قانون جدید حضانت فرزند پسر چیست؟

قانون جدید حضانت فرزند پسر در ایران بر اساس آخرین اصلاحات ماده 1169 قانون مدنی تنظیم شده و تغییرات مهمی را در زمینه حضانت فرزندان پس از طلاق یا جدایی والدین به دنبال دارد. این قانون با توجه به مصلحت کودک و نیازهای روانی و جسمانی او، چارچوبی برای تعیین حضانت فرزند پسر ارائه می‌دهد. در این مقاله، به بررسی شرایط و مفاد این قانون می‌پردازیم.

حضانت فرزند تا سن 7 سالگی

طبق ماده 1169 قانون مدنی، حضانت فرزند پسر تا سن 7 سالگی به مادر سپرده می‌شود. این قانون به وابستگی عاطفی و جسمی کودک به مادر در سال‌های ابتدایی زندگی اشاره دارد و بر اساس آن معتقد است که مادر در این دوران نقش مهم‌تری در تأمین نیازهای اساسی کودک دارد. هدف اصلی این تصمیم، حفظ سلامت روانی و عاطفی کودک است، چرا که جدا کردن کودک از مادر در سنین پایین ممکن است تأثیرات منفی بر رشد او داشته باشد.

حضانت بعد از 7 سالگی

پس از رسیدن فرزند پسر به سن 7 سالگی، حضانت او به پدر منتقل می‌شود. این دوره حضانت از 7 سالگی تا سن 15 سالگی، یعنی زمان بلوغ شرعی پسر، ادامه دارد. در این دوران، پدر مسئولیت مراقبت و تربیت فرزند را بر عهده دارد، اما مادر همچنان حق ملاقات با فرزند را دارد. حق ملاقات مادر از نظر قانونی حفظ شده و هیچ کس نمی‌تواند مانع از ملاقات مادر با فرزند شود، مگر آنکه دلایلی قانونی و قوی برای سلب این حق وجود داشته باشد.

سن بلوغ و حق انتخاب

با رسیدن فرزند پسر به سن بلوغ، که در قانون مدنی 15 سال تعیین شده است، او از حضانت خارج می‌شود و خود می‌تواند تصمیم بگیرد که با کدام یک از والدینش زندگی کند. در این مقطع، دادگاه دیگر نقشی در تعیین حضانت ندارد و تصمیم نهایی با خود فرزند است. اگر فرزند انتخاب کند که با مادر زندگی کند، پدر همچنان موظف به پرداخت نفقه خواهد بود.

موارد خاص و سلب حضانت

در برخی شرایط خاص، ممکن است حضانت از یکی از والدین سلب شود. این موارد شامل اعتیاد به مواد مخدر، بیماری‌های روانی یا جسمی که مانع از توانایی والد در نگهداری فرزند باشد، سوءاستفاده از کودک و یا جلوگیری از ملاقات فرزند با والد دیگر می‌شود. در این موارد، والد دیگر می‌تواند با ارائه مدارک و شواهد به دادگاه، حضانت را به خود منتقل کند. همچنین، ازدواج مجدد مادر پس از طلاق ممکن است موجب سلب حضانت او شود، مگر آنکه دادگاه تشخیص دهد که این ازدواج به مصلحت کودک آسیب نمی‌زند.

نفقه و مسئولیت مالی

در طول مدتی که فرزند پسر تحت حضانت مادر است (تا 7 سالگی)، مسئولیت پرداخت نفقه بر عهده پدر قرار دارد. پس از آن نیز در صورتی که حضانت به پدر منتقل شود، همچنان وظیفه تامین نیازهای مالی کودک با پدر است. این قانون تلاش می‌کند تا تعادل میان وظایف مالی و حضانت را حفظ کند تا هر دو والد به نوبه خود نقش مؤثری در تربیت و حمایت از کودک ایفا کنند.

نتیجه‌گیری

قانون جدید حضانت فرزند پسر بر اساس تغییرات اخیر قانون مدنی، تمرکز زیادی بر حفظ مصلحت کودک و ایجاد تعادل میان حقوق والدین دارد. حضانت تا 7 سالگی با مادر و از 7 تا 15 سالگی با پدر است، و بعد از سن بلوغ، فرزند خود تصمیم‌گیرنده خواهد بود. در نهایت، دادگاه‌ها در صورت بروز اختلاف یا وجود مشکلات خاص در والدین، تصمیم‌گیری نهایی را با توجه به منافع کودک انجام می‌دهند.