مقامات ناسا ابراز اطمینان کردند که «استارلاینر» در اواخر عصر جمعه بازگشتی ایمن و موفقیتآمیز به زمین خواهد داشت.
مقامات ناسا ابراز اطمینان کردند که «استارلاینر» در اواخر عصر جمعه بازگشتی ایمن و موفقیتآمیز به زمین خواهد داشت. آنها به اندازه کافی عملکرد فضاپیما را بررسی کردهاند تا به این نتیجه برسند که این سفر باید بدون حضور انسان انجام شود.
مأموریت پرمخاطره، قرار است بهطور رسمی در روز جمعه به پایان برسد و استارلاینر تلاش خود را برای بازگشت در حدود ساعت 18:04 به وقت شرقی (01:34 به وقت تهران) انجام دهد. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، فضاپیما تقریباً شش ساعت بعد، در بندر فضایی «وایت سندز»، نیومکزیکو فرود خواهد آمد.
مانورهای نهایی روز جمعه، به اولین مأموریت پر از ریسک استارلاینر، ساخته شده توسط شرکت «بوئینگ» پایان میدهد. قرار بود این مأموریت، تأیید نهایی وسیله قبل از اینکه بهعنوان یک حامل معمولی برای فضانوردان به ایستگاه فضایی بینالمللی شناخته شود، باشد. اما مشکلات فنی، از جمله مشکلات پیشرانهای فضاپیما و تعداد انگشتشماری نشت هلیوم در سیستمهای رانش، اندکی قبل از اینکه وسیله نقلیه بخواهد در 6 ژوئن به ایستگاه متصل شود، ظاهر شد.
دو فضانورد سرنشین، «بوچ ویلمور» و «سونی ویلیامز»، به سلامت وارد ایستگاه فضایی بینالمللی شدند. اما این مسائل درنهایت مأموریت را چندین ماه به تعویق انداخت، زیرا مهندسان ناسا و بوئینگ تلاش کردند تا علت اصلی این ناهنجاریها را مشخص کنند.
پس از هفتهها آزمایش، هم بر روی زمین با استفاده از سختافزار مشابه و هم در مدار، ناسا در نهایت در 24 آگوست تصمیم گرفت که استارلاینر باید خالی به زمین بازگردد و ویلمور و ویلیامز به جای آن با استفاده از کپسول «دراگون» اسپیس ایکس در فوریه 2025 به خانه خواهند آمد.
سفر برگشت، یک تفاوت عمده با مأموریتهای بازگشت از ایستگاه فضایی بینالمللی خواهد داشت و آن این است که استارلاینر اقدامی را انجام میدهد که «سوختسوزی انفجاری» نامیده میشود تا خود را به سرعت به سمت بالا بکشاند و از ایستگاه دور شود. این مانور که درواقع شامل 12 سوختسوزی کوچک است، تنها با سرعت مداری 0.1 متر در ثانیه برای هر سوختسوزی، باعث میشود رانشگرها برای مدت زمان کوتاهتری نسبت به زمان نزدیک شدن به ایستگاه، فعال شوند.
«استیو استیچ»، مدیر برنامههای سرنشیندار و تجاری ناسا، طی یک کنفرانس خبری گفت که پیشرانه ناشی از این انفجار احتمالاً مشکلاتی را که مهندسان در شروع مأموریت مشاهده کردند ایجاد نمیکند و بنابراین هیچ تهدیدی برای ایمنی ایستگاه فضایی بینالمللی ایجاد نمیشود.
او گفت: «دلایلی که ما سوختسوزی انفجاری را انتخاب کردیم این است که خودرو را سریعتر از ایستگاه دور میکند. توسط فضاپیمای بدون سرنشین با ویژگی کنترل دستی، متغیرهای بسیار کمتری وجود دارد که ما باید در هنگام سوختسوزی انفجاری در نظر بگیریم. این به ما امکان میدهد که فضاپیما را خیلی زودتر به مسیر خانه برسانیم.»
مانور حیاتی بعدی، حرکت مداری 60 ثانیهای است که استارلاینر را وارد جو زمین میکند و فضاپیما در مسیر وایت سندز قرار میگیرد. چترها و کیسههای هوا برای فرود نرم روی زمین مستقر خواهند شد.
استیچ افزود: «ما پیشبینی میکنیم که سوختسوزی خوبی داشته باشیم و دارای مقدار زیادی پیشران هستیم. این موارد چیزهایی هستند که برای داشتن یک ورود امن به آن تکیه میکنیم.»
ناسا و بوئینگ چند ماه دیگر عملکرد فضاپیما را پس از پرواز تجزیه و تحلیل خواهند کرد. استیچ گفت که تیمها درحال حاضر به دنبال ایجاد تغییراتی در سیستم یا آزمایشهای اضافی هستند تا فضاپیما بهطور کامل توسط آژانس فضایی تایید شود.
مشخص نیست که مسیر نهایی برای صدور تأییدیه فضاپیما چه خواهد بود، چه رسد به پیشبینی اینکه هزینه آن برای بوئینگ. این شرکت قبلاً بیش از 1.5 میلیارد دلار از هزینههای مربوط به برنامه استارلاینر را متحمل شده است. همچنین مشخص نیست که آیا بوئینگ نیاز به انجام مأموریت آزمایشی سرنشیندار دیگری دارد یا خیر.
اگر تیم کنترل پرواز مشترک ناسا و بوئینگ تصمیم بگیرند که در روز جمعه فرود را انجام ندهند، چندین فرصت دیگر در روزهای آینده وجود خواهد داشت.
پاسخ ها