محققان: اندازه دور گردن می‌تواند شاخصی از سلامت باشد

تحقیقات نشان‌ داده‌اند که گردن ضخیم می‌تواند سیگنالی از مشکلات جدی سلامتی باشد.

تاکنون می‌دانستیم شاخص‌هایی مانند BMI معیاری برای ارزیابی سلامت بوده‌اند، بااین‌حال پژوهش‌های مختلفی نیز روی یک شاخص به‌ظاهر عجیب تمرکز داشته‌اند: اندازه دور گردن. تحقیقات نشان داده‌اند که گردن ضخیم می‌تواند سیگنالی از مشکلات جدی سلامتی باشد که حتی در افراد با وزن طبیعی نیز پنهان می‌ماند.

براساس گزارش Conversation، پزشکان مدت‌هاست برای ارزیابی خطرات سلامتی به معیارهایی مانند شاخص توده بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به باسن تکیه کرده‌اند. بااین‌حال، پژوهش‌های مختلف نشان داده است که اندازه دور گردن می‌تواند اطلاعات دقیق‌تری درمورد توزیع چربی در بدن، به ویژه در بالاتنه، ارائه دهد.

ارتباط دور گردن با سلامتی افراد

براساس پژوهشی در سال ۲۰۲۲، برخلاف BMI که گاهی اوقات گمراه‌کننده است (مثلاً یک بدنساز حرفه‌ای ممکن است BMI بالایی داشته باشد اما چاق نباشد) اندازه دور گردن می‌تواند نشانه‌ای برای «چربی احشایی» (چربی مضری که اطراف اندام‌های داخلی را می‌پوشاند) باشد. این چربی اسیدهای چرب را در خون آزاد می‌کند که می‌تواند در مدیریت کلسترول، قند خون و ریتم قلب اختلال ایجاد کند.

شواهد ارتباط بین اندازه دور گردن و مشکلات سلامتی قابل توجه است. افراد با گردن ضخیم‌تر نرخ بالاتری از بیماری‌های قلبی-عروقی مانند فشار خون بالا، فیبریلاسیون دهلیزی (ضربان قلب نامنظم) و نارسایی قلبی را نشان می‌دهند. این اندازه همچنین با بیماری عروق کرونر قلب، دیابت نوع ۲، دیابت بارداری و اختلالات خواب مانند آپنه انسدادی خواب (وقفه تنفسی مکرر در خواب) مرتبط است که خطر حوادث رانندگی را به دلیل خستگی شدید افزایش می‌دهد.

بر اساس مطالعات، اندازه دور گردن ۱۷ اینچ (۴۳ سانتی‌متر) یا بیشتر برای مردان و ۱۴ اینچ (۳۵.۵ سانتی‌متر) یا بیشتر برای زنان، خطرات سلامتی را افزایش می‌دهد. نکته نگران‌کننده این است که این خطرات حتی در افراد دارای BMI طبیعی نیز وجود دارد و به ازای هر سانتی‌متر افزایش دور گردن فراتر از این آستانه‌ها، نرخ مرگ و میر و بستری‌شدن در بیمارستان نیز افزایش می‌یابد.

اگر اندازه دور گردن شما بالاتر از این مقادیر است، جای نگرانی نیست، اما ارزش آن را دارد که موضوع را جدی بگیرید. خبر خوب این است که اندازه دور گردن با اصلاح سبک زندگی قابل تغییر است. ورزش‌های قلبی-عروقی و تمرینات با وزنه می‌توانند به کاهش چربی بالاتنه کمک کنند. خواب باکیفیت و رژیم غذایی غنی از حبوبات، میوه‌ها و سبزیجات نیز در این زمینه مؤثر هستند.