دیزل اولین بار در سال 1892 توسط یک مهندس آلمانی به نام رودولف دیزل کشف شد. در گذشته از گازوئیل برای تاسیسات صنعتی، بیمارستان ها، ساختمان های بزرگ استفاده می شد. اما با ظهور موتورهای دیزلی امروزه دیزل محبوب ترین سوخت در بین صنعتگران است.
این سوخت مایع است، رنگ قهوه ای روشن دارد و به طور کلی بر پایه نفت خام است، اما روش های دیگری برای تولید گازوئیل مانند گاز به مایع به جای پالایش گاز به مایع با پالایشگاه گاز طبیعی وجود دارد. و هیدروکربن های دیگر مایع هیدروکربن می سازد
روش دیگری برای تولید گازوئیل به نام بیودیزل وجود دارد. در روش بیودیزل که یک منبع تجدیدپذیر است، ضایعات، چربی های حیوانی و جلبک ها در فرآیندی به گازوئیل تبدیل می شوند که این دو روش بسیار ایمن تر از گازوئیل پالایشگاه نفت هستند. آنها سمی نیستند
همانطور که در ابتدای این مقاله اشاره کردیم، گازوئیل یکی از رایج ترین و محبوب ترین سوخت های امروزی در جهان است، زیرا قیمت آن کمتر و قدرت آن بیشتر است. به علاوه این سوخت تا چند سال پیش سهم زیادی در آلودگی محیط زیست داشت.
از آنجایی که دیزل برج تقطیر مانند سایر فرآورده های نفتی تصفیه شده حاوی مواد معطر و ترکیبات گوگردی مختلف است، در هنگام احتراق و تولید گاز سمی دی اکسید گوگرد SO2 علاوه بر خوردگی و سایش زودهنگام تجهیزات خطرناک است. این گاز علاوه بر مشکلات تنفسی برای انسان و سایر موجودات زنده در محل کار، به دلیل حل شدن در آب، اسید تولید می کند.
چه چیزی می تواند منجر به تشکیل باران اسیدی و پیامدهای زیست محیطی آن شود؟ گازوئیل همچنین حاوی مقدار زیادی گوگرد است و گوگرد همیشه یک تخریب کننده محیط زیست بوده است، اما الزاماتی در سال 2006 برای کاهش میزان گوگرد در سوخت دیزل مطرح شد.
اکنون گوگرد کمتری در جاده ها می سوزد. یکی از مزایای گازوئیل این است که به محض سوختن کیفیت خود را نشان می دهد. در صورت توجه به دود اگزوز و رنگ دود اگزوز زرد است، توجه داشته باشید که میزان گوگرد موجود در گازوئیل زیاد بوده و کیفیت محیطی مناسبی ندارد و همچنین بر عمر مفید و خرابی دستگاه ها تاثیر می گذارد. دیزل که سوختی در موتورهای دیزلی است دارای عدد ستانی است که زمان احتراق گازوئیل را نشان می دهد. هرچه این عدد بیشتر باشد، سوخت بهتر و آسیب کمتری به مصرف کنندگان می رسد.
تفاوت بنزین و گازوئیل چیست؟
هر دو گازوئیل و بنزین از تقطیر روغن بدست می آیند، با این تفاوت که هر کدام دما و مرحله تصفیه متفاوتی دارند. (فرآیند تقطیر روغن را می توانید در مقاله روغن کوره مشاهده کنید)
تفاوت دیگر این دو سوخت نقطه اشتعال آنهاست. گازوئیل دارای نقطه اشتعال 52 تا 96 درجه سانتیگراد است اما بنزین در دمای منفی 43 درجه سانتیگراد مشتعل می شود. همچنین نقطه جوش گازوئیل 37 تا 450 درجه سانتیگراد است. به دست آمده
این امر دیزل را سنگین تر و چسبناک تر می کند. و این باعث شده که بنزین برای خودروهای سبک سوخت کمتری مصرف کند، اما دیزل قدرت بیشتری دارد. برای این منظور از گازوئیل برای وسایل نقلیه سنگین و سوخت برای قطارها، کشتی ها، اتوبوس ها، کامیون ها و وسایل نقلیه کشاورزی استفاده می شود.
دستگاه دیزل چیست؟
موتور دیزل یک دستگاه احتراق داخلی است که از دیزل برای تامین انرژی استفاده می کند. موتور دیزل بر خلاف تمام وسایل دیگر جرقه تولید نمی کند بلکه با افزایش دمای اتاق و ترکیب گازوئیل و هوا انرژی خود را تولید و تامین می کند. موتورهای دیزلی قدرت زیادی دارند و البته مصرف سوخت آنها نیز حائز اهمیت است، به علاوه دستگاه دیزلی بازده حرارتی بالایی دارد.
حمل و نقل دیزلی:
برای حمل گازوئیل باید از مخازن سوخت با ورق فولادی به ضخامت 3 میلی متر و عدسی 4 میلی متر استفاده شود و کلیه مقررات حمل و نقل سوخت شرکت حمل و نقل فرآورده های نفتی رعایت شود.
زیرا همانطور که گفتیم گازوئیل قابل اشتعال است و در هنگام بارگیری، حمل و نقل و تخلیه نیاز به توجه ویژه دارد. البته گازوئیل برای حمل و نقل خطر کمتری نسبت به بنزین دارد زیرا بنزین فقط می تواند تحت فشار گاز تولید کند و بدون شعله و جرقه منفجر شود اما گازوئیل به فندک نیاز دارد. گازوئیل نیز مانند سایر فرآورده های نفتی سمی است، بنابراین باید از لمس و استنشاق آن خودداری کنید. اگر به هر دلیلی در معرض این روغن ها قرار گرفتید به محض بروز علائمی مانند تنگی نفس یا سرفه حتما به پزشک مراجعه کنید زیرا گازوئیل برای دستگاه تنفسی بسیار مضر است.
همچنین برای حمل و نقل دیزلی به موارد زیر توجه کنید:
طبق دستورالعمل سوخت، حداکثر سرعت در روز 60 کیلومتر در ساعت و در شب 50 کیلومتر در ساعت است. بهتر است تا حد امکان خودرو را متوقف نکنید اما در صورت توقف موتور خودرو باید کاملا روشن شود. بسته در صورت بارش برف و باران شدید تردد و وسایل نقلیه حامل سوخت ممنوع است و راننده باید در اولین توقف وسیله نقلیه خود را متوقف کند.
شرکت‌های حمل‌ونقل موظفند در هر 5000 کیلومتر تانکرهای خود را برای اطمینان از صحت اتصالات و عدم نشتی به طور کامل بررسی کنند، همچنین حمل و نقل مسافران به جز راننده و کمک راننده ممنوع است.
از همین نویسنده
۳ سال پیش
گیتا خوش صدا
۱۳ ساعت پیش
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها