برای هر رمز و رازی پاسخی وجود نخواهد داشت و برخی از آنها همواره به عنوان یک راز باقی خواهند ماند. برخی معماهای تاریخی ممکن است هرگز به طور کامل حل نشوند.
فرارو: برای هر رمز و رازی پاسخی وجود نخواهد داشت و برخی از آنها همواره به عنوان یک راز باقی خواهند ماند. برخی معماهای تاریخی ممکن است هرگز به طور کامل حل نشوند. گاهی اوقات به این دلیل است که یک سایت باستانی تخریب شده است یا مواد حفاری مربوطه از بین رفته اند. فقدان شواهد تازه یا ابهام شواهد باقیمانده نیز ممکن است علت باشند و دستیابی به اجماع را برای محققان دشوار سازند.
این اسرار به دلیل نیافتن پاسخی برای آنها جذابتر هستند. در ادامه به شش راز تاریخی اشاره میکنیم که هرگز پاسخ روشنی برای آنها پیدا نشده است:
به نقل از know insiders، هنگامی که در ساعت ۱۲:۳۰ بعد از ظهر روز جمعه ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ میلادی در دالاس تگزاس "جان فیتزجرالد کندی" سی و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد. کندی در حالی که با همسرش ژاکلین، جان کانالی فرماندار تگزاس و نلی همسر فرماندار سوار خودرو میشد از ساختمانی در همان نزدیکی توسط "لی هاروی اسوالد" تفنگدار دریایی سابق امریکا هدف اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد. جان کانلی در جریان آن حمله مجروح شد. پس از تیراندازی کاروان به سرعت به بیمارستان پارکلند مموریال انتقال یافت جایی که کانالی بهبودی کامل پیدا کرد و تقریبا نیم ساعت بعد مرگ کندی اعلام شد.
اسوالد متهم به قتل جی دی تیپیت افسر پلیس دالاس و هم چنین کندی شده بود. او دو روز پس از ترور کندی (۲۲ نوامبر) در حالی که دستگیر شده بود به دست جک روبی صاحب یک کلوب شبانه در دالاس با شلیک گلوله کشته شد. اسوالد پس از انتقال به بیمارستان پارکلند مموریال به سرعت درگذشت. روبی به قتل اسوالد محکوم شد، اما بعدا این محکومیت در دادگاه تجدید نظر لغو شد.
روبی در حالی که در انتظار محاکمه تازه بود در سال ۱۹۶۷ میلادی در زندان درگذشت. کمیسیون وارن پس از ده ماه تحقیق به این نتیجه رسید که اسوالد کندی را به قتل رساند، اسوالد به تنهایی عمل کرد و روبی به تنهایی اسوالد را کشت. پس از لینکلن، گارفیلد و مک کینلی کندی چهارمین رئیس جمهور آمریکا بود که ترور شد. پس از ترور کندی "لیندون بی جانسون" معاون رئیس جمهور امریکا به طور خودکار در منصب ریاست جمهروی قرار گرفت. بر اساس گزارش ۱۹۷۹ کمیته وارن و کمیته ترور مجلس نمایندگان کندی و کانالی با سه گلوله شلیک شده توسط تفنگ اسوالد زخمی شدند. پس از تجزیه و تحلیل نوار ضبط شده از حادثه مقامهای بررسی کننده به این نتیجه رسیدند که کندی به احتمال زیاد براساس یک توطئه ترور شده است.
علیرغم این که تحلیلها حاکی از وجود تیراندازی دوم و "احتمال زیاد شلیک توسط دو مرد مسلح به سمت رئیسجمهور" بود کمیته بررسی کننده نتوانست فرد مسلح دوم یا گروهی که در طرح احتمالی دخیل بودند را شناسایی کند. وزارت دادگستری ایالات متحده پس از تکمیل تحقیقات خود اعلام کرد که "هیچ مدرک قانع کنندهای برای حمایت از نظر توطئه در آن ترور قابل شناسایی نیست". با این وجود، هنوز بحثهای زیادی در مورد ترور کندی وجود دارد که باعث طرح نظریههای توطئه و سناریوهای بدیل زیادی شده است. طبق نتایج نظرسنجی صورت گرفته در فاصله سالهای ۱۹۶۶ تا ۲۰۰۴ میلادی بیش از ۸۰ درصد آمریکاییها معتقدند که در مورد ترور کندی توطئه وجود داشته است.
مرلین مونرو بازیگر هالیوود در تاریخ ۵ آگوست ۱۹۶۲ میلادی در اقامتگاه خود در لس آنجلس درگذشت. جسد او را به صورت برهنه و روی تخت در حالی که گوشی تلفن را در دست داشت یافته بوده اند. در سراسر اتاق بطریهای خالی قرصی بود که برای درمان افسردگی تجویز شده بود. پلیس لس آنجلس پس از یک تحقیق کوتاه مشخص کرد که او "به دلیل مصرف بیش از حد داروهای آرام بخش و حالت احتمالی مرگ بر اثر خودکشی" فوت کرده است. در دهههای اخیر نظریههای توطئه زیادی در مورد مرگ مرلین مونرو مطرح شده اند. در اکثر آن نظریهها ادعا شده که مرلین توسط جان اف کندی یا رابرت کندی کشته شده که تصور میشد با آنان رابطه عاشقانه داشته است.
بر اساس این نظریهها رابطه مریلین مونرو و سایر اسرار دولتی که او در حال جمع آوری آنها بود ممکن بود فاش شود و اعضای خانواده کندی از ترس این موضوع او را به قتل رساندند. رابرت کندی که در آن زمان به عنوان دادستان کل فعالیت میکرد در تاریخ ۴ آگوست ۱۹۶۲ میلادی در لس آنجلس بود. صحت ادعای "یونیس موری" خدمتکار مرلین مونرو مبنی بر آن که دادستان کل شب پیش از مرگ مرلین مونرو با او مواجه شده بود و با وی گفتگو کرده سالها پس از گذشت زمان از آن رخداد تاریخی هنوز محل تردید است.
ناتالی وود بازیگر فیلمهای موفقی مانند معجزه در خیابان سی و چهارم، شورشی بی دلیل، داستان وست ساید در ۲۹ نوامبر ۱۹۸۱ جسدش در چد صد متری قایق تفریحی اش پیدا شد. پلیس علت مرگ ناتالی را غرق شدن بر اثر حادثه اعلام کرد، اما با توجه به نزاع او با "رابرت واگنر" بازیگر و همسرش ساعتی پیش از مرگ و کبودیهای نمایان بر روی بدن ناتالی گمانه زنیها در این باره هیچ گاه پایان نیافت. در سال ۲۰۱۲ پس از تحقیقات جدید پلیس وضعیت پرونده مذکور را به طبقه بندی پروندههای حل نشده تغییر داد.
گفته میشود پیش از آن که وود جان اش را از دست دهد تعطیلات پایان هفته را در قایق تفریحی به همراه همسرش، کریستوفر واکن بازیگر و دنیس داورن ناخدای جوان گذرانده بود. اگرچه فرضیه غرق شدن تصادفی وود کاملا منطقی است، اما هنوز برای کسانی که کنجکاو هستند سولات بی پاسخی وجود دارد. افراد کنجکاو این پرسش را مطرح کرده بودند که چرا وود تا نیمههای شب مخفیانه با قایق حرکت کرده بود و تا کجا پیش رفته بود؟ لانا خواهر وود نیز گیج شده بود که چگونه ناتالی که از آب میترسید در نیمه شب چنین کاری انجام داده بود.
پیشتر کاپیتان سابق قایق تفریحی که ناتالی وود از عرشه آن به داخل آب سقوط کرده بود مدعی شد که واگنر مسئول آن مرگ بوده است. او پس از سه دهه گذشت زمان از مرگ وود تصمیم گرفت اطلاعات خود را در اختیار پلیس قرار دهد. او گفته بود:"من اشتباه وحشتناکی کردم و در آن زمان تصمیم غلطی گرفتم. من در گزارشی که سی سال پیش راجع به مرگ ناتالی به پلیس دادم دروغ گفته ام. در آن زمان من از گفتن حقیقت به پلیس خودداری کردم". او در مصاحبهای تلویزیونی گفته بود رابرت واگنر مسئول مرگ ناتالی وود بوده است و پس از این واقعه همه کوشش خود را به کار برده تا جلوی تحقیقات بیشتر در مورد مرگ ناتالی را بگیرد. او گفته بود:"واگنر به من گفت هیچ کاری نکن و زحمت پیدا کردن ناتالی را به خود نده. واگنر به من اجازه نداد نورافکن مخصوص روشن کردن آبهای اطراف کشتی را روشن کنم و اجازه نداد با پلیس یا گروه نجات تماس تلفنی برقرار کنم".
داورن در سال ٢٠٠٩ کتابی به نام "خداحافظ ناتالی، خداحافظ شکوه علفزار" را از خاطرات خود از آن شب متتشر کرده است. درشب مرگ ناتالی وود در نوامبر سال ١٩٨١ او و رابرت واگنر وارد جروبحث و جدال سختی شدند. این واقعه هرگز به پلیس گزارش نشد. بنا بر ادعای داورن کریستوفر واکن هم بازی آخرین فیلم ناتالی وود پس از یک مجادله لفظی خشونت آمیز با رابرت واگنر به کابین خود رفت تا بخوابد. رابرت واگنر یک بطری شراب را روی میز کوبید و شیشههای شکسته به هوا پرتاب شد. پس از آن که ناتالی وود با عصبانیت کابین اصلی را ترک کرد تا به اطاق خود برود رابرت واگنر به دنبال او دوید. کاپیتان دنیس داورن کوشید تا جلوی او را بگیرد، اما واگنر به او میگوید:گم شو! دقایقی بعد ناتالی وود ناپدید میشود. دنیس داورن احساس میکند اتفاق بدی افتاده و میخواهد از پلیس کمک بخواهد، اما رابرت واگنربه او میگوید این کار را نکند.
ناتالی وود و رابرت واگنر بار اول در سال ١٩٥٧ با یکدیگر ازدواج کرده و پس از ٩ سال از یکدیگر جدا شدند. آنان یک بار دیگر در سال ١٩٧٢ با یکدیگر ازدواج کردند و در روز وقوع حادثه در تاریخ ٢٩ نوامبر ١٩٨١ آن زوج تعطیلات عید شکرگزاری را به همراه کریستوفر واکن در قایق تفریحی خود میگذراندند.
پزشکی قانونی لس آنجلس در تابستان سال ۲۰۱۰ میلادی علت مرگ وود را به "غرق شدن و سایر عوامل نامشخص" تغییر داد و با استناد به نگاه دقیقتر به کبودیهایی که نشان میداد وود مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود اشاره کرد. واگنر ۹۳ ساله است و علاقهای به صحبت با پلیس در مورد مرگ همسرش ندارد.
جک قاتل یا جک قصاب یا جک دِ ریپِر نام مستعاری است که به قاتلی که قتلهای زنجیرهای خود را در محله فقیرنشین وایت چپل در لندن مرتکب میشد داده شده بود. این نامی است که روی نامههایی که به دفتر پلیس رسیده نوشته شده و قاتل خود را جک قاتل معرفی کرده بود. درباره هویت این قاتل احتمال داده میشود یک کالبد شکاف بود، زیرا در ساعات تعطیلی ادارات و در شب قتل انجام گرفته و قاتل نیز بر طبق ادعای پلیس دارای سابقه پزشکی بوده است. او هرگز شناسایی نشد و در یک دوره ۳ ماهه در سال ۱۸۸۸ حداقل ۵ نفر را به قتل رساند. قربانیهای این قاتل زنان روسپی بودند. اکثر قربانیان گلو و اعضای بدن شان بریده شده و قاتل برخی از اندامهای داخلی بدن سه نفر از قربانیان را برداشته بود.
قربانیان قتل پنج روسپی با نامهای ماری آن نیکلاس (ملقب به پولی)، آنی چپمن (ملقب به آنی سیاهه)، الیزابت استراید (ملقب به لیز درازه)، کاترین اداوز و مری جین کلی بودند که در فاصله ۳۱ آگوست تا ۹ نوامبر ۱۸۸۸ کشته شدند. این قتلها حل نشده باقی ماندند و اسطوره شناسی پیرامون آنها پژوهشهای تاریخی، فولکلور و عناصر شبه تاریخی را در هم آمیخت تا روایتی قانع کننده خلق کند که عموم مردم را مجذوب خود کند. بعد از قتل الیزابت استراید و کاترین ادواردز در شب ۳۰ سپتامبر پلیس محدوده جنایت رخ داده را بررسی کرد. آلفرد لانگ توانست دو دکمه خونی از دامن مقتول در نزدیکی پلکان آپارتمانی در خیابان گلستن کشف کند. نوشتهای با گچ روی دیوار نوشته شده بود. نوشته روی دیوار "یهودیها مقصر هستند" بود. نوشته به دست کارآگاه دانیل هالز رسید و از روی نوشته کپی برداشته شد.
پاسخ ها