تا مدتی پیش، زایمان زودرس به عنوان یک اتفاق ناگوار و اجتنابناپذیر در بارداریها تلقی میشد. خوشبختانه، امروزه با پیشرفت دانش پزشکی، میدانیم که میتوان از زایمان زودرس در بسیاری از موارد جلوگیری کرد. چندین دهه تحقیق به ما این امکان را داده است که با اطمینان نرخ زایمان زودرس را کاهش دهیم.
بیشتر نوزادانی که زود به دنیا میآیند، میتوانند زندگی عادی و سالمی داشته باشند. اما برای برخی از آنها مشکلات پزشکی جدی به وجود میآید که ممکن است منجر به ناتوانیهای مادامالعمر شود. برای کاهش خطر زایمان زودرس، در ادامه چند توصیه آمده است که در سالهای آینده در تمامی مراکز درمانی اجرا خواهد شد.
هنگام انجام غربالگری بین هفتههای ۱۶ تا ۲۴ بارداری، حتماً طول دهانه رحم شما اندازهگیری می شود. طول دهانه رحم در میانه بارداری میتواند به خوبی خطر زایمان زودرس را پیشبینی کند. اگر دهانه رحم کوتاه شده باشد، باید فوراً با پزشک خود مشورت کنید تا درمان مناسب برای کاهش خطر زایمان زودرس آغاز شود.
اگر دهانه رحم در سونوگرافی شکمی به وضوح قابل مشاهده باشد، طول ۳۵ میلیمتر یا بیشتر کافی است. اگر دهانه رحم به خوبی دیده نشود یا طول آن کمتر از ۳۵ میلیمتر باشد، نیاز به سونوگرافی (ترانسواژینال) است. در سونوگرافی داخلی، طول دهانه رحم کمتر از ۲۵ میلیمتر نشاندهنده نیاز به درمان است.
اگر طول دهانه رحم در سونوگرافی داخلی کمتر از ۲۵ میلیمتر باشد، پزشک شما پروژسترون واژینال را تجویز خواهد کرد. این دارو معمولا هر شب در واژن قرار میگیرد و تا هفته ۳۶ بارداری ادامه مییابد. این روش میتواند خطر زایمان زودرس را تا ۵۰ درصد کاهش دهد. اگر طول دهانه رحم کمتر از ۱۰میلیمتر باشد یا در موارد خاصی که سابقه زایمان زودرس وجود دارد، ممکن است نیاز به جراحی و قرار دادن بخیه بر روی دهانه رحم باشد. این تصمیم باید توسط متخصص گرفته شود.
داروی پروژسترون واژینال همچنین برای زنانی که در بارداری قبلی بین هفتههای ۲۰ تا ۳۴ زایمان زودرس داشتهاند، تجویز میشود. این درمان از هفته ۱۶ تا ۳۶ بارداری استفاده میشود.
هیچ بارداری نباید قبل از ۳۹ هفته به پایان برسد مگر اینکه دلایل پزشکی یا مامایی وجود داشته باشد. در حالی که بیشتر نوزادانی که کمی زودتر به دنیا میآیند، میتوانند زندگی سالمی داشته باشند، اما خطرات خاصی از جمله مشکلات یادگیری و رفتاری در سنین مدرسه وجود دارد. اگر بارداری شما در معرض خطر است، پزشک ممکن است زایمان زودتر را توصیه کند.
فاصله کمتر از ۱۸ ماه بین دو بارداری میتواند خطر زایمان زودرس را افزایش دهد. برنامهریزی برای فاصله مناسب بین بارداریها میتواند به پیشگیری از این مشکل کمک کند.
زنان نباید در دوران بارداری سیگار بکشند یا در معرض دود سیگار قرار بگیرند. سیگار کشیدن یکی از علل اصلی و کاملاً قابل پیشگیری زایمان زودرس است.
لقاح مصنوعی (IVF) و تحریک تخمدانها خطر زایمان زودرس را افزایش میدهد. بخشی از این خطر به دلیل بارداریهای چندقلو و بخشی به دلیل علل نازایی اولیه است. توصیه میشود که درمانهای ناباروری با احتیاط و با درک کامل از خطرات احتمالی زایمان زودرس انجام شوند.
پزشکان توصیه میکنند که زنان برای بارداری آینده خود با بهبود سلامت و دریافت مشاوره پیش از بارداری آماده شوند. این امر به ویژه برای زنانی که به دلایل مختلف از جمله سابقه شخصی یا خانوادگی زایمان زودرس، جراحیهای قبلی بر روی دهانه رحم، سقطهای مکرر، سن مادر یا فاصله کم بین بارداریها در معرض خطر بالای زایمان زودرس هستند، اهمیت دارد.
سایر راهکارهای بهبود سلامت مانند داشتن وزن مناسب، اجتناب از مصرف الکل و مواد مخدر، مصرف مکمل فولیک اسید به مدت حداقل سه ماه قبل از بارداری، کنترل بیماریهای خودایمنی، و تنظیم سطح قند خون یا فشار خون در زنان دیابتی یا دارای فشار خون نیز توصیه میشوند.
در نهایت، زایمان زودرس یک مشکل جدی در بارداری است که میتواند تأثیرات طولانیمدت و گاه غیرقابل جبران بر سلامت نوزاد داشته باشد. اما با افزایش آگاهی، انجام مراقبتهای منظم و پیشگیرانه و توجه به عوامل خطر، میتوان از بسیاری از موارد زایمان زودرس جلوگیری کرد. حضور منظم در جلسات مراقبت های بارداری، استفاده صحیح از داروهای توصیهشده، حفظ سبک زندگی سالم و مشاوره با متخصصان از مهمترین اقداماتی هستند که میتوانند به کاهش خطر زایمان زودرس کمک کنند. با رعایت این موارد، میتوانید احتمال داشتن یک بارداری سالم و نوزادی با سلامت کامل را افزایش دهید.
پاسخ ها