نفرت ستاره پرسپولیس: لعنت به این فوتبال!

هافبک تکنیکی ملوان بندرانزلی با ابراز تاسف بابت اتفاق تلخ دیدار با سپاهان، مدعی شد هیچ چیز ارزش جان انسان را ندارد که بخواهند به خاطرش شاهد این مسائل باشند.

ورزش سه: دیدار سپاهان و ملوان بندرانزلی در شرایطی با پیروزی تک گله شاگردان ژوزه مورایس به پایان رسید که در این جدال حادثه تلخی برای یکی از هواداران ملوان رقم خورد و با توجه به ایست قلبی درگذشت. حادثه‌ای تلخ که نه تنها انزلی که کل فوتبال ایران را تحت شعاع قرار داد.

محمد عمری هافبک تکنیکی ملوان بندرانزلی همچنان در شوک این اتفاق قرار دارد و مدعی است تیمش در آن لحظات کاملا تمرکز خود را از دست داده بود  و چشم انتظار قطع بازی بود.

وی در این خصوص به خبرنگار ما می‌گوید: باورکردنی نیست. هیچ کدام از ما از شوک این اتفاق خارج نشده‌ایم. من مدت کوتاهی است که در انزلی حضور دارم اما عشق به فوتبال و مهمتر از آن ملوان را در پوست و استخوان تک تک مردم انزلی احساس کرده‌ام. آقا مرتضی را دورادور می‌شناختم. یعنی شما غیرممکن است در انزلی باشید و با تک تک هوادار این تیم آشنا نباشید. آنها به شکلی حامی تیم خود هستند که چهره‌شان همیشه برابر چشمان شماست. آقا مرتضی را هم می‌شناختیم. هواداری که در آن سن و سال و با آن شرایط بدنی این مسیر طولانی را آمده مشخص است که چه عشقی به تیم دارد.

عمری  در ادامه گفت: از دیشب نتوانستم بخوابم. چهره آقا مرتضی و آن لحظات و عکس‌هایی که بعد از آن آمده هر لحظه از جلوی چشمم می‌گذرد. نمی‌دانم چه کسی مقصر است اما هر چه هست هواداری که این همه راه را آمده و در آن شرایط حامی تیم است هیچ تقصیری که ندارد هیچ، باید بالای سرمان هم بگذاریمش. اما انتظاری که داشتیم این بود بازی در آن لحظات قطع شود و اقدامات مناسبی صورت گیرد. من نمی‌دانم چه کسی مسوول است و چه اقداماتی باید صورت می‌گرفت اما آنجا پای یک انسان در میان بود و اصلا گور بابای فوتبال. این فوتبال به چه درد می‌خورد؟ مگر ما فوتبال را برای همین هواداران انجام نمی‌دهیم؟

هافبک جوان ملوان که در ادامه بغض کرده بود و نمی‌توانست حرف‌هایش را ادامه دهد با صدای گرفته گفت: از دیشب یک لحظه چهره آقا مرتضی از جلوی چشم‌مان کنار نمی‌رود و نمی‌توانیم بخوابیم. چه کسی جوابگوی خانواده اوست. فوتبال جایی برای لذت بردن و عشق کردن است. برای فوتبال نباید کسی جانش را از دست بدهد و هیچ کس هم جوابگو نباشد. هزار امتیاز فدای سر هوادار اما با آنها با احترام برخورد کنید. می‌گفتید سه هیچ و اصلا 10 هیچ بازنده و این بازی را تمام می‌کردید و زودتر به حال هوادار ما می‌رسیدید. الان چه بگویم؟ چه فایده‌ای دارد؟ فقط می‌توانم بگویم لعنت به این فوتبال اگر بخواهد جان یک نفر هم به خطر بیفتد.