بسیاری بر این باور هستند که ایلان ماسک خودروی برقی را اختراع کرده است. اما این امر صحیح نیست، زیرا سال ها قبل از تولد آقای ماسک ایده تولید خودرو با پیشرانه الکتریکی شکل گرفته و حتی پیاده سازی شده بود.
می توان اینگونه گفت که ایلان ماسک در بهترین زمان ممکن با پایه گذاری شرکت تسلا وارد بازار خودروهای الکتریکی شد و توانست با شیوه های تبلیغاتی نوین و متفاوت زمینه ساز موفقیت هایی بزرگ شود.
پیش از به شهرت رسیدن شرکت تسلا و یا ظهور مدل هایی چون نیسان لیف و حتی تویوتا پریوس، مشتریان آمریکایی با چند مدل تمام الکتریکی آشنا بودند؛ کرایسلر TEVan، شورولت S-10 و نسخه برقی فورد رنجر برخی از این موارد بودند. هر سه این مدل ها، گویی به زمانی دیگر تعلق داشتند و نتوانستند نظر مثبت مشتریان را به خود کنند.
اما قبل تر از مدل های فوق و بیش از سه دهه پیش نیز خودروهایی وجود داشتند که با پیشرانه تمام برقی به فروش می رسیدند. سیتی کار (CitiCar) یکی از آنها بود که در فلوریدا توسط شرکتی به نام Sebring-Vanguard تولید می شد.
این شرکت که بعدا به Commuter Vehicles تغییر هویت داد، در سال 1974 اولین دستگاه از سیتی کار را راهی بازار کرد. آن برهه از تاریخ، تحت سلطه مدل هایی مثل فورد ماستنگ، پلیموث باراکودا و شورولت شِول (Chevelle) قرار داشت؛ به همین خاطر سیتی کار کوچک نتوانست در برابر درشت هیکل های عضلانی خودی نشان دهد.
در سال 1977 با توجه به عدم استقبال مناسب از سیتی کار و فروش تنها 4500 دستگاه در مدت سه سال، سازنده تصمیم به توقف تولید آن گرفت. هر چند این رقم با آمار فروش خودروهای بنزینی اصلا قابل مقایسه نبود، ولی برای یک خودروی الکتریکی مناسب ارزیابی می شد. بد نیست بدانید تا زمان عرضه تسلا مدل S در سال 2012، عنوان پرفروش ترین خودروی الکتریکی ایالات متحده در اختیار سیتی کار بود.
همانند خودروهای برقی کنونی، سیتی کار نیز در نسخه های مختلفی تولید می شد. این خودرو بسته به قدرت پیشرانه و سایز باتری در سه نسخه قابل انتخاب بود. مدل پایه که SV-36 نام داشت، از باتری 36v و موتور 2.5 اسب بخاری بهره می برد. نیروبخش نسخه SV-48 هم پک باتری 48v و موتور 3.5 اسب بخاری بود.
در سال های پایانی، سیتی کار افزایش قدرت چشمگیری را تجربه کرد و قدرت موتور آن به 6 اسب بخار ارتقا یافت! با توجه به فاکتورهایی همانند مشخصات فنی، ابعاد کوچک و ظاهر زشت و ناهمگون سیتی کار فاقد جذابیت های لازم بود. شاید به همین دلیل است که این خودرو از نظر تاریخی مدلی ارزشمند به شمار نرفته و تعداد بسیار اندکی از آن در شرایط مناسب نگه داری شده اند.
نمونه ای که تصاویر آن در این مطلب استفاده شده، یکی از معدود مدل های موجود است. این خودرو در یک انباری کشف شده و اخیرا برای فروش گذاشته شده است. فروشنده ادعا می کند سیتی کار وی به قوی ترین نسخه متعلق بوده و توانایی دستیابی به نهایت سرعت 35 مایل (56.3 کیلومتر) در ساعت را دارد. این فرد برای سیتی کار خود 3.500 دلار قیمت تعیین کرده است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها