آکوستیک نورینوما یا شوانوم وستیبولار نام بیماری حاصل از رشد بیش از حد سلول های شوان (سلول های محافظ پوشاننده عصب شنوایی) است. این رشد زیاد باعث ایجاد یک تومور خوش خیم می شود. اگرچه این تومور سرطانی نیست اما رشد آهسته آن می تواند باعث فشار به عصب شنوایی و سایر عناصر اطراف آن شود. بنابراین طبیعی است که بیماری آکوستیک نورینوما در مراحل ابتدایی که کوچک است و به جایی فشار وارد نمی کند، علامت و نشانه ای ندارد یا علامت آن بسیار خفیف است. به همین دلیل، تشخیص این بیماری در اوایل آغاز آن بسیار دشوار است. با رشد تدریجی تومور ناشی از آکوستیک نورینوما علائم ناشی از فشار تدریجی روی بافت های این ناحیه پیشرفت می کند. تدریجی بودن پیشرفت علائم گاهی باعث می شود بیمار نسبت به علائم حساس نباشد و دیر به پزشک مراجعه نماید. پزشک از بیمار ابتدا شرح حال کامل بیماری را می پرسد. او ممکن است سوالاتی درباره کیفیت و کمیت نشانه ها و علائم بیماری بپرسد. سپس پزشک فرد، به ویژه گوش بیمار را به طور دقیق معاینه می کند. در صورت شک پزشک به وجود تومور ناشی از آکوستیک نورینوما، ممکن است برخی آزمون ها و تصویربرداری های پزشکی را برای بیمار درخواست نماید. تست شنوایی سنجی یکی از این آزمون ها به شمار می رود. این تست توسط کارشناس شنوایی سنجی به انجام می رسد. در تست شنوایی سنجی یک هدفون روی هر دو گوش قرار می گیرد. هر بار صدایی با مشخصات خاص برای یک گوش پخش می شود. کارشناس شنوایی سنجی به تنها صداها را از فرکانس های مختلف پخش می کند بلکه قدرت شنوایی صداهای دارای شدت های متفاوت را هم می سنجد. هر بار که بیمار صدایی را می شنود باید به گونه ای که گفته شده است، شنیدن صدا را اعلام نماید. به طور معمول، کارشناس شنوایی سنجی همان صدا را با شدت های کمتر پخش می کند تا آستانه شنوایی فرد در هر فرکانس را مشخص نماید. ممکن است کارشناس شنوایی سنجی از پخش واژه ها هم برای تست شنوایی و درک کلام استفاده نماید. اِم آر آی یا تصویربرداری با تشدید مغناطیسی روش برگزیده برای مشاهده تومور ناشی از آکوستیک نورینوما محسوب می شود. برای این کار لازم است یک ماده حاجب (که در اصطلاح عامیانه به آن شاید ام آر ای رنگی هم گفته شود) هم به کار گرفته شود. به طور معمول با این روش تصویربرداری پزشکی، امکان تشخیص تومورهایی به کوچکی یک تا دو میلی متر هم وجود دارد. برای برخی افراد به دلایل مختلف، امکان انجام ام آر آی وجود ندارد. در این صورت می توان به جای ام آر آی از سی تی اسکن استفاده کرد. اگرچه سی تی اسکن هم توانایی مشاهده تومور آکوستیک نورینوما را دارد اما امکان دیده نشدن تومورهای ظریف در سی تی اسکن بیشتر از ام آر آی است. دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا برای تشخیص و انجام عمل جراحی جهت درمان بیماران مبتلا به آکوستیک نورینوما آماده پذیرش بیماران است.
منبع:
mayoclinic
پاسخ ها