موضوع «خط قرمز» با اجرای ژیلا صادقی مصاحبه با جوان‌هایی است که بعد از جنگ اخیر، از گذشته پشیمان هستند. آن‌ها اعتراف می‌کنند مخالف جمهوری اسلامی بوده‌اند و در زمین رسانه‌های خارجی توپ می‌زدند و حالا پی به واقعیت‌ها برده‌اند.
سینما ۱۲۰ نوشت: موضوع «خط قرمز» با اجرای ژیلا صادقی مصاحبه با جوان‌هایی است که بعد از جنگ اخیر، از گذشته پشیمان هستند. آن‌ها اعتراف می‌کنند مخالف جمهوری اسلامی بوده‌اند و در زمین رسانه‌های خارجی توپ می‌زدند و حالا پی به واقعیت‌ها برده‌اند.
صحت‌سنجی از صحبت مهمانان کار آسانی نیست؛ اما اگر مبنا را «اعتماد» قرار دهیم، شیوه ارائه از اساس اشکال دارد. مثلا یک جوان، تعریف کرد که با پدرش شراب می‌خورده ولی حالا پشیمان است. سوال: مگر تلویزیون بعد از انتشار فیلم «برادران لیلا» و اکران «پیرپسر» یقه پاره نکرد؟ حالا «خط قرمز» نه تنها رفتاری بدتر دارد که آبروی یک انسان را برده است.
در این برنامه صحبت از دوست دختر، سیاه‌نمایی با ارسال فیلم به شبکه‌های فارسی زبان و... می‌شود. مخاطب، این «لارج‌بازی» را نمی‌پذیرد و می‌داند منظور از حرف‌های مثلا تند، نتیجه‌ای مطلوب است که به گمان سازندگان برنامه حاصل می‌شود.
این بساط خیلی عجیب است و «خط قرمز» هیچ نسبتی با یک برنامه اقناعی و تاثیرگذار ندارد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها