شناسایی سردترین ستاره تاریخ که امواج رادیویی را از خود ساطع می کند

دانشمندان می‌گویند ستاره کوتوله‌ای که در فاصله 37 سال نوری زمین قرار دارد، سردترین ستاره‌ای است که موج رادیویی منتشر می‌کند.

محققان موفق به کشف سردترین جسم شبیه به ستارگان شده‌اند که از خودش طول‌موج‌های رادیویی منتشر می‌کند. این ستاره حتی از آتشی که در پیک‌نیک درست می‌کنید هم سردتر است و اندازه‌ای کوچک‌تر از سیاره مشتری دارد.

به گزارش Space.com، شیء عجیب ستاره‌مانندی که نام T8 Dwarf WISE J062309.94−045624.6 به آن اطلاق شده، یک ستاره کوتوله فوق سرد به رنگ قهوه‌ای است که معمولاً از آن‌ها با عنوان «ستارگان شکست‌خورده» یاد می‌شود.

این کوتوله‌های قهوه‌ای با دمایی در حدود 425 درجه سلسیوس در مقایسه با خورشید ما با دمای 5500 درجه سلسیوس بسیار سرد هستند. در گذشته ستاره‌هایی با دمای پایین‌تر هم مشاهده شده بودند، اما این شیء جدید سردترین نمونه‌ای است که از خودش موج رادیویی منتشر می‌کند.

«کووی رز»، دانشجوی مقطع پزشکی دانشکده فیزیک دانشگاه سیدنی می‌گوید: «بسیار نادر است که چنین ستاره‌های کوتوله فوق‌سردی را که درحال تولید امواج رادیویی هستند، مشاهده کنیم؛ چون دینامیک آن‌ها معمولاً به تولید میدان مغناطیسی مناسب برای نشر امواج رادیوییِ قابل تشخیص از زمین منجر نمی‌شود. یافتن این کوتوله قهوه‌ای که با این فرکانس پایین امواج رادیویی منتشر می‌کند، اکتشافی جذاب است.» کوتوله‌های قهوه‌ای فاقد جرم کافی برای همجوشی هسته‌ای هیدروژن به هلیوم هستند.

سردترین ستاره دنیا در فاصله 37 سال نوری زمین قرار دارد

T8 Dwarf WISE J062309.94−045624.6 اولین‌بار در سال 2011 توسط کلتک شناسایی شد. این ستاره 37 سال نوری با زمین فاصله دارد و جرم آن 4 تا 44 برابر مشتری است؛ ولی ظاهراً محققان اکنون متوجه نشر امواج رادیویی از این ستاره شده‌اند. این رصدهای جدید توسط تلسکوپ CSIRO ASKAP در غرب استرالیا انجام شده و اطلاعات آن توسط تلسکوپ آرایه فشرده استرالیا و تلسکوپ MeerKAT آفریقای جنوبی هم تأیید شده است.

محققان دقیقاً نمی‌دانند که چه اتفاقی در دینامیک داخلی T8 Dwarf WISE J062309.94−045624.6 موجب تولید امواج رادیویی شده است، اما حدس می‌زنند که این امواج در هنگام جریان‌یافتن الکترون‌ها به سمت قطب‌های مغناطیسی ستاره به‌وجود آمده و این نشر منظم امواج رادیویی را ایجاد کرده باشند. بااین‌حال، به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است.

نتایج تحقیق حاضر در مجله The Astrophysical Journal منتشر شده است.