در این مطلب قصد نقد و بررسی کارنابلدترین بازیگران را داریم که تحمل آنها نیازمند چیزی فراتر از احترام به سلیقههاست!
برترینها - آیدا فلاحیان: طی چند سال گذشته در صنعت سینمای ایران، مدلهای نسبتا خوشچهرهای تحت عنوان شبه بازیگر، بر سر بدترین بودن رقابت تنگاتنگی داشتند اما امروز این رقابت مدعیانی بدتر از گلزارها و کیمرامها دارد!
این وضعیت شاید در فروش گیشهای موفق باشد اما مخاطبان زیادی را از سینما و شبکههای نمایش خانگی دلسرد کرده است. در ادامه این مطلب قصد نقد و بررسی کارنابلدترین بازیگران را داریم که تحمل آنها نیازمند چیزی فراتر از احترام به سلیقههاست! با ما همراه باشید.
اولین بار او را در فیلم «ازدواج به سبک ایرانی» ساخته حسن فتحی دیدیم. امیرحسینی که در دهه 20 سالگیاش توانست با ظاهرش توجه بینندگان زیادی را جلب کند و همه آنها به داشتن یک آینده درخشان در بازیگری امیدوار سازد. اما آینده برخلاف تصور بود و از او چیزی جز یک چهرهی خوشتراش باقی نماند. آرمان در نقشهای فرعی فیلمها و سریالهای زیادی حضور داشت و چشم بینندگان را با جذابیتش جلا داد اما استعداد و هنر بازیگریاش در حد همان امیرحسین 20 ساله باقی ماند و پیشرفتی نکرد. او با بازی در سریالهای مانکن و ممنوعه که بیشتر به لیگ بدترینها شباهت داشتند، توانست جایگاه خوبی کسب کند و این تنها موفقیت او در حوزه سینمایی به شمار میرود!
حالا دیگربیشتر ما او را به عنوان سمیرای زخم کاری میشناسیم. یک بازی متفاوت در کارنامه بازیگری او که تبدیل به یک تیپ تکراری شده است. عملکرد آزادیور در سریال زخم کاری در ابتدای کار شوک بزرگی برای بینندگان بود اما بعد از گذشت سه فصل، دیدن بازی او به عنوان سمیرا منزجرکننده است. پروژهی زخم کاری شاید یک موفقیت بزرگ در کارنامه هنری آزادیور به عنوان لیدی مکبث بود اما در مقایسه با بازی دیگر بازیگران این پروژه، میتوانیم از او انتظار بیشتری داشته باشیم.
استثنائاً انتخاب امیر حسین فتحی در این لیست تحت تاثیر کارگردان بودن پدرش نیست. قرار نیست او را به دلیل کارگردان بودن پدرش شماتت کنیم چرا که او به لطف پدرش هم نتوانسته در بازیگری به درجات بالایی برسد! امیرحسین فتحی با اینکه دانشآموخته بازیگریست و در این رشته موفق بوده اما فعالیتهای بازیگریاش در چندسال گذشته چیزی ما قبل نقد است. تیپ لوطیگری و قهرمانی با چهرهی مدلینگطور او چندان همخوانی ندارد اما او همچنان به این تیپ بازی وفادار است. فتحی بعد از همکاری با پدرش در سریال شهرزاد، در پروژههای دیگری نیز حضور داشت اما نتوانست در هیچ یک از نقش آفرینیهایش مورد تحسین قرار بگیرد.
با کمال تاسف باید گفت شرکت در کلاسهای بازیگری زندهیاد امین تارخ، نتوانسته از پردیس پورعابدینی یک بازیگر خوب بسازد. با وجود فعالیت این بازیگر در پروژههای پربیننده مانند «آقازاده» و «گناه فرشته» و حتی مطرح شدن در جشنواره فیلم فجر، باز هم نمیتوانیم به عنوان یک بازیگر درجه یک از او یاد کنیم. پورعابدینی سعی میکند نقشهای خاکستری و بین مرزی را انتخاب کند و ذهن مخاطب را با عملکرد خود به چالش بکشد اما برای مشکوک بهنظر رسیدن، زیادی مظلوم است!
شاید بهتر بود مجید واشقانی از همان ابتدای کار به عنوان پلیرِ مافیا خود را به مردم معرفی میکرد تا حالا به دلیل عملکردش در بازیگری مورد نقد قرار نگیرد. او در یک سال گذشته تنها با سریال "هفت سر اژدها" در صداوسیما به عنوان بازیگر حضور داشت و با عملکردش در این سریال مخاطبان را به اندازه بازی مافیا تحت تاثیر قرار نداد. او با بازی اغراق شده در نقش یک آقازاده نتنوانست چندان موفق باشد. البته میتوان گفت بازی ضعیف واشقانی در میان حواشی متعدد این سریال گم شده اما با این حال نمیتوان از آن چشمپوشی کرد.
پاسخ ها