تا حالا شده یه جمله از مامان یا بابات یادت بیاد که وقتی فقط پنج شش سالت بوده، بهت گفتن؟ یا یه لحظه خاص از کودکی که هنوزم وقتی یادت میاد، دلت میلرزه یا لبخند میزنی؟
همین نشون میده که رفتارهای پدر و مادر خیلی بیشتر از اون چیزی که فکر میکنیم توی ذهن بچهها ثبت میشن.
تو این مقاله قراره با هم بررسی کنیم که کدوم رفتارها برای همیشه توی خاطرهی کودک میمونه، چه تأثیری روش داره و چطوری میتونیم با آگاهی، ردپای خوبی تو دل بچهمون بذاریم.
بر اساس مطالعات دانشگاه هاروارد، حافظهی بلندمدت بچهها از حدود سن ۲ تا ۳ سالگی بهتدریج شکل میگیره. یعنی از این سن به بعد، بچهها میتونن بعضی تجربهها رو برای همیشه تو ذهنشون ثبت کنن؛ مخصوصاً اگه اون تجربه همراه با احساس قوی مثل ترس، خوشحالی، خجالت یا امنیت بوده باشه.
رفتارهایی که تاثیر عاطفی قوی دارن یا تکرار میشن، احتمال موندگاریشون تو ذهن بچه خیلی زیاده. بهطور خاص، تحقیقات نشون میده این رفتارها بیشتر از همه تو ذهن بچهها باقی میمونه:
1. نحوهی واکنش والدین موقع عصبانیت
بچهها دقیقاً یادشونه که بابا یا مامان وقتی عصبانی شدن، چی گفتن و چطوری رفتار کردن.
اگه بچهای دائم فریاد شنیده یا تنبیه بدنی شده، ممکنه سالها بعد هم با حس ناامنی و اضطراب بزرگ بشه.
برعکس، اگه تو شرایط سخت، پدر و مادر کنترل خشم داشتن و آروم صحبت کردن، این تصویر امنیت و مهارت حل مسئله تا آخر عمر با بچه میمونه.
2. تشویق و تاییدهای ساده
تحقیقات نشون داده که بچهها جملههایی مثل:
3. احساس امنیت کنار والدین
کودکی که وقتی ترسیده یا غمگین شده، پناهش آغوش مامان یا باباش بوده، اون حس امنیت رو هیچوقت فراموش نمیکنه.
اینا همون خاطرههایی هستن که بچه وقتی بزرگ میشه، تو دلش باهاشون قویتر میشه.
یعنی یه آغوش بهموقع، حتی از صد تا حرف بهتر تو ذهن بچه ثبت میشه.
4. تحقیر و مقایسه با بقیه
متاسفانه بچهها جملههایی مثل:
5. بازی کردن و وقتگذروندن مشترک
اگه با بچهت بازی کردی، باهاش کتاب خوندی یا با عشق به حرفاش گوش دادی، مطمئن باش این لحظهها توی ذهنش میمونه.
حتی سادهترین تفریحها هم اگه با حضور واقعی و توجه همراه باشه، میتونه برای همیشه توی دل بچه بمونه.
یعنی ممکنه بچه یادش بره چی براش خریدی، ولی هیچوقت یادش نمیره که عصرای جمعه باهاش دوچرخهسواری میکردی.
6. نگاه و لحن توی مواقع حساس
بچهها خیلی حساسن به لحن صدا، حالت صورت و حتی نگاه ما.
وقتی یه اشتباه کردن یا شکست خوردن، اگه ما با طعنه، ترس یا بیتفاوتی بهشون نگاه کنیم، این لحظه مثل یه زخم میمونه.
ولی اگه تو همون لحظه، حتی یه لبخند هم بزنیم یا فقط بغلشون کنیم، یه خاطرهی قوی از حمایت تو ذهنشون میمونه.
7. قولهایی که میدیم (و عمل نمیکنیم)
بچهها حتی بیشتر از بزرگترا قولهات رو یادشونه.
اگه گفتی «جمعه باهات میریم پارک» و نرفتی، این فقط یه برنامه لغوشده نیست، این یه خاطرهی منفی از «بابام یا مامانم به حرفش عمل نمیکنه» میشه.
و تکرار این رفتار، باعث میشه بچه اعتمادش رو از دست بده.
8. حمایت یا بیتوجهی موقع بیماری یا ناراحتی
اگه بچهت مریض شد و حس کرد که کنارش بودی، براش سوپ درست کردی، باهاش فیلم دیدی یا براش دعا کردی، اینا از ذهنش پاک نمیشن.
ولی اگه احساس تنهایی یا بیاهمیتی کنه، ممکنه بهمرور این حس براش ریشهدار بشه که کسی براش مهم نیست.
برای اینکه بچهمون از الان تا بزرگسالی، خاطرههای امن، پر از عشق و اعتماد با خودش ببره، چند تا نکته رو رعایت کنیم:
نتیجهگیری: بچهها فراموش نمیکنن!
ممکنه ما بعضی روزا، رفتارها، یا جملههایی که گفتیم یادمون نیاد؛ ولی بچهها اون لحظهها رو عمیقاً حس میکنن و تو حافظهی احساسیشون نگه میدارن.
این خاطرهها میشن بخش مهمی از شخصیت آیندهشون.
پس بیایم بهجای پشیمونی تو آینده، از الان آگاهانه عشق بدیم، احترام بذاریم و پدر و مادرِ امنی باشیم
پاسخ ها