به گفته محققان، قدمت پروتئین دفاعی «ویپرین» در انسان به حدود دو میلیارد سال پیش برمیگردد.
به گفته محققان اجداد گیاهان، حیوانات و قارچها حدود 2 میلیارد سال پیش از گروهی از میکروبهای پیچیده به نام «Asgard archaea» تکامل یافتند و ما انسانها از اجداد میکروبی خود ژن پروتئینهای دفاعی را به ارث بردهایم تا بتوانیم دربرابر برخی ویروسها ایمن باشیم.
براساس گزارش ScienceAlert، تحقیقات جدید دانشگاه تگزاس (UT) نشان میدهد که اگر میراث اجداد تکسلولی ما نبود، احتمالاً سیستم دفاعی بدنمان بهخوبی نمیتوانست با ویروسها مبارزه کند. به عبارتی قدمت پروتئین دفاعی «ویپرین» (Viperin) که در خط مقدم بدن انسان قرار دارد، به حدود دو میلیارد سال پیش برمیگردد.
ریشه درخت زندگی عموماً به سه حوزه تقسیم میشود: باکتریها، یوکاریوتها و آرکیها (باستانیان). باکتریها سلولهای کوچک و ساده و بدون هسته هستند. در مقابل، یوکاریوتها DNA خود را در یک هسته نگه میدارند و دارای ارگانهای تخصصی مانند میتوکندری و ریبوزوم هستند که هر کدام وظایف خاصی را انجام میدهند. درنهایت آرکیهای میکروسکوپی که درعین پیچیدگی، فاقد هسته و اندامک هستند.
در سال 2015، دانشمندان برای اولینبار یک خانواده جدید باستانی را کشف کردند که شکاف بین باکتریها و یوکاریوتها را پر میکند. این سلولها که Asgard archaea نام دارند، درک ما از تکامل حیات پیچیده را تغییر دادند.
برای درک بیشتر چگونگی تکامل حیات پیچیده، محققان دانشگاه تگزاس هزاران ژنوم را با کمک هوش مصنوعی غربال و ژنهای خاصی را شناسایی کردند. این ژنها باعث تولید پروتئینهایی میشوند که با ویروسها مبارزه میکنند. دو نوع از این پروتئینها ویپرینها و آرگوناتها هستند که در موجودات پیچیده وجود دارند.
برای آزمایش عملکرد این پروتئینها در سلولهای زنده، محققان ژن ویپرینها را از ژنوم Asgard archaea گرفتند و آنها را در باکتری E. coli شبیهسازی کردند. هنگامی که باکتری در معرض یک ویروس قرار گرفت، برخی از علائم محافظت را از خود نشان داد.
در انسان، ویپرینها بخشی از سیستم دفاعی ذاتی ما هستند. آنها در مبارزه با طیف گستردهای از ویروسها مانند هپاتیت C و HIV نقش دارند. این پروتئینها باعث میشوند تا ویروسها از تولید کپی پروتئینهای ویروسی در داخل سلولهای آلوده جلوگیری کنند.
یافته پژوهش حاضر در نیچر منتشر شده است.
پاسخ ها