاملگی و زایمان طبیعی هم دارند. سقط جنین لزوماً به معنی داشتن مشکل باروری نیست. حدود ۱٪ از افراد ممکن است سقطهای مکرر (سه بار یا بیشتر) داشته باشند. به یاد داشته باشید که معمولاً نمیتوان از سقط جلوگیری کرد و اغلب به دلیل طبیعی نبودن بارداری اتفاق میافتد. برخی از محققان معتقدند که سقط جنین مربوط به یک پاسخ خود ایمنی است. اگرچه هیچ دوره انتظاری برای اقدام به بارداری توصیه نشده است، بهتر است در مورد زمانبندی بارداری بعدی خود با ارائه دهنده خدمات درمانی صحبت کنید. برای جلوگیری از یک سقط جنین دیگر، پزشک شما ممکن است درمان با پروژسترون، هورمونی که برای لانه گزینی در رحم لازم است، را توصیه کند. اگر بیماری دارید، درمان آن میتواند شانس بارداری موفق را افزایش دهد.
صرف زمان برای بهبودی جسمی و عاطفی پس از بسیار مهم است. مهمتر از همه، خودتان را به خاطر سقط جنین سرزنش نکنید. مشاوره برای کمک به کنار آمدن با مرگ عزیزتان در دسترس است. اگر سه بار متوالی سقط جنین داشتهاید، باید تلاش برای بارداری را متوقف کنید، از یک روش پیشگیری از بارداری استفاده کنید و از پزشک خود انجام آزمایشهای تشخیصی برای تعیین علت سقطها را درخواست کنید.
پاسخ ها