چکیده:
در اين تحقيق، تاثير مديريت سرمايه در گردش بر سودآوري شرکت ها در جامعه شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، مورد بررسي قرار گرفته است. نمونه آماري اين تحقيق شامل 92 شرکت مي باشد که بين سال هاي 1375 تا 1384 مورد بررسي قرار گرفته اند. در اين تحقيق از متغير " نسبت سود ناخالص به جمع داراييها " به عنوان معيار سودآوري شرکت ها و از متغيرهاي، دوره وصول مطالبات، دوره گردش موجودي ها، دوره واريز بستانکاران و چرخه تبديل وجه نقد به عنوان معيارهاي مديريت سرمايه در گردش و از متغيرهاي، اندازه شرکت، رشد فروش، نسبت دارايي هاي مالي به کل دارايي ها و نسبت بدهي هاي مالي به کل دارايي ها به عنوان متغيرهاي کنترل استفاده شده است. نتايج اين تحقيق حاکي از اين بود که بين سودآوري شرکت ها با دوره وصول مطالبات، دوره گردش موجودي ها، دوره واريز بستانکاران و چرخه تبديل وجه نقد، رابطه معکوس معنا داري وجود دارد. به عبارتي مديران مي توانند با کاهش دوره وصول مطالبات و دوره گردش موجودي ها در حد معقول سودآوري شرکتشان را افزايش دهند. همچنين نتايج اين تحقيق در رابطه با دوره واريز بستانکاران مي تواند بيانگر اين امر باشد که شرکت هايي که سودآور مي باشند دوره واريز بستانکاران کوتاه تري دارند.