نگاهی به مشخصات فنی موتورهای ایرانی ساخت تیوان

یکی از برنامه‌هایی که شرکت‌های خودروساز در راستای افزایش میزان صادرات خود طی سال‌های گذشته در پیش گرفته‌اند، استفاده از موتورهایی با حجم پایین و همچنین بهره‌گیری از گیربکس‌های اتومات است. شرکت توسعه قوای محرکه «تیوان» به عنوان یکی از زیر مجموعه های «گروه بهمن»، به تازگی پیشرانه های خود را به خودروسازان کشور معرفی کرده است.

این شرکت در سال ۲۰۱۶ تاسیس شده و همکاری را با کمپانی AVL اتریش آغاز نموده است. بر اساس شنیده ها، خط تولید و مونتاژ سری اول پیشرانه های مشترک «تیوان» (T-one) به ایران رسیده و مراحل نصب و راه اندازی را پشت سر می گذارد. چند روز قبل یکی از مدیران تیوان و گروه بهمن در همایش موتورهای درون سوز ساپکو سخنرانی را ارائه داد و اعلام کرد که فاز اول پیشرانه های این شرکت قابل استفاده از محصولات داخلی سواری است. چند سال قبل، پیش از آغاز تحریم ها تیوان و مگا موتور این پیشرانه جدید را برای محصولات سایپا معرفی کردند و حال با آغاز فرایند تولید این موتور، امکان دارد که در آینده نزدیک، قوای محرکه خانواده SP100 سایپا (خودرو رهام با نام جدید شاهین) از این دسته پیشرانه ها تامین شود.

به نقل از اسب بخار؛ مدیرعامل شرکت توسعه قوای محرکه تیوان در خصوص توسعه این فناوری تصریح کرد: «یکی از عوامل اصلی در جهان بحث تولید موتور است که در کشور برای تولید خودرو وابستگی شدید به آن وجود دارد و در شرایط تحریمی حال برنامه این شرکت حرکت به سمت خودکفایی در تولید موتور است. در ابتدای پروژه حدود ۶۵ درصد خودکفایی در تولید این محصول درنظر گرفته شده بود و با دستاوردها و پیشرفت های اخیر این میزان خودکفایی به ۸۵ درصد ارتقا یافته است.»

مشخصات اولیه پیشرانه های تیوان T-one

شرکت تیوان در گام نخست یک پیشرانه یک لیتری ۳ سیلندر ۱۲ سوپاپ را به خودروسازان ایرانی معرفی کرده است. این پیشرانه مهندسی AVL اتریش را دارد و در سال های گذشته استانداردهای بازار اروپا را پشت سر گذاشته است. پیشرانه شرکت تیوان در دو نسخه بنزین سوز و دوگانه سوز معرفی شده و هر کدام از این سری موتورها، می توانند برای سه کلاس فنی خودرو معرفی شوند.

پیشرانه ۱٫۰L PFI :

این موتور یک لیتر حجم دارد و با سه سیلندر و ۱۲ سوپاپ تولید می شود. در این پیشرانه کم حجم از تنفس طبیعی استفاده شده و می توان ۷۵ اسب بخار قدرت و ۹۵ نیوتن متر گشتاور را از آن بهره برداری کرد. نمونه دوگانه سوز این پیشرانه ۶۷ اسب بخار را با گشتاور ۸۴ نیوتن متر تولید می نماید. ۱٫۰L PFI تیوان دارای استاندارد آلایندگی یورو ۶ است و برای خودروهای کلاس A سواری معرفی شده است.

پیشرانه ۱٫۰L TPFI :

این پیشرانه نمونه ارتقا یافته نسخه تنفس طبیعی است و به فناوری توربو مجهز شده است. ۱٫۰L TPFI قدرت تولید ۱۰۰ اسب بخار را با گشتاور ۱۴۵ نیوتن متر تولید می کند و می تواند حداکثر گشتاور را از ۱۷۰۰ دور در دقیقه تولید کند. نمونه دوگانه سوز این پیشرانه ۹۲ اسب بخار را با گشتاور ۱۴۵ نیوتن متر در ۲۰۰۰ دور در دقیقه تولید می کند. این پیشرانه یورو ۶ برای خودروهای کلاس B در نظر گرفته شده است.

پیشرانه ۱٫۰L TGDI تیوان:

این پیشرانه در کنار اصول یکسال با پیشرانه های قبلی، به فناوری توربو و پاشش سوخت مستقیم مجهز است. ۱۲۲ اسب بخار قدرت با گشتاور ۱۷۰ نیوتن متر در ۱۶۰۰ دور در دقیقه، از ویژگی های ۱٫۰L TGDIبه حساب می آید. نمونه دوگانه سوز این پیشرانه ۱۱۰ اسب بخار قدرت را با گشتاور ۱۷۰ نیوتن متر در ۲۰۰۰ دور در دقیقه تولید می کند. این پیشرانه کم حجم و مشترک میان AVL اتریش و تیوان ایران، استاندارد آلایندگی یورو ۶ را دارد و برای خودروهای سواری کلاس C طراحی شده است.

نسل دوم پیشرانه یک لیتری تولید داخل

شرکت تیوان، به تازگی معرفی اولیه نسل جدید پیشرانه یک لیتری خود را انجام داده است. این پیشرانه یک لیتری سه سیلندر و ۱۲ سوپاپ، با قابلیت توربو و پاشش سوخت مستقیم می تواند به صورت استاندارد و با ضریب خطر مناسب ۱۵۵ اسب بخار را با گشتاور ۲۳۰ نیوتن متر تولید کند. این پیشرانه یورو ۶ قابلیت بهره برداری در خودروهای کراس اوور و سایر کلاس های فنی را دارد.

میر سهیل در خصوص میزان پیشرفت تولید موتور در تیوان بیان کرد: «خطوط تولید پیشرفته برای این محصول وارد کشور شده و در حال نصب و راه اندازی است. فاز نخست آن در نیمه اول سال آینده آماده بهره برداری خواهد بود و پس از گذشت ۶ ماه فاز دوم آن راه اندازی خواهد شد.»

سرنوشت نامعلوم موتورهای ایرانی - اتریشی

پروژه تولید موتورهای تیوان در شرایطی مطرح می شود که با اندکی جستجو در دنیای خبر می توان دریافت که اولین اطلاع رسانی در مورد استفاده از پیشرانه های مشترک ایران و اتریش (کمپانی AVL) برای خودروهای سایپا به اول مرداد سال 1396 مربوط می شود و طبیعتا بازگشت تحریم های یکجانبه آمریکا در طول ماه های اخیر می تواند دلیلی برای مسکوت ماندن این طرح باشد.

اما حالا باید منتظر ماند و دید که در شرایط فعلی راهی برای تامین قطعات خارجی و تولید انبوه این موتورها پیدا شده است و یا باید سرنوشت این پروژه را نیز مانند بسیاری از طرح های صنعتی دیگر به بایگانی تاریخ سپرد؟