در حال حاضر بیشتر شرکت های خودروسازی به دنبال تولید خودروهای برقی هستند اما در این میان مرسدس بنز، پورشه و جیلی به دنبال گزینه های دیگری نیز هستند که یکی از اصلی ترین آنها سوخت مصنوعی است.
با اعلام دولت های بزرگ اروپایی از جمله انگلستان که ممنوعیت فروش خودروهای احتراق داخلی از سال 2030 را اعلام کرده‌اند. خودروسازان بزرگ اروپایی به صورت سرسام آوری در حال حرکت به سمت تولید و توسعه خودروهای برقی هستند.
با این وجود، کمبود منابع طبیعی مورد نیاز برای باتری‌های فعلی پاشنه آشیل خودروهای برقی خواهند بود و به نظر نمی‌رسد که بشر راه حلی برای آن داشته باشد.
در حال حاضر هزینه باتری ها برابر با 100 دلار به ازای هر کیلووات ساعت است و در صورت افزایش دیگر هزینه های جانبی امکان افزایش این رقم وجود دارد. برخی از محققان پیش بینی کرده‌اند که در بهترین حالت تنها 31 درصد فروش بازارهای جهانی متعلق به خودروهای تمام برقی خواهد بود.
در نتیجه به نظر می‌رسد که جهان به نقطه‌ای رسیده است که نیاز به یک منبع انرژی دیگر با آلایندگی صفر دارد.
اگر حرف مرا قبول ندارید به سراغ دایملر، جیلی (مالک چینی ولوو) پورشه و حتی غول مهندسی آلمان یعنی زیمنس بروید تا ببیند در حالی که همگان به دنبال توسعه خودروهای برقی هستند، این شرکت ها به دنبال راه حل های کاملا جدیدی با نام سوخت مصنوعی هستند.
این خبری است که توسط روزنامه آلمانی «هندلزبلات» رسانه ای شده است که مرسدس بنز در حال کار با شرکت جیلی است و اولین ساخته آن ها که بسیار شبیه به موتورهای سیلندر پیستونی فعلی است از سال 2024 میلادی از راه می‌رسد.
نکته جالب توجه این گزارش این است که موتور سیلندر پیستونی توسعه داده شده توانایی کار با گاز هیدروژن و سوخت مصنوعی منتسب به «efuel» را خواهد داشت.
این موتورها چیز جدیدی نیست. تمامی موتورهای مجهز به سیستم «ولوترونیک» شرکت بی ام و توانایی استفاده از هیدروژن را با کمی تغییر دارد. نویسنده اتوکار یک دهه پیش با یک سری 7 دست کاری شده که به عنوان خودروی آینده از آن یاد می‌شد از برایتون به لندن رفته‌است.
سوخت efuel در دهه 2000 میلادی توسط شرکت آئودی با استفاده از انرژی خورشید در شرایط بیابانی مجهز به یک سری لوله های آب و ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی، سوخت دیزل مصنوعی را تولید کرده‌اند.
آئودی همچنین با دانشگاه‌ها مشغول به کار شده تا با استفاده یک توربین بادی در آب دریا، هیدروژن و CO2 را یکدیگر ترکیب کند تا متان مصنوعی تولید کند.
تا اینجای کار به نظر همه چیز در حد طرح و ایده به نظر می‌رسد اما هفته گذشته پورشه و زیمنس موفق شدند تا با استفاده از نیروی باد در جنوب کشور شیلی از طرح تولید انبوه سوخت مصنوعی خود رونمایی کنند. پس از ترک خوردن هیدروژن از آب دریا، گاز با CO2 موجود در اتمسفر ترکیب می‌شود تا سوخت مصنوعی متانول ایجاد کند.
طرفداران ورزش اتومبیل رانی آگاهی مناسبی از استفاده سوخت متانول دارند و در حال حاضر نیز این سوخت در جایگاه های سوخت کالیفرنیا موجود است.
نکته جالب توجه اما سرعت حرکت این پروژه پورشه و زیمنس است. تا سال 2022 تولید به 130 هزار لیتر خواهد رسید و این رقم تا سال 2024 میلادی به 55 میلیون و تا سال 2025 به 560 میلیون لیتر می‌رسد.
پورشه قصد دارد تا از این سوخت در بخش موتور اسپرت خود استفاده کند و احتمالا شاهد استفاده از آن در خودروهای احتراق داخلی و هیبریدی این شرکت نیز باشیم.
مرسدس، پورشه و جیلی به طور واضح نشان داده‌اند که به سوخت‌های حاصل از نیروی باد متناوب ایمان دارند.
کشورهای دارای محبت باد همچون شیلی و مراکش نیز می‌توانند پایگاه های این سوخت ارزان و پاک باشند.
بنابراین در سال 2030 ما در چه جایگاهی قرار خواهیم گرفت؟ من گمان می‌کنم که سوخت های مصنوعی و پاک راه خود را به صنعت خودروسازی و حمل و نقل عمومی باز کنند. در نتیجه 45 درصد خودروهای جدید مجهز به این سوخت خواهند بود و 25 درصد دیگر نیز از سوخت هیدروژن بهره خواهند برد.
در نتیجه این مقاله، یکی از افراد شاغل در بخش آکادمیک در تماسی با نویسنده مقاله اعلام کرده است که در حال انتقال تحقیقات خود به دانشگاهی در کشور عربستان سعودی است. زیرا این کشور قصد دارد تا به صورت قابل توجهی در این سوخت جدید سرمایه گذاری کند.
بنابراین به نظر می‌رسد که موتورهای سیلندر پیستونی همچنان با بشر همراه خواهند بود و نقش اساسی در آینده حمل و نقل خواهند داشت.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها