تماشای رایگان قسمت 19 سریال آکتور
سریال آکتور قسمت 19
کارگردان: نیما جاویدی | ژانر: درام، خانوادگی | سال تولید: 1400 | انتشار: زمستان 1401 تعداد قسمت: 25 اپیزود | مدت زمان این قسمت: 52 دقیقه | کیفیت: بلوری محصول ایران | ویژه نمایش خانگی | تهیه کننده: مجید مطلبی
بازیگران: نوید محمدزاده، احمد مهرانفر، هستی مهدوی، هومن برق‌نورد، سها نیاستی، گلاره عباسی، هانیه توسلی، مهراوه شریفی‌نیا، محمد رسول صفری، مریم کاظمی، مجید پتکی، منظر لشگری، الهام شعبانی، محمدعلی ساربان، لیلی فرهادپور
سریال آکتور درباره زندگی پر فراز و نشیب چند بازیگر مستعد تئاتر است که بعد از پیشنهادی که به آن‌ها می‌شود زندگی‌شان دستخوش ماجراهایی پیچیده می‌شود. این چند جوان در هیاهوی جامعه و مشکلات مختلفی که با آن درگیر هستند، ناچارند درگیر اتفاقاتی شوند.
سریال آکتور به کارگردانی نیما جاویدی محصول سال 1401 و کشور ایران می باشد.
نوید محمدزاده بعد از بازی در سریال قورباغه دومین تجربه بازی در سریال را پشت سر می‌گذارد. احمد مهرانفر هم ۶ فصل در سریال پایتخت درخشید و انبوهی تجربه در سریال نمایش خانگی دارد، زوج او در این مجموعه شبکه نمایش خانگی است و نقش‌های اصلی سریال نیما جاویدی را به عهده دارند.
در میان سریال‌های در حال پخش شبکه نمایش خانگی، آکتور متفاوت‌ترین آن‌هاست و حتی این تفاوت را در قیاس با سریال‌های پیشین پلتفرم‌ها هم می‌توان تعمیم داد؛ این تفاوت لزوما به معنای برتری آن نیست، بلکه جهان دراماتیکی که خلق کرده، زاویه دید روایت و موقعیت داستانی آن، متفاوت از سریال‌های ساخته شده در شبکه نمایش خانگی است که آن را متمایز می‌کند؛
جالب اینکه این اثر در کارنامه نیما جاویدی هم متفاوت است و او نخستین تجربه سریال‌سازی خود را با مفهوم خود نمایش، جهان نمایش و نسبت آن با زندگی واقعی گره زده تا مخاطب را با یک فرروایت و متادرام درباره نسبت جهان داستانی و جهان واقعی مواجه کند و لذت تجربه تازه از سریال‌سازی و سریال‌بینی را در برابر مخاطب قرار دهد؛
در واقع در این موقعیت دراماتیک با وضعیت نمایش در نمایش مواجه هستیم که فاصله بین واقعیت و حقیقت را برجسته کرده و خود نمایش را در کانون درام قرار می‌دهد و از این طریق آن را به مثابه بخشی از ماهیت زندگی تعریف می‌کند تا مصداق این سخن معروف ژاله اصفهانی شاعر باشد که «زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست، هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود، صحنه پیوسته به جاست» .
علی، نوید محمد زاده و مرتضی، احمد مهرانفر در اینجا اما نقش واقعی خود در زندگی را با نقش نمایشی و دراماتیک گره می‌زنند تا روایتگر این معنا باشند که آدم‌ها به نوعی همه بازیگرند، همه در زندگی نقش بازی می‌کنند؛ نقش بازی کردن نه به معنای منفی تظاهر کردن که به این معنا که زیستن در جامعه انسانی اساسا پذیرش یک نقش اجتماعی است که در صورت‌های مختلفی جلوه می‌کند و به میانجی همین نقش‌هاست که اساسا زندگی شکل می‌گیرد و می‌چرخد؛
علی و مرتضی در این قصه اما این نقش بازی کردن را به امری خودآگاه تبدیل کرده و آن را به مثابه یک حرفه در نسبت با زندگی بازنمایی می‌کنند؛ نیما جاویدی در پس قصه خود در آکتور به خوبی توانسته از انتزاع مفاهیمی مثل بازی، نقش و زندگی در صورت بندی درام خود بهره ببرد و بازیگری را از امری دراماتیک به کنشی پروبلماتیک تبدیل کند؛
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها