امروز در فضا: کریستین هویگنس قمر زحل تیتان را کشف کرد

کریستیان هویگنس در سال ۱۶۵۵ تلسکوپی ساخت و با آن به کشف سحابی جبار و مشاهده بزرگترین قمر زحل به‌نام تیتان پرداخت.

۲۵ مارس ۱۶۵۵ قمر زحل، تیتان توسط دانشمند هلندی کریستیان هویگنس کشف شد. تیتان بزرگ‌ترین قمر زحل است و اولین قمر از ۶۲ قمری بود که در مدار زحل یافت شد.

تیتان چگونه کشف شد؟

کریستیان هویگنس در سال ۱۶۵۵ تلسکوپی ساخت و با آن به کشف سحابی جبار و مشاهده بزرگترین قمر زحل به‌نام تیتان پرداخت.

هویگنس با استفاده از تلسکوپی که خودش طراحی کرده بود، تیتان را کشف کرد. او درحالی‌که به حلقه‌های زحل نگاه می‌کرد، متوجه یک نقطه روشن و کوچک در نزدیکی آن شد.

او مشکوک بود که این جرم یک ماه است، اما فقط برای اطمینان، چند روز به تماشای آن ادامه داد. هویگنس تأیید کرد که این ذره کوچک به دور زحل می‌چرخد و بنابراین باید یک قمر باشد.

این قمر با چشم غیرمسلح قابل‌رؤیت نیست، ولی می‌توان آن را با استفاده از تلسکوپ‌های آماتوری یا حتی برخی دوربین‌های دوچشمی مشاهده کرد. تایتان تنها قمری است که دارای هواکره غلیظ است. این جرم همچنین تنها جرمی غیر از زمین است که دارای منابع اثبات‌شده سطحی مایعات محسوب می‌شود.

بیش از ۳۰۰ سال بعد این کشف، آژانس فضایی اروپا یک فضاپیما را به تیتان فرستاد و آن را به نام او نام‌گذاری کرد.

اهمیت قمر زحل

سطح قمر زحل تا قبل از مأموریت‌ مشترک ناسا و آژانس فضایی اروپا ناشناخته بود. ابعاد تیتان از پلوتو و مریخ هم بزرگ‌تر است و دانشمندان حدس می‌زدند که این قمر شرایط مناسبی برای حیات‌پذیری داشته باشد. بنابراین کسب اطلاعات در مورد آن آن‌قدر مهم بود که کاوشگر کاسینی- هویگنس برای این وظیفه خاص طراحی شد.

از دید تلسکوپ‌ها،‌ قمر زحل اتمسفری نارنجی‌رنگ و سرشار از نیتروژن دارد. همچنین به‌علت تبدیل‌شدن متان به هیدروژن سیانید و هیدروکربن‌های دیگر، همیشه در آن مه وجود دارد. رصد و جمع‌آوری اطلاعات از این قمر، از زیر مه‌های غلیظش امکان‌پذیر نبود.