گردشگران هنگام بازدید از جزیره ماراجو در شمال برزیل با منظره‌ای عجیب روبرو می‌شوند: هزاران بوفالوی آبی، حیوانات بومی بومی هند و آسیای جنوب شرقی که خانه جدیدی در آمریکای جنوبی پیدا کرده اند.
فرارو: گردشگران هنگام بازدید از جزیره ماراجو در شمال برزیل با منظره‌ای عجیب روبرو می‌شوند: هزاران بوفالوی آبی، حیوانات بومی بومی هند و آسیای جنوب شرقی که خانه جدیدی در آمریکای جنوبی پیدا کرده اند.
برخی می‌گویند این بوفالوها از کشتی‌ای که در سواحل غرق شده به جزیره رسیده‌اند، برخی دیگر می‌گویند که زندانیانی که از گویان فرانسه فرار کردهاند از آن‌ها برای حرکت در جنگل‌های حرا برای رسیدن به برزیل استفاده کردهاند.
در حالی که منشا آن‌ها یک راز باقی مانده است، بوفالوهای آبی آسیایی به آب و هوای استوایی ماراجو عادت کردهاند، جایی که در یک همزیستی شاد با انسان‌ها در جزیره‌ای زندگی می‌کنند که از یک طرف توسط رودخانه‌ها و از طرف دیگر اقیانوس اطلس احاطه شده است.
تعداد بوفالوها در ماراجو امروز حدود نیم میلیون است - بیش از جمعیت انسانی جزیره که ۴۴۰۰۰۰ نفر است.
بوفالوی آبی می‌تواند تا ۱۲۰۰ کیلوگرم و ۲.۵ متر (۸.۲ فوت) رشد کند، و یک حیوان کار محبوب در ماراجو است که کالسکه‌ها را در خیابان‌های شهر می‌کشد و به کشاورزان در مزارع کمک می‌کند.
این جانور در فرهنگ محلی مورد احترام است و با شاخ‌های خمیده خود بر روی آرم‌های محصولات ظاهر می‌شود و در مجسمه‌ها و نقاشی‌های دیواری بازتولید می‌شود. در جشنواره‌های محلی نیز مسابقات بوفالوها برگزار می‌شود.
این حیوان همچنین در منوی رستوران ها، جایی که استیک‌های چرب و آبدار بوفالو با موزارلای بوفالو سرو می‌شود، همه جا وجود دارد.
به طور فوق‌العاده، بوفالوها همچنین به عنوان حیوانات گشتی توسط پلیس نظامی در ماراجو استفاده می‌شوند، جایی که افسران مسلح روی آن‌ها سوار می‌شوند.
لئومار آویز فرمانده پلیس به خبرگزاری فرانسه گفت: گشت بوفالوها از نیاز به اعزام افسران ما به مزارع سیل زده ماراجو ناشی شد. سی سال پیش این تنها راه بود.
به این ترتیب، به اصطلاح "بوفالوهای سرباز" ماراجو متولد شد.
این حیوانات در فصل بارندگی به راحتی می‌توانند از جنگل‌های مانگرو گل آلود جزیره عبور کنند.
پلیس ادعا می‌کند که در این شرایط می‌توانند به سرعتی دست یابند که اسب‌ها یا حتی موتورسیکلت‌ها نمی‌توانند با آن برابری کنند.
اما یادگیری کنترل یک بوفالو کار ساده‌ای نیست و افسران به ماه‌های طولانی آموزش نیاز دارند.
آویز به خبرگزاری فرانسه گفت: برخی از افسران کهنه کار پلیس می‌گویند که بوفالوها می‌توانند بوی یک جنایتکار را از فاصله بیش از یک کیلومتری (۰.۶۲ مایل) حس کنند. اما این فقط برای شوخی با تازه کار‌ها است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها