در این مقاله دیدگاهی برای سنجش تاخیرات پیوسته در سیستم های اتوماسیون شبکه ای گزینش بسته ای ارائه خواهیم داد. از آنجا که الگوی خدمتگزار مشتری برای ارتباطات بین دستگاه ها در نظر گرفته می شود، روش های کنونی سنجش تاخیرات شبکه ای به ندرت برای ارزیابی کران بالای واقعی این تاخیرات کاربرد دارند. در جهت بهبود سنجش این تاخیرات، روش جایگزینی را پیشنهاد می دهیم. دو الگوریتم که معمولا برای مسائل بهینه سازی به کار می روند، الگوریتم های ژنتیک و جامع، برای دستیابی به این هدف ابداع می شوند. درحالی که دلیلی رسمی در باب ظرفیت الگوریتم اولی به منظور حصول اطمینان در باب بیشترین پیش برآورد داده شده است، الگوریتم دوم نتایج سریع تر و دقیق تری ارائه می دهد. این نکته در یک مطالعه ی موردی همزمان با قیاس نتایج دو روش نشان داده شده است.
منتظر اولین دیدگاه هستیم!