جهان ما پر است از آدم های مختلف با سطح هوش متفاوت. تقریبا همه دوست دارند ادعا کنند که باهوش هستند اما گاهی افراد بسیار باهوش به راحتی این صفت را کسب نمیکنند.
روزیاتو: جهان ما پر است از آدم های مختلف با سطح هوش متفاوت. تقریبا همه دوست دارند ادعا کنند که باهوش هستند اما گاهی افراد بسیار باهوش به راحتی این صفت را کسب نمیکنند.
افراد کمتر باهوش عادت هایی دارند که باعث میشود به سرعت شناسایی شوند. در ادامه ۵ عادت که احمق ها را از افراد باهوش جدا میکند بررسی میکنیم.
یک فرد باهوش، حرفه ای و اصیل هرگز اشتباهات خود را به گردن دیگران نمیاندازد. یک شخص واقعا باهوش کسی است که مسئولیت پذیر است و اشتباهات خود را جدی میگیرد. اما افراد با هوشِ پایین تمایلی به قبول مسئولیت اشتباهات خود ندارند و ترجیح میدهند به جای خود، دیگران را سرزنش کنند.
یک مطالعه عصب شناختی انجام شده توسط جیسون اس. موزر نشان داد که مغز افراد باهوش هنگام برخورد با اشتباهات واکنش متفاوتی نشان میدهد. درواقع افراد باهوش میدانند که اشتباهات فرصتی برای یادگیری و انجام بهتر در دفعات بعدی هستند.
افراد کمهوش در درگیری ها و بحثها در قرار دادن خود به جای دیگران و درک استدلالهای آنها مشکل دارند. آنها همچنین از بررسی استدلالها و احیانا تجدیدنظر در نظر خود کوتاهی میکنند.
نشانه بارز هوش، توانایی دیدن و درک مسائل از زوایای مختلف است. علاوه بر این، افراد باهوش همیشه ذهن خود را به روی اطلاعات و پارامترهای جدید باز میکنند.
در مقابل، افراد با هوشِ پایین با پافشاری بر دیدگاه خود، کاملا بیتوجه به استدلال های صحیح طرف مقابل، میتوانند تا ابد یک بحث را ادامه دهند.
آنها نمیتوانند متوجه شوند که طرف مقابل از آنها شایستگی بیشتری دارد و باهوشتر است. در روانشناسی به این «اثر دانینگ-کروگر» میگویند که زمانی اتفاق میافتد که افراد کمصلاحیت، خود و تواناییهایشان را بیش از اندازه برآورد میکنند و مهارتها و هوش دیگران را دستکم میگیرند. این اصطلاح توسط روانشناسان دیوید دانینگ و جاستین کروگر در سال ۱۹۹۹ ابداع شد. آنها در مطالعات تحقیقاتی خود متوجه شدند که ناآگاهی بیشتر از دانش منجر به اعتماد به نفس میشود.
البته این بدان معنا نیست که افراد باهوش همیشه به طور خودکار با دیگران موافق هستند اما آنها بادقت گوش میدهند و تمام استدلال های ارائه شده را برای تصمیم گیری خود میسنجند.
البته، همه گاهی اوقات واقعا عصبانی میشوند. با این حال، برای افراد کمهوش، زمانی که اوضاع آنطور که میخواهند پیش نمیرود، پرخاشگری و عصبانیت یک واکنش معمول است. این افراد زمانی که احساس میکنند دیگر کنترل یک موقعیت را در حدی که میخواهند به دست ندارند، تمایل دارند از خشم و رفتار پرخاشگرانه برای به کرسی نشاندن حرف خود استفاده کنند.
محققان دانشگاه میشیگان دریافتند که رفتار پرخاشگرانه با ضریب هوشی پایین رابطه مستقیم دارد.
افراد باهوش معمولا در قرار دادن خود به جای دیگران بسیار خوب هستند. به این ترتیب، درک دیدگاه طرف مقابل برای آنها دشوار نیست.
با این حال، افراد کمتر باهوش به سختی میتوانند تصور کنند که افرادی هم هستند که نسبت به یک موضوع تصور متفاوتی دارند و بنابراین نمیتوانند با شما موافق باشند.
هر یک از ما هر از گاهی خودخواه هستیم، این کاملا طبیعی و انسانی است. مهم این است که بین نیاز به دنبال کردن اهداف و خواستههای خودمان و همچنین نیاز به احترام به احساسات همنوعانمان تعادل برقرار کنیم.
افراد باهوش سعی میکنند به دیگران انگیزه بدهند و به آنها کمک کنند. آنها این کار را انجام میدهند زیرا از اینکه تحت الشعاع قرار بگیرند اِبایی ندارند. آنها اعتماد به نفس سالمی دارند و به اندازه کافی باهوش هستند که توانایی های خود را قضاوت کنند.
اما افراد احمق تمایل دارند دیگران را تحقیر کنند تا خود را بهتر نشان دهند. آنها معتقدند که بالاتر از دیگران هستند و به سرعت به پیش داوری ها پاسخ میدهند. این نشانه هوش نیست.
بسیاری از زیست شناسان بر این باورند که توانایی انسانی ما برای همکاری عامل اصلی تکامل ما بوده است. بنابراین شاید بزرگترین نشانه هوش، کنار آمدن و خوب پیش رفتن با دیگران باشد.
پاسخ ها