انواع فلزات در دفینه یابی

در این مقاله یعنی انواع فلزات در دفینه یابی ما به بررسی فلزات پر کاربرد دوران باستان می‌پردازیم. معمولاً برای کسانی که به دنبال یافتن گنج و دفینه هستند این سوال پیش می‌آید که در دوران باستان چه فلزات و آلیاژ هایی بیشتر استفاده می‌شدند؟ و کدام یک از این فلزات و آلیاژ ها ارزش بیشتری داشتند؟

در این مقاله ما سعی کرده ایم به این سوال ها جواب دهیم، پس با ما همراه باشید.

انواع فلزات در دفینه یابی

• طلا
• مفرغ
• هفت جوش
• سه جوش
• نقره

آشنایی با انواع فلزات در دفینه یابی و کاربرد آن‌ها

۱. طلا:

طلا یکی از مهم ترین انواع فلزات در دفینه یابی و  به عنوان یکی از گران‌ترین فلزات در جهان شناخته می‌شود و ویژگی‌های بسیار منحصر به فردی دارد. یکی از ویژگی‌های بارز طلا، استقامت بسیار بالای آن در برابر اکسیده شدن و در چکش خواری است. طلا به عنوان یک فلز بی‌انتها شناخته می‌شود، به این معنا که تا ابد از بین نمی‌رود و می‌تواند به مدت بسیار طولانی حفظ شود.

یکی دیگر از ویژگی‌های جالب طلا این است که طلا به دلیل عدم واکنش با اکثر عناصر شیمیایی و اسیدها، همه چیز را از خود دور می‌کند. این ویژگی به عنوان "استقرار طلایی" شناخته می‌شود و به معنای این است که طلا به طور نسبی آسیب‌پذیری به عوامل خارجی ندارد و در طول زمان تغییرات کمی در وضعیت و ظاهر خود نشان می‌دهد.

وقتی فلزی به مدت طولانی در زیر خاک می‌ماند جرم خاک بر روی آن می‌نوشیند که صطلاحاً می‌گویند که آن فلز پاتین بسته است.پاتین طلا از خود طلاست. پاتین طلا یک لایه نازک از طلای خالص است که به صورت ذرات ریز روی سطح طلا تشکیل می‌شود.

این پاتین از طلا حفاظت می‌کند و از اکسیداسیون و تغییر رنگ طلا جلوگیری می‌کند. به عبارت دیگر، این ویژگی باعث می‌شود طلا همواره درخشان و بدون لکه باقی بماند.

از این رو، طلا نه تنها به عنوان یک فلز گران‌بها در بین انواع فلزات در دفینه یابی معروف است بلکه به خاطر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاص خود نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است و در مصارف مختلفی از جمله جواهرسازی، صنایع الکترونیکی و پزشکی به کار می‌رود.

۲. مفرغ:

مفرغ یکی از قدیمی‌ترین آلیاژهای فلزی در انواع فلزات در دفینه یابی است که معمولاً از مس و قلع تشکیل می‌شود. این آلیاژ دارای مشخصات منحصر به فردی است که بسته به حکومت‌ها و مناطق مختلف، ترکیب آن متفاوت می‌شود و خصوصیات مختلفی دارد. مفرغ با توجه به ویژگی‌های فرمی و فیزیکی‌اش، در مصارف متعددی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

در دوران باستان، مفرغ به عنوان یکی از مهمترین فلزات در انواع فلزات در دفینه یابی مورد استفاده انسان‌ها بوده است. برای این امر دو قضیه وجود دارد اولاً، مفرغ یک فلز رایج و عمومی بود که بسیاری از مردم قادر به تهیه و استفاده از آن بودند.

همچنین، تولید مفرغ نسبت به بسیاری از فلزات دیگر ارزانتر بود و از نظر مقداری نیز فراوان بود. به همین دلیل، در اکثر قبرهای باستانی، می‌توان مفرغ را بیشتر از طلا و نقره مشاهده کرد. با توجه به تاریخچه و تاثیرگذاری مفرغ در تمدن‌های باستانی، این فلز به عنوان نمادی از فرهنگ و تاریخ انسانی بسیار ارزشمند است.

۳. هفت جوش :

در زمان‌های قدیم، انسان‌ها برای ساختن اجناسی که باید استحکام زیادی داشته باشند، از آلیاژهای خاصی استفاده می‌کردند. این آلیاژها شامل هفت فلز مختلف بودند و به عنوان "هفت جوش" شناخته می‌شدند. این آلیاژها دارای ویژگی‌های خاصی بودند که آنها را برای مصارف مختلف بسیار ارزشمند می‌کرد.

هفت جوش شامل فلزات طلا، نقره، مس، روی، سرب، آهن، و مسوار بود. این آلیاژ به دلیل ترکیب مختلف این فلزات دارای ویژگی‌هایی بسیار منحصر به فردی بود. یکی از مهمترین ویژگی‌های هفت جوش، دمای ذوب بسیار بالای آن بود. این به این معناست که برای تشکیل و ساختن اشیاء از هفت جوش، نیاز به دمای بسیار بالایی بود.

در زمان‌های قدیم، ساخت هفت جوش و قلم زدن از آن بسیار سخت و زمان‌بر بود. هنرمندان و آهنگران بسیار ماهری باید برای تسلط بر این فرآیند زمان و تلاش زیادی صرف می‌کردند. همچنین، از قالب‌های خاصی برای ساختن اجناس از هفت جوش استفاده می‌شد تا شکل دقیق و دلخواه به آنها داده شود.

هفت جوش به عنوان یکی از نمادهای فناوری و هنر در دوران باستان، نشانگر توانایی و دانش انسان‌های آن زمان در کنترل و استفاده از منابع طبیعی بود. این آلیاژها در ساختن اشیاء مانند زرین‌کاری‌ها، جواهرات، و اشیاء فلزی مذهبی به کار می‌رفت و نمادهای مهمی از تمدن‌های باستانی را شکل می‌داد.

۴. سه جوش:

آلیاژ سه جوش به عنوان یک نسخه ساده‌تر و راحت‌تر از هفت جوش، در دوران باستان به عنوان یک راه حل برای ساخت اشیاء با سختی و ماندگاری مناسب استفاده می‌شد. این آلیاژ از ترکیب سه فلز مختلف، یعنی طلا، نقره و مس تشکیل می‌شود. مزیت اصلی سه جوش نسبت به هفت جوش این بود که با وجود سادگی ترکیب، از نظر قلم‌زنی و ساخت آن بسیار راحت‌تر بود و این امکان را فراهم می‌کرد که آثار هنری دقیق‌تری ایجاد شود.

همچنین، سه جوش نیز از نظر سختی و ماندگاری، نسبت به بسیاری از فلزات دیگر تقویت شده بود. این مزیت به عنوان یکی از دلایل محبوبیت نقره و طلا در آثار هنری و تزئینات باستانی بود. زیرا این آلیاژ‌ها توانایی حفظ شکل و رنگ خود را داشتند و از اثرات زمان و عوامل محیطی کمتر تحت تاثیر میافتند.

در مجموع، آلیاژ سه جوش به عنوان یک پیشرفت در تولید اشیاء فلزی و هنر معدنی باستان شناخته می‌شد و تاکنون به عنوان یکی از نمادهای مهم فناوری و هنر باستانی باقی مانده است.

۵. نقره:‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

نقره و طلا دو فلز گران‌بها و ارزشمند در انواع فلزات در دفینه یابی و در صنایع هنری و جواهرسازی هستند. در تولید طلاشور (Gold foil) و تکنیک طلاکوبی (Gold leaf)، طلا به عنوان فلز اصلی مورد استفاده قرار می‌گیرفت. در این فرآیندها، برگه‌های بسیار نازکی از طلا بر روی سطوح قرار می‌گیرند و به کمک ابزارهای خاصی به شکل‌دهی و چسباندن به سطح‌های مختلف می‌پردازند. این تکنیک‌ها به عنوان "طلاکوبی" و "طلاشور" شناخته می‌شوند.

با این حال، نقره نیز به عنوان یک فلز ارزشمند دیگر در هنر و جواهرسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اغلب در تکنیک‌هایی مانند "نقره کوبی" (Silver leafing) و "نقره دستی" (Hand engraving with silver) از نقره استفاده می‌شود. در این فرآیندها، برگه‌های بسیار نازکی از نقره به سطوح مختلف چسبانده می‌شوند یا به کمک ابزارهای دقیقی نقش بر روی سطوح فلزی ایجاد می‌شود.

نقره طلاشور یکی از پرکاربرد ترین فلازات برای ساخت جواهرات درباری بوده است. در ساخت جواهر برای دربار بعضی از طلا ها را نقره کوب می‌کردند و بعضی از نقره ها را طلاکوب می‌کردند.

در دوران باستان دو نوع نقره وجود داشته که به شهر زیر می‌باشد:

نقره ساده:

نقره یا "نقره ساده" از دوران باستان به عنوان یکی از فلزات گران‌بها و ارزشمند مورد استفاده قرار می‌گرفت. از آن به عنوان ماده اصلی برای تولید سکه‌ها، مجسمه‌ها و تزئینات هنری استفاده می‌شد. اصطلاح "نقره پنبه‌ای" به ویژگی نقره اشاره دارد که در حالت پاک و بدون تیرگی، سطح نقره به نظری مشابه پنبه‌ای می‌آمد و باعث می‌شد که ظاهر نقره بسیار زیبا و جذاب باشد.

نقره طلاشور :

نقره طلاشور یک تکنیک است که در آن نقره با طلا ترکیب می‌شود تا مقاومت و دوام نقره افزایش یابد و از تیرگی و اکسیداسیون کاسته شود. در این تکنیک، لایه‌های بسیار نازکی از طلا روی سطح نقره قرار می‌گیرند و به وسیله چسباننده‌های خاص به سطح متصل می‌شوند. این لایه نازک از طلا به نقره اضافه می‌شود و به نقره براقیت بیشتری می‌بخشد.