شاید تا حالا اسم آنژیوم رو شنیده باشی، اما دقیقاً ندونی چی هست؟ خب، خیلی ساده بخوام توضیح بدم، آنژیوم یه ضایعه عروقیه که به خاطر رشد غیرعادی یک دسته از رگ‌های خونی ایجاد می‌شه. حالا وقتی این ضایعه از همون بدو تولد روی پوست یا زیر پوست نوزاد وجود داشته باشه، اسمش می‌شه آنژیوم مادرزادی .
این نوع از آنژیوم نوعی خال مادرزادی به حساب می‌آد. ظاهرش می‌تونه خیلی متفاوت باشه و حتی رنگش هم تغییر کنه؛ از صورتی روشن تا آبی و بنفش تیره متغیره. آنژیوم‌های مادرزادی نسبت به بقیه انواع آنژیوم‌ها رفتار متفاوتی دارن و کمتر شایع هستن.
آنژیوم‌های مادرزادی معمولاً به شکل دایره یا بیضی دیده می‌شن. اما گاهی شکلشون نامنظمه. اندازه این ضایعه‌ها متغیره و حتی می‌تونه تا ۱۰ سانتی‌متر هم بزرگ بشه. اگه بهش دست بزنی، ممکنه گرم باشه و گاهی ظاهری متورم داشته باشه.
این ضایعه‌ها سه نوع اصلی دارن:
۱. آنژیوم با تحلیل سریع (RICH): این نوع از آنژیوم خودش به مرور زمان و بدون نیاز به درمان کوچیک می‌شه و معمولاً تا ۲ سالگی کودک کاملاً از بین می‌ره.
۲. آنژیوم بدون تحلیل (NICH): این یکی اصلاً کوچیک نمی‌شه و همون‌طوری که هست باقی می‌مونه.
۳. آنژیوم با تحلیل جزئی (PICH): این نوع ترکیبیه؛ یعنی بعضی از قسمت‌های آنژیوم به مرور کوچیک می‌شن، اما بخش‌هایی ازش همچنان باقی می‌مونن.
خیلی‌ها وقتی با این ضایعه مواجه می‌شن، اولین سوالی که به ذهنشون می‌آد اینه که علتش چیه؟ راستش هنوز پزشکان علت دقیقش رو نمی‌دونن. این ضایعه‌ها نسبتاً نادر هستن و تاکنون عوامل ژنتیکی خاصی برای اون‌ها پیدا نشده. البته در بعضی خانواده‌ها دیده شده که آنژیوم ممکنه شایع‌تر باشه، اما این هم قطعی نیست.
جالبه بدونی که آنژیوم‌های مادرزادی معمولاً در دوران بارداری شکل می‌گیرن و وقتی نوزاد به دنیا می‌آد، کاملاً تشکیل شدن. بعضی وقت‌ها این ضایعه‌ها با رشد کودک، رشد می‌کنن که بهش می‌گن رشد متناسب با بدن.
در بعضی موارد، این ضایعه‌ها توی سونوگرافی دوران بارداری قابل مشاهده هستن. اگه هم قبل از تولد تشخیص داده نشن، پزشک بعد از تولد با معاینه دقیق می‌تونه این مشکل رو شناسایی کنه.
برای اطمینان بیشتر، ممکنه پزشک از آزمایش‌هایی مثل اولتراسوند برای بررسی جریان خون استفاده کنه. گاهی اوقات هم برای تعیین دقیق اندازه و محل آنژیوم، از MRI استفاده می‌کنن. اگه نیاز باشه، پزشک یه بیوپسی انجام می‌ده، یعنی یه تکه کوچیک از ضایعه رو برمی‌داره و زیر میکروسکوپ بررسی می‌کنه.
همه آنژیوم‌های مادرزادی نیازی به درمان ندارن. مخصوصاً نوع RICH که خودش به مرور زمان کوچیک می‌شه. در این موارد، پزشکان معمولاً ترجیح می‌دن به ضایعه دست نزنن، چون اگه خودبه‌خود تحلیل بره، ظاهر پوست بهتر حفظ می‌شه.
اما اگه ضایعه مشکلاتی ایجاد کنه، مثل:
- زخم شدن یا خونریزی مداوم
- اختلال در تنفس یا بینایی
- فشار زیاد روی قلب
- رشد مداوم بعد از تولد
پزشک ممکنه درمان رو شروع کنه.
روش‌های درمانی مختلفی برای این ضایعه وجود داره:
۱. جراحی بستن رگ‌ها (ligation): توی این روش، رگ‌های خونی تغذیه‌کننده آنژیوم رو می‌بندن تا جلوی رشدش گرفته بشه.
۲. برداشتن با جراحی (excision): اگه ضایعه خیلی بزرگ باشه یا مشکلات زیادی ایجاد کنه، ممکنه پزشک تصمیم بگیره کلش رو با جراحی برداره.
۳. آمبولیزاسیون (embolization): توی این روش، یه لوله باریک (کاتتر) وارد رگ‌های خونی می‌شه و جریان خون به آنژیوم قطع می‌شه.
خیلی وقت‌ها بعد از اینکه آنژیوم درمان بشه یا خودش تحلیل بره، دیگه برنمی‌گرده. اما ممکنه یه قسمتی از پوست که کشیده شده باقی بمونه. البته این مشکل هم با یه جراحی ساده قابل حله.
خیالت راحت باشه! آنژیوم مادرزادی به خودی‌ِ خود خطرناک نیست. نوزادانی که با این ضایعه به دنیا میان، نسبت به بقیه نوزادان خطر بیشتری برای مشکلات سلامتی ندارن. فقط اگه ضایعه باعث مشکل خاصی مثل خونریزی، زخم یا اختلال عملکردی بشه، باید سریعاً به پزشک مراجعه کنی.
آنژیوم مادرزادی یه ضایعه عروقیه که بعضی نوزادان از همون بدو تولد دارن. این ضایعه معمولاً خودش به مرور زمان برطرف می‌شه، به خصوص نوع RICH که نیازی به درمان نداره. اما اگه باعث مشکلاتی مثل زخم، خونریزی یا اختلال در عملکرد اعضای بدن بشه، پزشکان از روش‌هایی مثل جراحی یا آمبولیزاسیون برای درمان استفاده می‌کنن.
اگه همچین مشکلی توی نوزادت دیدی، نگران نشو و فقط با یه متخصص مشورت کن. این مشکل با مراقبت‌های درست به راحتی قابل کنترل و درمانه.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها