ابزارهای کمک شنوایی احتمالاً با کمک به کاهش افسردگی و حفظ تواناییهای شناختی ریسک مرگومیر کمشنوایان را کاهش میدهند.
آمارها نشان میدهند که تنها بخش کوچکی از بزرگسالانی که مشکل شنوایی دارند از وسایل کمک شنوایی استفاده میکنند. مطالعات گذشته دریافته بودند که مشکلات شنوایی میتوانند باعث کاهش طول عمر شوند. با این حال، پژوهشی جامع میگوید که استفاده از ابزارهای کمک شنوایی میتواند این کاهش عمر را جبران کند.
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در مطالعه جدید خود دریافتهاند بزرگسالانی که دچار کاهش شنوایی شدهاند و بهطور مرتب از وسایل کمک شنوایی استفاده میکنند، نسبت به کسانی که مشکل شنوایی دارند و از این وسایل استفاده نمیکنند ۲۴ درصد ریسک مرگومیر کمتر دارند.
پژوهشگران از پیش نشان دادهاند که مشکلات شنوایی درصورتی که درمان نشوند میتوانند طول عمر فرد را کاهش دهند (و همچنین باعث گوشهگیری اجتماعی، افسردگی و زوال عقل شوند). با این حال تا به امروز پژوهشهای زیادی درباره بررسی نقش ابزارهای کمک شنوایی در کاهش ریسک مرگ انجام نشده بودند. پژوهش حاضر بهطور جامع این ارتباط را در ایالات متحده بررسی کرده است.
پژوهشگران از دادههای تقریباً ۱۰٬۰۰۰ نفر بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۲ استفاده کردهاند. این افراد آزمونهای سنجش شنوایی و نظرسنجیهایی درباره استفاده از ابزارهای کمک شنوایی انجام داده بودند. پژوهشگران وضعیت مرگومیر آنها را تا ده سال بعد از آزمون شنوایی دنبال کردند.
در مجموع، ۱٬۸۶۳ نفر دچار کاهش شنوایی بودند. از این میان، ۲۳۷ نفر بهطور مرتب (یعنی حداقل یک بار در هفته، یا پنج ساعت در هفته، یا نیمی از زمان) از ابزارهای کمک شنوایی استفاده میکردند. ۱٬۴۸۳ نفر اصلاً از این ابزارها اسفاده نمیکردند. باقی افراد بهطور نامنظم از این وسایل استفاده میکردند.
یافتهها نشان میداد که بین دو گروهی که بهطور منظم از ابزارهای کمک شنوایی استفاده میکردند و گروهی که هیچگاه استفاده نمیکردند، حدود ۲۵ درصد تفاوت در نرخ مرگومیر وجود دارد. این تفاوت از عواملی نظیر درجه کاهش شنوایی، سن، قومیت، درآمد، تحصیلات و تاریخچه پزشکی مستقل بود.
همچنین بین استفادهکنندگان نامنظم و آنهایی که هیچگاه از وسایل کمک شنوایی استفاده نمیکردند تفاوتی در مرگومیر وجود نداشت. این یعنی استفاده گاه و بیگاه نمیتواند مزیتی حفاظتی ایجاد کند.
این پژوه بررسی نکرده است که چرا استفاده از ابزارهای کمک شنوایی میتواند باعث شود افراد بیشتر عمر کند. با این حال، پژوهشگران به پژوهشهای دیگری اشاره میکنند که نشان میدهند استفاده از این وسایل با سطوح افسردگی و زوال عقل کمتر رابطه دارد. آنها گمان میبرند که بهبود سلامت روحی و شناختی ناشی از شنوایی بهبودیافته میتواند باعث بهبود سلامت کلی شود.
پژوهشهای بیشتری لازم است تا این رابطه در سطح گستردهتری بررسی شود. همچنین، دانشمندان احتمال میدهند که استفاده از روشهای متفاوت برای بهبود شنوایی میتواند آثاری متفاوت داشته باشد. درنتیجه، مطالعه این روشها در گروههای مجزا میتواند به آنها کمک کند تا روشهای درمان کمشنوایی را شخصیسازی کنند.
پاسخ ها