اگر احساس تنهایی می کنید، احتمالاً حمایت اجتماعی و کنترل شخصی خود را از دست داده اید

مطالعات و توضیحات قبلی درمورد احساس تنهایی، به نیاز افراد به تعلق و روابط گرم توجه داشته‌‌ است. اما طبق مطالعه جدید داستان کمی پیچیده‌تر

درحالی‌که فصل تعطیلات معمولاً شادی و جشن را به همراه دارد، تعداد قابل توجهی از مردم احساس تنهایی می‌کنند.

مطالعات و توضیحات قبلی درمورد تنهایی، به نیاز افراد به تعلق داشتن‌ و روابط گرم توجه داشته‌‌ است. اما طبق مطالعه جدید دانشگاه میشیگان، داستان کمی پیچیده‌تر است.

جزئیات تحقیق

این تحقیق بر دو نیازی که روابط اجتماعی به برآورده‌ کردن‌ آنها کمک می‌کند تمرکز کرده است:

1. همدلی؛ که افراد را به ارتباط با افراد دیگر سوق می‌دهد، همراهی و هماهنگی، کسب ویژگی‌های ضروری برای برقراری و حفظ روابط اجتماعی.
2. و عاملیت؛ که یکی دیگر از نیازهای همه افراد است. اینکه زندگی خود را بر اساس شرایط خود پیش ببرند و برای اهداف شخصی معنادار تلاش کنند.

داده‌ها از مطالعه ایرلندی درمورد پیری، که بین اکتبر 2009 تا فوریه 2011 انجام شد، به‌دست آمد. نمونه‌ای متشکل از 8500 نفر، در سنین 49 تا 80 سال که شرایط اقتصادی، سلامت، روابط، شغل و سایر متغیرهای خود را افشا کردند.

از شرکت‌کنندگان در مطالعه درمورد سطوح تنهایی و همچنین حمایت یا فشار و تنش‌های رابطه سؤال شد. شرکت‌کنندگان همچنین قضاوت کردند که چقدر در زندگی خود مسئولیت و انتخاب دارند.

«اسکار یبارا»، نویسنده اصلی این مطالعه یک مدل چهار نمونه‌ای را ایجاد کرد:

• توانمند: خانواده و دوستان حامی او هستند و همچنین انتخاب و استقلال فرد را پرورش می‌دهند.
• مهجور: خانواده و دوستان ممکن است به‌طور متوسط ​​حمایتش کنند، اما فرد مجبور است بر خودکفایی تمرکز کند.
• ظهری: فقدان روابط گرم و همچنین احساس کمی انتخاب و خودمختاری در زندگی.
• بی‌صدا: روابط ممکن است حمایت‌کننده باشد، اما فرد انتخاب و کنترل شخصی کمی را تجربه می‌کند.

مردم براساس سطوح بالا و پایین ارتباط و عاملیت و میزان برآورده شدن‌ نیازها به این دسته‌ها تقسیم می‌شوند. این مطالعه نشان داد که تنهایی تابعی از سطح ارتباط و اختیاری است که فرد در روابط خود تجربه می‌کند.

حمایت از افراد درگیر با احساس تنهایی

افرادی که در دسته ظهری قرار گرفتند (کمترین میزان عاملیت و ارتباط) بالاترین امتیاز تنهایی را داشتند. آنهایی که توانمند بودند (اختیار و مشارکت بالایی داشتند) کمترین نمرات تنهایی را به‌دست آوردند.

یبارا گفت: «تنهایی همیشه به‌عنوان نقصی در ارضای نیازهای مشترک یا ارتباطی در نظر گرفته‌ می‌شود. اما علاوه‌بر نیازهای مشترک، افراد به اختیار، کنترل شخصی و انتخاب نیز نیاز دارند و عدم برآورده‌ شدن‌ این نیاز نیز باید بر احساس تنهایی تأثیر بگذارد.»

اگر مردم معتقدند فردی در حلقه اجتماعی آنها تنها به‌نظر می‌رسد چه باید بکنند؟ سعی کنید نسبت به آن فرد صمیمی و حامی باشید، اما به گونه‌ای که فراتر از در آغوش گرفتن‌ باشد. یبارا گفت که به آنها کمک کنید بفهمند که کنترل و انتخابی در زندگی خود دارند.

او گفت: «یعنی حمایتی که مردم را به حرکت درمی‌آورد و همچنین نیاز آنها را برای خود بودن درنظر می‌گیرد.»

او اضافه کرد که این ایجاد دوری برای خودکفایی نیست، بلکه ترکیبی از گرم بودن‌ در کنار اذعان به نیازها، خواسته‌ها و پتانسیل‌های فردی آنهاست. که به آنها اجازه می‌دهد تا بدانند وقتی کمی از زندگی کوفته می‌شوند، جایی برای بازگشت دارند.