صفحه شخصی استاد رسول جعفریان نوشت: محمد بن عبدا... ابن الخطیب (م ۷۷۶)، در الاحاطه فی اخبار غرناطه (۳/۲۶۴ ـ ۲۶۶) از یکی از نوادگان شمر که به اندلس آمده و مناصبی به‌دست آورده است، یاد می کند
خراسان: صفحه شخصی استاد رسول جعفریان نوشت: محمد بن عبدا... ابن الخطیب (م ۷۷۶)، در الاحاطه فی اخبار غرناطه (۳/۲۶۴ ـ ۲۶۶) از یکی از نوادگان شمر که به اندلس آمده و مناصبی به‌دست آورده است، یاد می کند. نام او صمیل بن حاتم بن عمر بن جذع بن شمر بن ذی الجوشن ضبابی کلبی است. این شخص، متوفای ۱۴۲ هجری است و شرح حالش در الحلة السیراء (۱/۶۷) و «تاریخ افتتاح الاندلس» (ص ۴۴ ـ ۴۶، ۵۱، ۵۹ ـ ۶۱) و منابع دیگر آمده است. ابن الخطیب به نقل از کتاب «الخزائنی»، درباره وی می‌گوید: «جد او یکی از کشندگان حسین‌بن‌علی است، کسی که سَرِ حسین بن علی را برای یزید بن معاویه آورد. وقتی مختار به خوانخواهی حسین برخاست، شمر گریخت، به شام آمد و در آن‌جا با قدرت زیست[!!] این صمیل همراه کلثوم بن عیاض برای نبرد به مغرب رفت، وارد اندلس شد و در سپاه مقدمه همراه بلج بن بشر قشیری بود.» ابن الخطیب
می افزاید: «ابن حیان، مطالب کتاب «الخزائنی» را [درباره سرنوشت شمر] قبول ندارد و در کتاب «بهجة الانفس و روضة الانس» نوشته است: صمیل بن حاتم، کسی است که جدش شمر از اهالی کوفه و قاتل حسین(ع) بود. مختار او را گرفت و کشت، خانه‌اش را منهدم کرد و فرزندانش از کوفه رفتند. این صمیل در اندلس، شأنی داشت.» آن‌گاه اخباری از وی نقل می‌کند و این که پیش از روی کار آمدن عبدالرحمن بن معاویه اموی، او وزارت یوسف بن عبدالرحمن فهری را داشت. مدتی هم میان او و عبدالرحمن بن معاویه (بنیان‌گذار دولت اموی در اندلس)، روابط خوب نبود، تا این که بار دیگر در قرطبه به وی پیوست و هر جمعه به دیدار امیر اموی می‌شتافت. عجالتاً این خبری است که از یکی از اعقاب شمر داریم[!]
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها