امروز در فضا: کاوشگر گالیله از کنار سیارک آیدا 243 عبور کرد

اخترشناسان توسط تصویری که از گذرگاه گالیله از آیدا ۲۴۳ به‌جا مانده بود قمری را کشف کردند و نام آن را داکتیل نهادند.

۲۸ اوت ۱۹۹۳، فضاپیمای گالیله در مسیر خود به مشتری از کنار سیارک آیدا ۲۴۳ پرواز کرد.

فضاپیمای گالیله

فضاپیمای گالیله با هدف مطالعه مشتری و چهار قمر بزرگ آن؛ اروپا، آیو، گانیمد و کالیستو در ۱۸ اکتبر ۱۹۸۹ با کمک شاتل فضایی آتلانتیس به فضا پرتاب شد.

فضاپیما در مسیر خود به‌سوی مشتری، با سیارک‌های گاسپرا و آیدا ملاقات کرد و تصاویر جالبی از آن‌ها به زمین ارسال کرد. گالیله در ادامه سفر خود علاوه بر ثبت تصاویر بی‌نظیر از برخورد دنباله‌دار شومیکر–لوی ۹ به جو مشتری، اطلاعات زیادی از قمرهای آن به‌دست آورد.

عکس‌های گالیله از اقمار مشتری مشخص کرد که زیر سطح یخ‌زده اروپا می‌تواند اقیانوسی وجود داشته باشد و آیو نزدیک‌ترین قمر مشتری، کاملاً فعال و آتشفشانی است.

از آنجایی که پژوهشگران ناسا می‌ترسیدند گالیله حاوی باکتری‌های زمینی باشد و حیات در قمرهای مشتری را تهدید کند، آن را به‌سوی سیاره هدایت کردند. فضاپیما با برخورد به جو این سیاره آتش گرفت تا به ۱۴ سال مأموریت خود در فضا پایان دهد.

گالیله طی ۱۴ سال مأموریتش، ۳۴ بار دور بزرگ‌ترین سیاره منظومه شمسی گردش کرد.

عبور از کنار آیدا ۲۴۳

آیدا مانند همه سیارک‌های کمربند اصلی بین مریخ و مشتری قرار دارد. شکل آن نامنظم و کشیده است و ظاهراً از دو جسم بزرگ به‌هم متصل‌شده به‌وجود آمده است. سطح این سیارک یکی از عجیب‌ترین دهانه‌ها در منظومه‌شمسی است که دارای طیف گسترده‌ای از اندازه‌ها و سنین است.

اخترشناسان توسط تصویری که از گذرگاه گالیله از آیدا ۲۴۳ به‌جا مانده بود قمری را کشف کردند و نام آن را داکتیل نهادند. این نام از روی داکتیل‌ها، موجوداتی که در کوه آیدا در اساطیر یونان زندگی می‌کردند، گرفته شده‌ است.

این اولین قمر سیارکی یا سیارک دوگانه‌ای بود که در منظومه‌شمسی کشف شد. اکنون می‌دانیم بسیاری از سیارک‌ها قمر دارند. ویژگی‌های بسیاری وجود دارند که نشان‌دهنده یک منشاء مشترک بین آیدا ۲۴۳ و داکتیل است.

تصاویر گالیله و اندازه‌گیری‌های بعدی از جرم آیدا، بینش جدیدی از زمین‌شناسی سیارک‌های نوع S ارائه کرد.